“มันก็แค่พาคู่ควงคนหนึ่ง...เข้าโรงแรม มันต่างตรงที่เธอไม่ได้ยินยอมเหมือนคนอื่น ผมข่มเห่งเธอครับ” คีริวสารภาพเปิดเปลือยแบบลูกผู้ชาย “หือ...ฝีมือตกรึ? ทำไมต้องบังคับเธอไม่สนลูกเหรอ?” ซาเนียรีบซักแบบสนใจสุดขีด มีด้วยหรือผู้หญิงที่เมิน คีริว วอลคอฟ เขาไม่ใช่ผู้ชายพื้นๆ ที่มีเดินเกลื่อนถนน ผู้ชายตรงหน้าเธอนั้น เพอร์เฟคและสมบูรณ์แบบทุกด้าน “มัมจำยัยเด็กอ้วนที่เอาตุ๊กตาหมีมาให้ผมได้มั้ยครับ” ชายหนุ่มย้อนความหลัง ครั้งหนึ่งเขาเคยเปิดปากเล่าให้ท่านฟัง “นานแล้วนี่ เป็นสิบๆ ปี ทำไมล่ะ หรือว่า...” ซาเนียเดา และดูเหมือนว่างนางจะเดาถูก “ครับ...เด็กนั่นคือแอนนา” “เหอะ!! ไม่แปลกหรอกที่เธอจะแสดงการต่อต้านลูก...เป็นมัมละก็... แม้แต่หน้าลูก มัมยังไม่อยากมอง” ท่านเปรยตามความคิดของเพศเดียวกัน หากเหตุการณ์นั่นเกิดขึ้นกับท่าน คีริวก็จะได้การตอบรับแบบที่เขาเจอ…อาจจะเจ็บคันมากกว่า เพราะแอนนากับท่าน คนละคนกั