ศาลเจ้าแม่ชะอมทองสุดแซ่บ
“ไปไหนมา?” ฉันเดินเข้าบ้านก็ได้ยินเสียงของอัลมอนด์ถามทันที
“ไปหาเพื่อนมา” ฉันบอกและเดินผ่านเขาไปเลย
“ไปทำไม?”
“เรื่องของฉันย่ะ!”
“ถามดี ๆ จะกระแทกเสียงเพื่อ?” เขามองหน้าฉันอย่างไม่พอใจนัก
“เดี๋ยวก็โดนกระแทกกลับหรอก!!” เขาพูดต่อ
“กะกระแทกอะไรย่ะ!!ทะลึ่งไอ้ลามกเอ๊ย!!” ฉันว่าเขากลางวันแสก ๆ มาพูดเรื่องอะไรเนี่ยไม่อายฟ้าอายดินเลยหรือไงนะ?!
“กระแทกศอกตอกหน้า!” เขาทำท่าทางตีศอก
“-0-”
“เธอคิดอะไรของเธอ...หรือว่าเธอคิดว่าฉันจะกระแทกแบบนั้น?” เขาเลิกคิ้วและเดินมาใกล้ฉัน
“บะแบบไหนของนายอย่ามามั่วนะไอ้หน้าตัวเมียจะกระแทกหน้าผู้หญิง!” ด่าซะเลยกล้าพูดมาได้ยังไงว่าจะศอกใส่หน้าฉันอะ!!! เดี๋ยวก็เสียโฉมพอดีสวย ๆ ธรรมชาติแบบนี้หายากนะคะไม่อยากจะคุย สวยแบบสาวไทยแท้
“กระแทกแบบเมื่อคืนไง! และอีกอย่างฉันพูดไปอย่างนั้นแหละไม่ทำหรอกน่า~ แต่ถ้าพูดมาก ๆ ปากดี ๆ แบบนี้ก็ไม่แน่หรอก เหอะ!!”
“ไอ้บ้านิ!!”
“เจ้าแม่!!!!”
“เจ้าแม่ไปมาหรือขอรับ?” ฉันกำลังยืนโวยวายอยู่กับอัลมอนด์สองกุมารก็เข้ามาด้วยความเสียงดัง
“ไปไหนแล้วทำไมฉันต้องบอกแกสองคนด้วยฮะ?!” ฉันเท้าเอวถามทั้งสอง
“เข้ามาแล้วเสียงดังทำไมอยู่กันแค่นี้เองนะ”
“เจ้าแม่ฮับ!!เกิดเรื่องใหม่แล้ววววววฮับ!!” ไอ้แดงพูดด้วยความตื่นเต้นตาโต
“ใช่ขอรับ เจ้าแม่ต้องรีบไปดูเดี๋ยวนี้เลยขอรับ”
“มันเรื่องอะไรก็พูดมาก่อนสิไม่ใช่มาบอกให้ไป ๆ โดยที่ยังไม่รู้ความอะไรเลยแบบนี้ฉันก็ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนละสิ” เฮ้อออ!!บอกให้ไปแต่ไปไหนละ?
“คะคือว่าหมอผี...หมอผีบัญชามันออกมาล่าจับวิญญาณอีกแล้วขอรับ!!”
“อยากจะบ้าตายฉันไม่ใช่เจ้าแม่พิทักษ์ดวงวิญญาณนะและมันก็ไม่ใช่เรื่องของฉันด้วยย่ะ!!” จะให้ไปช่วย ๆ เดี๋ยวฉันพลังหมดก็โดนจับไปอีกคน
“แต่ว่าที่มันมาจับไม่ใช่วิญญาณทั่วไปนะฮับ!!แต่เป็นแม่ตานีอยู่ในเขตการปกครองของเจ้าแม่นะฮับ!!”
“ว่าไงนะ?!” หนอยยย!!มันชักจะมากเกินไปแล้วนะ!!!กล้าดียังไงเข้ามาจับผีในเขตของฉัน!!
“เรื่องอะไรกัน?” อัลมอนด์ทำหน้างงเพราะไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น
“นายอยู่ที่นี่อย่าออกไปไหนเข้าใจไหมเดี๋ยวฉันกลับมา” เขาเป็นภาระมากที่สุดในตอนนี้เพราะงั้นจะเอาเขาไปด้วยไม่ได้ หมอผีบัญชายิ่งจ้องจะจับพวกดวงวิญญาณบริสุทธิ์อยู่ด้วย
“ตอนแรกก็ไม่คิดจะไปด้วยหรอกนะแต่พอเธอพูดแบบนี้มันน่าสงสัย”
“มันไม่มีอะไรน่าสงสัยหรอกนะอยู่ที่นี่เดี๋ยวกลับมาเล่าให้ฟัง อย่าทำตัวเป็นพวกไม่มีสมองเข้าใจ๊...ไป!!ไอ้ดำไอ้แดง!!” ฉันพูดจบก็ไม่รอช้ารีบไปที่ดงตานีเพื่อช่วยแม่ตานีทันทีเพราะดงกล้วยมันอยู่ในเขตการปกครองของฉัน!!
ดงกล้วยตานี
“มาเป็นขี้ข้ากูซะดี ๆ อีตานี!!!ฮ่า ๆ ๆ ๆ ”
“สุดยอดมากครับ!!!อาจารย์!!!!วู้ววววววว!!”
“ในบ้านโดนเอาว์ไม่มีใครเก่งเท่าอาจารย์แล้ว!!จับเลย!!จับมันเลยอาจารย์!!” และเมื่อฉันมาที่ดงกล้วยแล้วก็พบว่าไอ้หมอผีบัญชากับลูกน้องมันที่ชื่อว่าไอ้โทกับไอ้ตรีกำลังจับแม่ตานีใส่ขวดแก้วอยู่
“กรี๊ดดด!!ปล่อยข้าไปเถอะ!!!ข้าไม่อยากเป็นขี้ข้าใคร ฮือออ!!” แม่ตานีพยายามร้องขอแต่คนอย่างมันไม่มีทางยอมปล่อยง่าย ๆ แน่ และที่มันสามารถจับแม่ตานีได้ก็คงเพราะวิธีสกปรกน่ะสิ!!
“มา!!!มาหากู!!!!!”
“หยุดนะ!!!ไอ้บัญชา!!ไอ้สารเลววววววววว!!!!” ฉันเข้าไปขัดขวางก่อนแม่ตานีจะลงไปในขวดปล่อยพลังออกไป
ฟิ้วววว!!!เชือกสายสิจน์ที่มันจับแม่ตานีขาดออกจากกันทันที เมื่อได้จังหวะแม่ตานีก็เข้ามาหลบข้างหลังของฉันด้วยความหวาดกลัว
“ฮึก! เจ้าแม่ชะอมทอง!!ช่วยข้าด้วยจ๊ะ!!ข้ากลัว ฮืออออ!”
“เจ้าแม่ชะอมไม่เจอกันนานก็คิดว่าสิ้นฤทธิ์เดชไปแล้วซะอีก เหอะ!!ที่แท้ก็ยังอยู่ ชิ!” มันพูดออกน้ำเสียงหงุดหงิดนิดหน่อยเมื่อรู้ว่าฉันไม่ได้ไปไหนทั้งนั้น ไม่ได้สิ้นฤทธิ์ด้วยฉันไม่ได้ทำการใดไม่ดีสักหน่อยที่จะทำให้สิ้นฤทธิ์เดชไปได้
“ฉันจะไปไหนได้ละที่นี่ก็เป็นอาณาเขตของฉันแต่เหมือนว่าหมอผีบัญชาจะไม่เจียมกะลาหัวและไม่กลัวตายเลยนะที่ทำแบบนี้ คิดว่ามีสมองแล้วจะคิดอะไรได้มากกว่านี้ซะอีก”
“หึ!!เจ้าแม่นี่มันไม่ใช่เรื่องของท่าน!!”
“แต่มึงเข้ามาจับผีในเขตของกู!!!!” ฉันพูดด้วยความโมโห
“มึงจะไปจับผีตัวไหนไปเป็นขี้ข้ากูไม่ว่าและไม่เคยเสือก!!!แต่มึงก็จ้องแต่จะเข้ามาละลานเขตของกู!!ไอ้บัดซบ!!”
“ก็เขตท่านมีแต่ผีดี ๆ นิเจ้าแม่!!เพราะงั้นเลยอยากได้ ฮ่า ๆ”
“ก็คงอยากตายด้วยละสิเลยกล้าขนาดนี้!!!!”
ครื้นนนนนน!!!เปรี้ยงงงงงงงง!!
เสียงลมฟ้าลมฝนลมแรงโหมกระหน่ำเมื่อฉันแสดงอิทธิฤทธิ์ ลูกน้องลูกหาของหมอผีพากันหลบหนียกใหญ่เหลือเพียงไอ้บัญชาเท่านั้น
“หึ!!!คิดว่าทำได้คนเดียวหรือไง?!” ปึก! ปึก! มันพยายามร่ายมนต์ดำของมันเพื่อให้เข้ามาทำร้ายฉันแต่ที่นี่มันอาณาเขตของฉันและฉันก็มีพลังมากกว่ามันเพราะงั้นมันไม่สามารถทำอะไรฉันได้หรอก!!!มนต์ดำของมันคือของสกปรก!!!!!!
“ที่นี่ที่ไหน...แหกตาดูซะบ้าง!!!!!!!” เปรี้ยงงงงงง!!ฉันสะท้อนมนต์ดำของมันกลับไป
“ฮึกกกก!!!”
“อาจารย์!!!!!” / “อาจารย์!!!!!!!!!” เมื่อเห็นว่าอาจารย์ของตัวเองกระอักเลือดก็รีบเข้าไปช่วยกันใหญ่ทีเมื่อกี้ทิ้งวิ่งหนีกันเลยนะ หึ
“ปล่อยกู!!!” ไอ้บัญชามันสะบัดลูกน้องออก
“แต่ว่า...”
“หุบปาก!!!เหมือนว่ามึงกับกูจะอยู่ร่วมกันไม่ได้ซะแล้ว!!!” มันยกมือพนมเตรียมร่ายคาถาอีกครั้งคราวนี้จะเป็นอะไรนะ?
“ก็ไม่ได้อยากอยู่ร่วมอยู่แล้วป่ะ?” ฉันยืนแคะเล็บมองมัน
“อย่าสำคัญตัว...”
“โอมมมม~นะมะ!!!นะโม!!!โหตุตัง!!!โอมมมม!!!อุอะอุอะนะมามิมานะตังตุ!!!เจ้านัง!!เจ้าแม่!!จงฉิบหาย!!สิ้นฤทธิ์!!”
“โอมมมม~นะมะ!!!นะโม!!!โหตุตัง!!!โอมมมม!!!อุอะอุอะนะมามิมานะตังตุ!!!เจ้านัง!!เจ้าแม่!!จงฉิบหาย!!สิ้นฤทธิ์!!” ฉันท่องคาถาตามมันไปมันเป็นคาถามมนต์ดำที่เอาไว้ปราบเจ้าแม่เจ้าพ่อทั้งหลาย ฉันรู้ดี...
“เพี้ยงงงงงง!!!”
ปิ้ววววววววว!!!!
ปึกกกกกกกก!!!!กระแสพลังลอยเข้ามาหาฉันทันที...
โครมมมม!!!ร่างฉันลอยกระเด็นไปกระแทกต้นกล้วยแถวนั้น
“เจ้าแม่!!!!!!!!!!!!!”
“ชะอม!!!!!!” กึก!!เสียงของคนอื่นไม่ทำให้ฉันเอะใจเท่ากับเสียงที่ตามหลังมา...
“มาได้ยังไง 0.0”
“นั่นมัน...” ทั้งฉันทั้งหมอผีหันไปมองทางอัลมอนด์ที่กำลังเข้ามาหาฉัน
“วะวิญญาณบริสุทธิ์!!!อาจารย์นั่นมันวิญญาณที่อาจารย์ต้องการไง!!!!” ลูกน้องมันที่ชื่อตรีบอกแม่งเอ๊ยยย!!!!
“คิดว่าอยู่ไหนที่แท้ก็อยู่กับเจ้าแม่นี่เอง หึหึหึ” มันยิ้มเยาะมุมปาก
“นะนายมาทำไม?”
“เจ้าแม่!!!ฉันไม่เอาแล้วก็ได้แม่ตานงตานีอะไรนั่นแต่ของวิญญาณดวงนั้นได้ไหมและฉันจะไม่มายุ่งกับวิญญาณดวงใดของท่านอีกเลยยยยย” มันบอก
“หุบปาก!!แค่ก ๆ ฉันไม่ให้ใครทั้งนั้นแหละ”
“อย่าโลภมากไปหน่อยเลยน่าาา~ คุ้มจะตายหนึ่งแลกเป็นร้อย!!!แค่ยอมเสียสละใครสักคน” มันพูดและมองอัลมอนด์
“ฉันไม่ยอมเสียสละใคร..” พรึ่บ!!ฉันเซนิดหน่อยเพราะว่ารับพลังมาแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ฉันอ่อนแอลงหรอกนะแค่บาดเจ็บเท่านั้นเอง
“นี่มันเรื่องอะไร?”
“เงียบไปเลย!!ฉันบอกว่าอย่าตามมาไง!!!” ฉันโวยวายใส่เขา!!!
“ก็เธอพูดจาน่าสงสัยทำไมเล่า?!”
“ก็บอกแล้วไงว่าเดียวกลับไปเล่าให้ฟังทำไมไม่ฟัง!!!ดื้อด้านฉิบหายเลย!!!!” ฉันตะโกน
“เธอ...เธอพูดคำว่าฉิบหายใส่ฉันเหรอ?!!!”
“เออ!!!”
“เออ!!ก็ได้ฉันกลับก็ได้!!!ไม่อยากตามมาเท่าไหร่หรอกนะ!!!เหอะ!!!” เขาปล่อยมือที่พยุงฉันก่อนจะเดินหนีออกไป!!!บ้าเอ๊ยยย!!!
“อะอัลมอนด์อย่าไปไหนคนเดียว!!”
ไอ้คนไร้สมอง!!!!!!!!!!!!!