GODDESS 15 ผีปรึกษากัน
1520 Words
“ตกใจทำไมขนาดนั้นเกิดอะไรขึ้นเหรอ?” มาลัยถามฉันเมื่อเห็นท่าทางตกใจเกิดเหตุของฉันแล้วจะไม่ให้ตกใจได้ยังไงก็ดูคำตอบที่เธอตอบมาสิ!!!
“ละละแล้วต้องทำยังไงละมาลัยไม่ให้ท้องอะ T^T” ฉันรีบถามวิธีป้องกันทันที
“แล้วถามเรื่องนี้ทำไมเหรอหรือว่าไปมีเพศสัมพันธ์กับใครมา?!” มาลัยมองหน้าของฉัน
“ใคร?! ใครมีเพศสัมพันธ์เหรออออออ~เอิงเอย!” ยังไม่ทันได้ตอบจริงใจก็โพล่งมาพร้อมท่ารำอันงมงาม ชุดสวยเปื้อนเลือด เป็นแนวยาวบอกให้เอาไปซักก็ไม่ไปเอาซัก เฮ้อออ!!
“คือว่า...”
“ก็เจ้าแม่ชะอมน่ะสิมาถามอะไรแปลก ๆ ไม่รู้ว่าไปทำแบบนั้นกับใครมา?” มาลัยตอบก่อนฉัน
“ว้าววว!!หรือว่าจะเป็น...วิญญาณผู้ชายที่พามารอบนั้นน่ะ เอิงเอยยย~” อย่ารำคาญกันนะแต่ว่าจริงใจจะจบประโยคด้วยคำว่าเอิงเอยเสมอเพราะเธอเป็นผีนางรำแถมยังเป็นคนขับเสภาด้วยในบางครั้งและที่เธอตายก็เพราะว่าแต่งตัวเป็นนางรำเสร็จแล้วแต่เดินร้องขับเสภาไม่ทันระวังเลยทำให้ตกบันไดตายนั่นเอง เพราะความทำอะไรไม่ระวังแท้ ๆ ไม่อย่างนั้นป่านนี้คงเป็นนางรำที่มีชื่อเสียงไปแล้วละ
“วิญญาณผู้ชาย?” มาลัยหันมามองหน้าของฉัน
“เอ่อ เฮ้อออ!!มา!!จะเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเอง!!” ฉันตัดใจไม่อึกอักอีกต่อไปแล้วถ้าไม่เล่าก็ไม่รู้ว่าจะขอความช่วยเหลือยังไงดี และจริงใจก็เป็นเพื่อนจะไปปกปิดแล้วรับรู้กับมาลัยเพียงสองคนได้ยังไง
“แต่ว่าอย่าเอาไปบอกเจ้าที่ปรีดีนะ” ฉันบอกทั้งสอง
“ทำไมเหรอ?” มาลัย
“เดี๋ยววววว~ ประสาทจะกินไง เอิงเอยยยยย~”
“ตามที่จริงใจบอกนั่นแหละ” ฉันยิ้มให้มาลัย
“อ่ออออ!!เข้าใจได้แต่ว่าขอไปโดดดาดฟ้าอีกรอบนะเดี๋ยวมา...”
“ดะเดี๋ยว” ฟิ้วววว!! ตุบบบ!!
ห้ามไม่ทันจริง ๆ
“มาแล้วววววว~ เริ่มได้เลยจ้า ^0^” พอได้โดดตึกแล้วก็หน้าตาแจ่มใสเลยนะ
“โอเคร!!ฉันจะเล่าแล้วนะ!!คือว่า...” ฉันมองซ้ายมองขวาว่าไม่มีใครอย่างมั่นใจแล้วก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอกับอัลมอนด์ วีรกรรมที่เขาได้สร้างเอาไว้และเรื่องที่เขาเป็นลูกชายของผู้ใหญ่บ้านด้วยเล่ามาเรื่อย ๆ จนถึงเรื่องที่เขาเกิดอุบัติเหตุและตอนนี้ก็กลายเป็นเจ้าชายนิทราอยู่ที่โรงพยาบาลและก็มาถึงเหตุการณ์ล่าสุดเมื่อคืนนี้...
“โอ้วววว!!”
“บัดสีนะ!!!เอิงเอย!!” ทั้งคู่ได้รับฟังก็อุทานออกมาอย่างที่เห็นนั่นแหละ
“เฮ้อออ!!ก็เรื่องมันเกิดไปแล้วนิ”
“ทำไมไม่ยับยั้งชั่งใจละ!!เอิงเอยยย!!” ชั่งใจอะไรละฉันนี่แหละที่เข้าไปในห้องของเขาก่อนและเริ่มทุกอย่างก่อน
“ฉันเข้าใจนะ...” มาลัยพูดก่อนจะมองออกไปทางอื่นฉันกับจริงใจก็มองอย่างรับฟัง
“...ฉันเองก็เคยเป็นแบบนั้นความรักที่เร่าร้อน!มันดึงดูดใจให้เราเข้าไปหาเขาอย่างไม่รู้ตัวววว” รู้!!รู้ทั้งหมดแหละว่าทำอะไรลงไปและมันก็ไม่ได้เกี่ยวกับความรักด้วย -_-
“คนเราน่ะ!!!” พรึ่บ!! ยืนขึ้นและเดินไปด้วยพูดไปด้วย
“เมื่อมีความรักแล้วก็อยากจับ!!อยากสัมผัส!!อยากมีเพศ...สัมพันธ์กับเขา!!เรื่องนี้คนที่มีความรักอย่างโชกโชนแบบฉันรู้ดีที่สุด!!!เจ้าแม่ชะอมทอง...ท่านคงรักเขามากสินะคะ...เลยยอมยกให้ทั้งร่ายกายและหัวใจ”
“เอ่อ...” ที่ฉันไปทำน่ะไม่ได้เกี่ยวกับความรักอะไรเลยมันเป็นเพียงความใคร่เท่านั้นแหละ แต่ถ้าบอกไปแล้วมาลัยจะรับได้ไหมเนี่ย?!
“อ่อ ความรักนี่เอง ชะ!!เอิงเอยยยยย!!”
“แต่ว่าเมื่อมันเกิดขึ้นแล้วก็ต้องยอมรับความจริงว่าทั้งคู่ได้เสียเป็นเมียผัวเรียบร้อยแล้ววว”
“หยุดดดด!!ก่อนนน!!มาลัย” ฉันรีบห้ามก่อนมาลัยจะเพ้อเจ้อไปมากกว่านี้
“คะ?”
“หยุดจิตนาการก่อนนะเรื่องนั้นมันไม่สำคัญหรอกว่าจะเป็นผัวเมียไหม แต่ที่ฉันต้องการรู้ตอนนี้คือฉันจะทำยังไงไม่ให้ท้อง!!!ฉันยังไม่พร้อมเป็นแม่คนตอนนี้!”
“นั่นสิ...ถ้าท้องขึ้นมาคงแย่แน่เลย เอิงเอยยย”
“แย่ยังไงเหรอ?” มาลัยทำหน้าสงสัยนี่เธอมัวแต่เพ้อจนไม่ได้ฟังเลยใช่ไหมว่าอัลมอนด์เป็นวิญญาณแบบไหน?!!
“ฟังนะมาลัยแสนสวยจอมเพ้อฝัน...”
“ว่า?”
“อัลมอนด์เป็นวิญญาณที่ออกจากร่างนะและถ้าเขากลับเข้าร่ายไปละใครจะช่วยฉันเลี้ยงลูก!!!ฉันจะตอบลูกว่ายังไงถ้าเขาถามถึงพ่อเมื่อลืมตาดูโลกขึ้นมาอะ!!และถ้าไม่ได้กลับเข้าร่างแต่ตายแล้วไปชดใช้กรรมในนรกเล่า?!” ฉันโวยวาย
“ลูกฉันต้องไม่มีพ่อเหรอออ!!! ฮือออออ T.T”
“เอ่อ จริงด้วย -0-”
“ฉันไม่อยากท้องไม่เอานะฉันแค่รักสนุกแต่ไม่คิดผูกพันนนนนนน~”
“เจ้าแม่ชะอมค่ะ!!จะพูดแบบนั้นไม่ได้นะคะผู้ชายคนนั้นต้องรับผิดชอบค่ะ!!”
“แล้วจะรับยังไงเล่ามาลัยยยยย!!!ช่วยฉันด้วยฉันไม่อยากท้องนะ ๆ ๆ ” หมับ!! ฉันกอดมาลัยเอาไว้แน่นพยายามขอร้องให้มาลัยช่วย
“เฮ้ออ!!ฉันก็เข้าใจนะคะถ้าปล่อยให้เด็กเกิดมาแล้วไม่มีพ่อคงน่าสงสารแย่”
“แต่ว่าท่านเจ้าที่ปรีดีน่าจะยอมรับเป็นพ่อนะเจ้าแม่ชะอมทองไม่มีอายชาวบ้านแน่นอนชะ! เอิงเอยย~”
“เรื่องนั้นฉันก็รู้...แต่ฉันไม่อยากให้ใครมาเดือดร้อนเพราะว่าความใคร่ของฉันหรอกนะ มันเป็นสิ่งที่ฉันทำลงไปเองแล้วจะให้ใครมารับผิดชอบละ?”
“ก็จริง”
“ฉันไม่อยากให้คนดี ๆ อย่างเจ้าที่ปรีดีมารับผิดชอบแทนหรอกในเมื่อตอนนี้มันยังป้องกันได้ก็ต้องป้องกันก่อนจริงไหม?” ฉันมองหน้าทั้งสองคน
“มาลัยต้องทำยังไงไม่ให้ท้องเหรอ?”
“เฮ้ออออ!!ตอนนี้ก็คงต้องยาคุมเท่านั้นแหละ ก่อนอื่นก็ยาคุมฉุกเฉินเพราะว่าก่อนหน้านี้เจ้าแม่ชะอมไม่ได้มีการกินยาป้องกันมาก่อน” ป๊อก!! ยาคุมลอยออกมา
“กินอันนี้เหรอ?” ฉันรับมา
“ใช่ กินเข้าไปก่อนเลยตอนนี้อ่ะน้ำ...”
“อึก! เรียบร้อยแล้ว ^^” ฉันยิ้มให้มาลัยที่กำลังส่งน้ำให้ฉันกินยา
“ไม่รอน้ำเลยเหรอ?”
“เม็ดแค่นี้เองสบายมากกกกก!!แค่นี้ฉันก็ไม่ท้องแล้วใช่ไหม?” ฉันถามมาลัยเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง
“อืม แต่ว่ามันก็แค่ฉุกเฉินเท่านั้นถ้าจะให้ดีต้องกินยาแบบรายเดือนไม่ก็ฝังยาคุม หรือไม่ก็ฉีดยาคุมกำเนิดเพื่อกันเอาไว้ก่อนน่ะ ถ้าคิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก”
“เอ่อ...” ป้องกันไว้ก่อนดีไหมนะ?
เพราะฉันเองก็ไม่มั่นใจว่ามันเป็นมีเพียงครั้งเดียวเพราะฉันเองก็รู้สึกชอบที่ได้ทำแบบนั้น...
“อะไรร้อยเปอร์เซ็นต์สุด?” ฉันถาม
“ฝังแล้วกัน”
“โอเค!!งั้นตามนั้นแหละมาลัยฝังให้หน่อยนะ ๆ ” ฉันบอกและขยับเข้าไปหามาลัย
“ก็ได้ละนะแต่ว่า...”
“แต่ว่าอะไรเหรอชะ!!เอิงเอยยยย??” มาลัยทำหน้าลังเลนิดหน่อย
“ฉัน...เคยเห็นแต่ไม่เคยทำน่ะ แหะ ^ ^;”
“อ้าวววววว!!!”
“ก็ฉันตายมานานเกือบ 20 ปีแล้วนะสมัยก่อนยังไม่มีการฝังยาคุมเลยนิ...เพราะงั้นฉันก็เลยไม่เคยทำที่บอกไปก็เพราะว่าเคยได้ยินพวกพยาบาลคุยกัน”
“งั้นมาลัยทำอะไรได้บ้างละ?”
“ฉีดยาคุมพอได้อยู่”
“งั้นเอาแบบไหนนั้นมาลัยถนัดแบบไหนก็เอาแบบนั้นเลย!!” ฉันบอกออกไปยังไงก็ไม่มีทางเลือกอื่นอยู่แล้วเพราะงั้นทำไปเถอะเป็นยังไงก็ค่อยว่ากันแล้ว
“ได้เลย!” และหลังจากนั้นมาลัยก็เตรียมอุปกรณ์เพื่อฉีดยาคุมกำเนิดให้ฉันแต่จะว่าไปแล้วมันจะได้ผลเหรอ?
ช่างเถอะ!! ฉีดไปก่อนค่อยว่ากัน
“เรียบร้อยแล้ว...”
หมับ!!!
“ขอบคุณนะมาลัยที่ช่วยฉัน >0เพราะความรักคือความฉิบหายของชีวิตยังไงละ...
- Writer
