GODDESS 08 ปากเสีย ปากหมา ปากดี ทุกอย่างนี้อยู่ในอัลมอนด์
1520 Words
ปากแบบนี้ไม่น่าช่วยเลยแหะ!!
ถ้าไม่ติดว่าเป็นลูกผู้ใหญ่บ้านอารีย์ฉันทิ้งไปแล้วไม่สนใจด้วยว่าเขาจะเป็นหรือตาย!!!
“ไหน ๆ ก็มาแล้วไปส่งที่โรงพยาบาลหน่อยดิ” ดูมันขนาดจะใช้ฉันยังพูดจาไม่ดีเลยคนเรานิน่าพ่อตามใจจนเคยตัวละสิ!!
“ไม่ไปย่ะฉันต้องนอนให้คบ 10 ชั่วโมงต่อวันไม่งั้นร่างกายจะใช้พลังงานไม่เต็มที่”
“อย่าเยอะได้ไหมยายแก่ไปส่งหน่อยจะเป็นอะไรวะ”
“นี่!!ไอ้เด็กบ้าอยากให้คนอื่นเขาช่วยก็พูดดี ๆ หน่อยไม่ได้หรือไงเป็นเด็กเป็นเล็กพูดแบบนี้ถึงได้มีคนอยากให้ตายไง!!” หมับ!! มันเข้ามากระชากแขนของฉันนนน!!!
“อัลมอนด์!!อย่าให้มันมากเกินไปนะ!!รู้ว่าปากหมาปากไม่ดี!!แต่อย่างน้อยก็ควรมีขอบเขตบ้าง!!ไม่ใช่จะเอาแต่ใจตัวเองไปหมด!!!” ฉันตวาดใส่เขาฉันไม่ชอบคนที่ไม่เกียรติฉัน
“อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉันนะยัยผีแก่!!!”
เพี๊ยะ!!
“ไม่มีใครสั่งสอนหรือไงว่าอย่าเรียกผู้หญิงว่าแก่!!!!!!!!” เรียกอะไรก็ได้แต่อย่าว่าแก่ฉันไม่ชอบอย่างแรง!!
“เธอตบฉันเหรอวะ?!”
“เออไง! ตอนนี้นายยังไปโรงพยาบาลไม่ได้ฉันจะพาในรุ่งเช้าเท่านั้นตอนนี้มันดึกและมืดมากแล้ว!” โรงพยาบาลผีเยอะแค่ไหนใคร ๆ ก็รู้และฉันจะไม่มีวันยอมเสี่ยงเด็ดขาด
“ฉันจะไปตอนนี้!”
“ตามใจนายแต่ว่าอาจจะไม่ถึงโรงพยาบาลก็ได้นะ หรือต่อให้ถึงนายก็สู้ผีที่โรงพยาบาลไม่ได้อยู่ดีรู้ว่าอยากเข้าร่างแต่รออีกหน่อยเถอะเพราะฉันก็ไม่อยากให้นายเป็นผีแล้วมาอยู่กับฉันหรอก!” ถ้าเขาตายตรงต้นชะอมเขาก็ต้องอยู่ตรงต้นชะอมสักพักนั่นแหละซึ่งฉันไม่ต้องการผีปากเสีย -_-
“แม่งเอ๊ยยยย!!”
“ถ้านายอยากรอดก็ควรรักษาสภาพวิญญาณให้ดี” ฉันบอกกับเขาอย่างเหนื่อยใจก่อนจะเดินไปขึ้นรถ
ปึก! ปึก!
แต่ว่าอัลมอนด์ตามมาด้วยคงจะคิดอะไรได้บ้างละนะ
“ฉันจะรอดกลับไปเพื่อเอาคืนคนที่ฆ่าฉัน!!”
“ยังเรียกฆ่าไม่ได้หรอกนะเพราะนายยังไม่ตายแค่พยายามฆ่าเท่านั้นแหละ”
“มันต่างกันตรงไหน?”
“ช่างเถอะ จับแน่น ๆ ละรถมันแรงงงง”
บรื้นนนนนนนนนนนนน
ศาลเจ้าแม่ชะอมทองสุดแซ่บ
“เข้ามาสิ” ฉันพาเขาเข้ามาในบ้าน
“โห่~นี่เธอหลอกพ่อฉันท่าไหนเนี่ยถ้าได้บ้านใหญ่ขนาดนี้” เขามองไปรอบ ๆ
“มันไม่ได้ใหญ่สักหน่อยมองจากข้างนอกก็เท่าศาลทั่วไปเท่านั้นแหละ นายไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวฉันหาเสื้อผ้าให้” ฉันบอกเขาเพราะไม่อยากเห็นคาบเลือดที่ติดอยู่ตามร่างกายเข้าเพราะงั้นให้ไปล้างตัวก่อนดีกว่าแต่ว่าฉัน...มีแต่เสื้อผ้าผู้หญิงน่ะสิ หรือไม่ก็ชุดของกุมารซึ่งเขาไม่น่าจะใส่ได้
“ไปทางไหนมันใหญ่และงงไปหมดเลยเนี่ย!”
“เลิกแหกปากได้ไหมอัลมอนด์!!” หมับ! และฉันก็กระชากมือของเขาไปที่ห้องของฉัน
ปัง!
“ห้องน้ำทางนู้นนนน~” ฉันชี้ไปที่ประตูห้องน้ำ
“มีผ้าขนหนูอยู่ในนั้นอยู่แล้วส่วนเสื้อผ้าเดี๋ยวไปหาให้”
“อืม” ดูมันตอบ -_-
เวลาต่อมา...
แกร๊ด!
“ไหนเสื้อผ้าฉัน?” เขาเปิดประตูพร้อมผ้าขนหนูพันเอวออกมาฉันเผลอกลืนน้ำลายเมื่อเห็นซิทแพคเป็นลอน
“อึก 0-0”
“นิ!ยัยหื่นกามเลิกมองหุ่นเท่ ๆ ของฉันและเอาเสื้อผ้ามา!” ฉันสะดุ้งเมื่อเขาเสียงดังใส่ฉันอีกแล้ว T^T
“อะเอาไปเลย!” ฉันโยนชุดนอนของฉันให้เขาที่พอจะใส่มันก็มีแค่นี้แหละ ชุดนอนลายมีแสนน่ารัก >///0หลายชั่วโมงต่อมา...
“คร่อมมมฟี้~~แจ๊บ ๆ”
“นี่น่ะเหรอ....สภาพเจ้าแม่ที่ชาวบ้านนับถือดูไม่ได้” เสียงใครมาพูดอะไรวะ???
พรึ่บ!!ฉันพลิกตัวเอาหมอนปิดหู
“ชะอม...ชะอม...” ใครบังอาจมาเรียกฉันแบบนั้น?
ช่างเถอะ...คงไม่มีใครกล้าหรอก
“ชะอม!!!!!!!!!!!!”
“ฮะ?!!!ใคร?! ใครเรียกฉัน?” พรึ่บ!! ฉันเด้งตัวลุกขึ้นมาอย่างไวเพราะว่าเสียงเรียก
“ฉันเอง”
“นาย!!อัลมอนด์เข้ามาได้ยังไง?” พรึ่บ! ฉันเอาผ้าห่มปิดบังร่างกายเพราะสภาพตอนนี้ดูไม่ได้เลยง่า T^T
“ไม่ต้องปิดหรอกฉันเห็นหมดแล้ว พาฉันไปโรงพยาบาลได้แล้ว”
“อะไรฉันยังนอนไม่ครบ 10 ชั่วโมงเลยนะ ง่วงงงงงง~~”
“ก็ไปส่งฉันก่อนค่อยกลับมานอนลุก!!” หมับ!!! เขากระชากตัวฉันให้ลุกขึ้นมา ปัดโถ่เว้ยยย!!
“ลุกก็ได้!!!อารมณ์เสียจริง ๆ เลยรอแปบอาบน้ำแต่งตัวก่อนย่ะ!!” ฉันบอกก่อนจะหอบร่างอันง่วงนอนลงจากเตียงไปอาบน้ำแต่งตัววววววววว
“เสร็จแล้ววววววว~ไปกันนน ^^” ฉันแต่งตัวเรียบร้อยก็เดินออกมาพบว่าเขากำลังนั่งเล่นไอแพคของฉันอยู่สบายจริง ๆ น้าาาา~
“อืม ไปสิ” กึก! เขาลุกและมองฉันอย่างตกตะลึง
“-//////////-” เขินงะฉันคงสวยสะดุดตาของฉันสินะแต่ว่าก็น่าเสียดายที่เขาจะไม่ได้เห็นของสวย ๆ อย่างฉันอีกแล้ว
“สาบานว่านี้ชุดคนใส่?”
“จะบอกนางฟ้าก็ได้นะ” สะบัดผมใส่ไปหนึ่งทีเพราะว่าฉีดน้ำหอมจากชาแนลเลยนะ อิอิ^^
“เหมือนพวกโคโยตี้รูดเสาหากินกลางคืน”
“0[ ]0” ช็อกกกกกกกกก!!!!!!!!
“อะอะอัลมอนด์ปากหมาเกินไปแล้วนะ!!!!!!!!!!!!!” กว่าจะตั้งสติได้เขาก็เดินหนีออกไปแล้ว หนอยยย!!ใจเย็นไว้ชะอม....ใจเย็นไว้!!!!!!!!!
- Writer
