GODDESS 02 ลูกชายผู้ใหญ่บ้าน

1495 Words

กรุงเทพมหานคร บาร์บาร์ผับ ตื้ด ๆ ๆ ๆ วู้ววววววววว!!! กรี๊ดดดดดดดดดด!! “มันส์โว้ยยยยยย!!วู้ววววว!!” เสียงเพลงแสงไฟผู้คนมากมายกำลังเต้นและโยกย้ายบ้างคนก็กำลังนัวเนียกันโดยไม่สนใจว่าใครจะมองแต่ในสถานที่แบบนี้ก็ไม่มีใครสนใจอยู่แล้วว่าใครจะทำอะไร “ไอ้อัลมอนด์ชนแก้วเว้ยยยย!!” ไอ้ฟรอสต์เรียกผมที่กำลังนัวเนียกับกิ๊บซี่ผู้หญิงในสังกัดผมเบอร์หนึ่งตอนนี้ “มา ๆ ชนเว้ยยยยย” เคร้ง! เราชนแก้วกันก่อนจะดื่มและสนุกสนามทั้งที่พรุ่งนี้มีเรียนแต่แล้วไงละไม่ไหวก็แค่โดด “กิ๊บซี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะมอนด์ ฟอดด!” กิ๊บซี่บอกผมก่อนจะหอมแก้ม “รีบไปรีบมาคิดถึง ^^” ผมแกล้งหยอด “มุกเสี่ยวเป็นบ้าเลยแต่ชอบค่ะ งั้นเดี๋ยวมานะคะ จุ๊บ!” เธอจูบปากผมก่อนจะออกไปผมมองตามเธอนิดหน่อยก่อนจะหันมาสนใจเพื่อนที่มีผู้หญิงควงมาเหมือนกันแต่ไม่มีใครจริงจังสักคน “หวานเกินวะแล้วเมื่อไหร่จะขอเป็นแฟน?” ไอ้บอนซ์ถามผม “ไม่รู้สิตอนนี้ก็โอเคแล้วนะไม่เห็นต้องเอาสถานะมาผูกมัดเลยนิ” ผมยักไหล่อย่างไม่ได้สนใจถามว่าคบกับกิ๊บซี่แล้วดีไหมก็คงดีนั่นแหละแต่ก็ไม่ได้อยากคบจริงจังตอนนี้เราอยู่แบบนี้ก็สบายใจดีแล้ว “ผู้หญิงเขาก็ต้องคาดหวังนะเว้ย! คุยกันมานานขนาดนี้” “แล้วคนคุยต้องจบด้วยการเป็นแฟนทุกคนเหรอวะ? กูว่าไม่นะ” “ตามใจระวังปากคาบไปแดกใคร ๆ ก็รู้ว่ากิ๊บซี่ฮอตแค่ไหน” “เหอะ! ถ้าเป็นของที่หมาตัวอื่นคาบไปได้ง่าย ๆ ก็เชิญเถอะกูไม่แดกซ้ำหรอก” ผมบอกก่อนจะยกแก้วขึ้นดื่มเหล้าเข้ม ๆ ต่อ “เท่สัส!!คนอะไรวะ” หึ ผมไม่ได้สนใจอยู่แล้วว่าผู้หญิงที่ผมคุยอยู่จะไปเป็นอาหารของใครอยากไปก็ไปผมไม่รั้งไว้อยู่แล้ว และก็ไม่กินซ้ำด้วยเพราะผมไม่ชอบของเหลือเดนใคร หลายวันต่อมา... คอนโด NM Rrrrrr Rrrrrr “อื้ออออ~อัลมอนด์คะ...มอนด์” เสียงของกิ๊บซี่เรียกผมที่กำลังนอนอยู่ซึ่งผมไม่ชอบให้ใครมาปลุกเวลานอนไง! “อย่ากวน!” ผมสะบัดมือของกิ๊บซี่ออกไป “แต่มันเสียงโทรศัพท์มอนด์นะ! ใครมาอยู่ได้กิ๊บก็จะนอนเหมือนกันนะ” ใครแม่งโทรมาวะ?! “เธอก็รับเลยและบอกว่าเอากันอยู่ไม่ว่างรับ!!” ผมบอกและมุดผ้าห่มเพื่อนอนต่อ “เอางั้นก็ได้...ฮัลโหลเอากันอยู่ค่าาา~ไม่ว่างคุย!!” เสียงของกิ๊บซี่รับสาย “วะว่าไงนะคะ?!!!!” “กิ๊บ!!!รับแล้วก็วางไปสิวะ!!” ไม่วางสายแล้วยังเสียงดังอีก “อัลมอนด์!!คะคนชื่ออารีย์เขาบอกว่าเป็นพ่อมอนด์อะ!!” พรึ่บ!! พอได้ยินอย่างนั้นผมก็เด้งตัวขึ้นมาก่อนจะคว้าโทรศัพท์ออกจากมือกิ๊บซี่ทันทีและมองชื่อที่หน้าจอโทรศัพท์ ‘อารีย์’ ผมบันทึกชื่อพ่อไว้แบบนี้จริง ๆ “เฮ้ออ!! ฮัลโหลพ่อ!” (พ่องงงงง!!มึงดิไอ้ลูกเวร!!มึงให้ใครมารับสายฮะ!!เอากันอยู่พูดมาได้หน้าไม่อาย!!มึงอย่าเอาผู้หญิงแบบนั้นเข้าบ้านนะไม่งั้นกูยิงทิ้งทั้งคู่!!) ยังไม่ได้พูดอะไรพ่อผมก็ด่าสวนออกมาก่อน ผมหันมองหน้าของกิ๊บซี่ที่ได้ยินเสียงพ่อด้วยและทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ “ผมให้กิ๊บซี่พูดแบบนั้นเองแหละไม่รู้ว่าเป็นพ่อไง” (แล้วมึงเม้มชื่อพ่อว่าอะไร?) “อารีย์” (ไอ้ลูกเวร!!!!) ผมเอาโทรศัพท์ออกจากหูเพราะพ่อผมโคตรเสียงดังไม่รู้ว่าจะตะโกนทำไม เหอะ! “มีอะไรก็พูดมาเถอะพ่อผมง่วงเมื่อคืนอ่านหนังสือดึกไปหน่อย” (อ่านหนังสือหรือว่าเอาหญิง?) “เอาหญิงแต่ช่างเถอะพ่อพูดมาได้แล้ว” (เดือนหน้ากลับบ้านด้วย) “ไม่กลับ” ผมตอบทันทีเพราะผมไม่ชอบบ้านนอก!!ร้อนก็ร้อนหาความเจริญไม่มีเลยด้วยซ้ำร้านสะดวกซื้อสักร้านกว่าจะเจอต้องขับรถออกไปเป็นร้อยกิโล ห้างก็หายากอีกเรื่องอะไรต้องกลับ (กลับ!!เพราะมึงปิดเทอมแล้วและกูก็มีเรื่องสำคัญด้วยเพราะงั้นกลับบ้านนนน!!!) “ไม่กลับบบบ!!!ไม่ชอบ!!ไม่อยากกลับ!!กลับบ้านนอกแล้วมันทรมานมันนรก!!” ผมตอบกลับไป (นรกมันแดกกะบานมึงตั้งนานแล้วไอ้มอนด์!!) (ไม่รู้ละมึงต้องกลับบ้านไม่อย่างงั้นอย่าหวังว่ากูจะส่งเงินให้มึงใช้!) “อ้าวพ่อ!!ทำไมทำแบบนี้อะ!!” ผมถามอย่างงอแง (ก็มึงมันไม่ได้เรื่องแค่ให้กลับบ้าน 2-3 วันมันจะเป็นอะไรถ้ามันไม่สำคัญกูไม่โทรหามึงหรอกเว้ย!) “เรื่องอะไร?” (กูจะแต่งงานใหม่) “อ่อออ คิดว่าเรื่องอะไรที่แท้ก็...ฮะ?!!” ผมตกใจมากกกก!!ฉิบหายแล้ววว “ตะแต่งงาน!!พ่อบ้าป่ะเนี่ยแก่แล้วจะแต่งทำไม?!” (ก็กูรักน้องนางอะอยากแต่งงานด้วยเพราะยังไงมึงก็ไม่กลับบ้านมาดูแลกูอยู่แล้วเพราะงั้นกูแต่งงานหาเมียใหม่มาดูแลยามแก่ดีกว่า) “โดนหลอกใช่ไหมบอกมา!” (หลอกพ่อมึงสิ!!น้องนางไม่ได้เป็นคนแบบนั้นมางานแต่งกูด้วยไอ้ลูกเหี้ยยยยย) 1 เดือนต่อมา... หมู่บ้านโดนเอาว์ บรื้นนนนนนน!! เฮ้ออออ!!สุดท้ายผมก็ต้องมาเพราะว่าพ่อผมบอกว่าถ้าไม่มาจะไม่ให้เงินตอนนี้ผมยังไม่มีงานทำต้องเกาะพ่อแดกไปก่อนเลยต้องมาอย่างช่วยไม่ได้และกำลังขับรถไปบ้านที่กำลังจะถึงในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าแล้วด้วยส่วนคนที่พ่อจะแต่งงานด้วยได้ข่าวว่าอายุแค่ 29 ปีเอง พ่อผมจะ 60 แล้วนะ!!ห่างกัน 30 ปีผมจะบ้าตายเพราะงั้นผมต้องมาดูว่าผู้หญิงคนนั้นเข้ามาหลอกพ่อมึงหรือเปล่า?! “เจอดีแน่ยัยผู้หญิงหน้าเงินนน!!” บรื้นนนนนนนนนนนน!!! ตู้มมมมม!! “เฮ้ยย!!” โครมมมมม!! และขณะที่ผมกำลังขับรถอยู่ ๆ รถของผมก็ยางแตก!!ทำให้เสียหลักพุ่งลงข้างทางทันที “แม่งเอ๊ยยยย!!” ปึก! ผมต้องลงจากรถและมาดูด้วยความหงุดหงิดเพราะถนนเฮงซวยแท้ ๆ นะแม่งทำไมไม่ราดยางวะไม่งั้นรถผมคงไม่มีสภาพเป็นแบบนี้หรอก!! “ร้อนก็ร้อน!!อีกนิดเดียวก็ถึงบ้านแล้วนะ!!” ผมหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรหาพ่อให้ออกมารับ ตรู๊ดดด (อยู่ไหนละ?) “จะถึงละแต่รถยางแตกพ่อออกมารับหน่อยดิ” ผมบอกและมองไปรอบก่อนสายตาจะหันไปเห็นอะไรบางอย่าง (อ้าว! แล้วเจ็บตรงไหนไหม?) “ไม่เจ็บแต่เซ็งตอนนี้ก็ร้อนมากกก!พ่อมารับและเอาคนมารับรถหน่อยดิแดดหรือไฟนรกวะเนี่ย?!” ผมบ่น ๆ เพราะไม่ชอบอากาศร้อน (เกิดศรีสะเกษทำอย่างกับเกิดเกาหลีสำออยไปได้อยู่ไหนเดี๋ยวออกไปรับ!) “อยู่...” ผมมองเข้าไปมันมีป้ายบางอย่าง “ศาลเจ้าแม่ชะอมทอง...สุดแสบอะไรนี่แหละ” ผมเดินไปมองใกล้ ๆ แถวนี้ก็ร่มเย็นดีแต่ศาลเจ้าแม่งแปลกตาดีไม่โบราณ (อ่อ งั้นรอแถวนั้นก่อนแล้วก็อย่าลืมไหว้เจ้าแม่ชะอมละท่านศักดิ์สิทธิ์ชาวบ้านแถวนี้เขานับถือกัน) “ศักดิ์สิทธิ์แล้วสักยันได้ป่ะพ่อ?” ผมถามกวน ๆ และมองศาลอย่างพิจารณาออกแบบอย่างกับมืออาชีพท่าทางจะแพงนะเนี่ยใครมาทำให้วะโคตรโง่เลยที่เอาเงินมาลงกับอะไรแบบนี้ (เจ้าแม่อะศักดิ์สิทธิ์ส่วนกูเนี่ยจะยันมึงเองรออยู่นั่นแหละกำลังไป) “โอเค๊!” ผมวางสายก่อนจะส่องเข้าไปในศาลเจ้านั่นชื่อศาลก็แปลกมันเขียนว่า ‘เจ้าแม่ชะอมทองสุดแซ่บ’ “ใครตั้งชื่อวะเสร่อฉิบหายเลย” แถมของที่เอามาไหว้ก็มีแต่ของแพงทั้งนั้นเลยที่อื่นเป็นชุดไทยแต่ที่นี่เป็นชาแนล กุชชี่ ไม่กลัวหายหรือไงมีแต่ของดีเท่านั้น “ไอ้อัลมอนด์!” เสียงพ่อทำให้ผมหันไปมอง “หวัดดีพ่องงง!” ผมยกมือไหว้ “เออ! กองไว้ตรงนั้นแหละแล้วก็ไหว้เจ้าแม่ยัง?” “ไหว้ทำไมพ่อกลับบ้านเถอะโคตรร้อนเลย” ผมปาดเหงื่อ “ไหว้ก่อนนนนนท่านจะได้ปกปักรักษาเวลามึงอยู่ที่นี่...” พ่อผมพูดและหันไปไหว้ศาล “แค่ไหว้ก็พอใช่ไหม?” ผมหันไปไหว้อย่างลวก ๆ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถพ่อ “ไอ้เด็กนี่!!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more