"รู้แล้วน่า ไปได้แล้ว"
"อย่าแอบคุยกันมันละ ถ้าฉันรู้เธอตายแน่"
"รู้แล้วน่า ฉันไม่ให้นายรู้หรอก"
"เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อยๆ เลย"
เกรย์รั้งศีรษะเล็กของกะเพราเข้ามาหอมอีกครั้ง ก่อนจะเดินออกไปเขาให้พาสต้าอยู่เป็นเพื่อนกะเพรา จริงอยู่ที่พาสต้าเป็นเลขาของเขา แต่เลขาที่ทำงานถูกใจเขามากกว่าเธอคือเอเดน
"ฉันขอน้ำส้มแก้วนึงสิ"
" ... "
"เธอฉันขอน้ำส้มแก้วนึง"
กะเพราหันไปหาพาสต้าที่ยังลอยหน้าลอยตาไม่ยอมพูดกับเธอ อีกทั้งเธอยังทำทีเป็นหูทวนลมไม่ได้ยินที่กะเพราพูด ทำให้กะเพราต้องกดเสียงต่ำเพื่อบ่งบอกให้พาสต้ารู้ว่าเธอไม่พอใจ
"คุยกับฉันเหรอคะ"
"ในห้องมีแค่เธอกับฉัน แล้วเธอคิดว่าฉัยคุยกับสัมภเวสีเหรอ"
พาสต้าลุกขึ้นทันที เธอเดินตรงมาหากะเพราด้วยท่าทางที่ไม่พอใจนัก เธอขบฟันแน่นแล้วสะบัดตัวออกไปในทันที กะเพราที่เห็นอาการของพาสต้าก็รู้ได้ไม่ยาก ว่าที่หล่อนมีอาการแบบนี้กับเธอก็คงเป็นเพราะเกรย์นั่นแหละ ทำ
