"บอสจะไปไหนคะ"
"ฉันมีหน้าที่ต้องตอบคำถามเธอตั้งแต่เมื่อไหร่"
สายตาเย็นชาของเกรย์ทำให้พาสต้าเสียวสันหลังวาบเธอรีบหยิบเอกสารบนโต๊ะแล้วเดินออกไปในทันที ไม่อยากอยู่รอรองรับอารมณ์ของบอสในตอนนี้
"บอสจะกลับเลยไหมครับ"
"ยัง"
"แล้วนั่นจะลุกไปไหนครับ"
"จับแมว"
เอเดนยิ้มมุมปากเขารู้ได้ทันทีว่าเกรย์จะไปที่ไหน สงสารก็แต่คุณกะเพราที่คงยังไม่รู้ชะตากรรมของตัวเอง
"ผมจะจัดการทางนี้ให้เอง ไม่ต้องห่วง"
- คลับxxxx เอกมัย -
ชายหนุ่มเปิดประตูเข้ามาภายในคลับหรูย่านเอกมัยในช่วงเวลาห้าทุ่มกว่า สายตาของเขาสอดส่องหาหญิงสาวที่เขาตามหาแต่กลับว่างเปล่าไม่พบใคร
เกรย์ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของตัวเองออกสองสามเม็ดเพราะความหงุดหงิดก่อนเดินเข้าไปลึกกว่าเดิมเพื่อมองหาผู้หญิงของเขา
"สวัสดีครับคุณเกรย์"
การ์ดที่คอยดูแลความปลอดภัยเดินเข้ามาก้มศรีษะให้เขา ก่อนเอ่ยทักทาย เกรย์เป็นลูกค้าประจำที่นี่เมื่อยามที่เขาพาลูกค้ามากินเลี้ยงก็มักจะเลือกที่นี่ทำให้ทุกคนต่างรู้จักเขาเป็นอย่างดี
"เห็นเมียฉันไหม"
"คุณกะเพราอยู่ทางนั้นครับ"
การ์ดผายมือไปทางขวา ตรงนั้นผู้คนมากหน้าหลายตากำลังออกลายโลดเต้นอย่างสนุกสนานหนึ่งในนั้นคือผู้หญิงของเขา กะเพรา
"ยัยตัวแสบ!!"
ชายหนุ่มรีบเดินเข้าไปหาหญิงสาวแต่เพราะคนค่อนข้างเยอะมันทำให้เขาต้องแหวกฝูงชนเดินเข้าไปอย่างลำบาก และเมื่อใกล้ถึงหญิงสาวเขาต้องยืนชะงักเมื่อเห็นว่าเธอกำลังยืนเต้นอยู่กับผู้ชาย
"กลับบ้าน!!"
"อ๊ายยย!!"
ลูคัสที่ยืนตระกองกอดกะเพราอยู่แสดงอาการตกใจเมื่ออยู่ๆ ก็มีผู้ชายที่ไหนไม่รู้เข้ามากระชากแขนคู่เต้นของเขาอย่างแรง
พลั่ก!!
"มึงเป็นใคร"
เกรย์ผลักอกลูคัสจนเขาเซถลา ชายหนุ่มเหยียดยิ้มมุมปากราวกับว่ากำลังจะเจอเรื่องสนุก
"กูเป็นแฟนเพรา แล้วมึงละ เป็นใคร"
แฟน!! แฟน!! แฟน!! จะเป็นแฟนได้ยังไง ในเมื่อเขาก็ตัวติดกับกะเพราแทบจะไม่ห่าง ให้ตายเถอะไอ้นี่ต้องโมเมแน่ๆ เกรย์เหยียดยิ้มเยาะก่อนตอบคำถามของลูกคัสอย่างผู้ชนะ
"กูเป็นผัว"
" ... "
"แฟนอย่างมึงคงไม่ว่าอะไรนะ ถ้าผัวอย่างกูจะรับตัวเมียกลับบ้าน"
"นายพูดอารายยย~"
กะเพราพูดด้วยน้ำเสียงยานคาง เธอได้ยินคำพูดของเขาทั้งสองคนทุกคำ แต่เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้เธอไม่มีแม้แต่แรงจะเถียง
"ผัวเผออารายยย รู้จากกานวายซิ นี่เกรย์เพื่อนฉาน นั่น ลูคัสแฟนเก่าฉานน~"
เกรย์กำหมัดแน่นเมื่อรู้ว่าผู้ชายตรงหน้าเป็นใคร ต่างจากลูคัสที่เหยียดยิ้มเย้ยหยันให้กับเกรย์อย่างผู้ที่เหนือกว่า
"เอาละ ยินดีที่ได้รู้จักนะเกรย์ ไหนๆ นายก็เป็นเพื่อนของเพราแล้ว เรารู้จักกันไว้มันก็ไม่เสียหาย"
"ใครอยากเป็นเพื่อนกับมึง"
"หึ! วันนี้ฉันมีธุระคงต้องฝากเพราไว้กับนายก่อนละกันนะ ไว้วันหน้าฉันจะตามเอาเธอคืน"
ลูคัสเดินเข้าหากะเพราที่ซบใบหน้าหวานกับแผงอกแกร่งของเกรย์อยู่ เขากดจูบลงที่ขมับบางของเธอต่อหน้าเกรย์อย่างไม่เกรงกลัวโดยที่สายตาของเขาจ้องมองเกรย์อย่างยียวน
"ฉันไปก่อนนะ แล้ววันหน้าฉันจะเป็นฝ่ายมารับเธอเอง"
ลูคัสเดินออกไปโดยมีสายตาของเกรย์จ้องมองตามไปอย่างไม่ชอบใจนัก เหตุการณ์เมื่อครู่มันรวดเร็วเกินกว่าที่เขาจะตั้งรับได้ เขากอดร่างบางของกะเพราไว้แน่น หัวใจของเขามันกำลังเดือดปุดๆ ราวกับภูเขาไฟที่พร้อมจะระเบิดทุกเมื่อ
"เพรา!!"
" ... "
"กะเพรา!!"
"ยัยตัวแสบ กลับบ้าน!!"
เกรย์อุ้มกะเพราขึ้นในท่าเจ้าสาว หญิงสาวที่เมาไม่รู้เรื่องรู้ราวถูกชายหนุ่มอุ้มออกไปจากคลับเขาอยากจะขย้ำขยำเธอให้จมเตียง อยากจะจับเธอโยนลงคลองแสนแสบเพื่อระบายอารมย์โมโห แต่ก็ทำอย่างนั้นไม่ได้
- คอนโดกะเพรา -
ตู้มมม!!!
เกรย์โยนหญิงสาวลงอ่างอาบน้ำที่เขาเป็นคนรองเอาไว้เองตั้งแต่เช้า มันทำให้อาการเมามายของกะเพราสร่างขึ้นมาในทันที
"แค่ก! แค่ก! แค่ก! เป็นบ้าอะไรของนายเนี่ย"
กะเพราเอามือลูบน้ำออกจากใบหน้าหวาน เธอแหวใส่เกรย์เมื่ออยู่ๆ ก็ถูกเขาโยนลงอ่างอาบน้ำไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะกล้าทำเธอขนาดนี้
"เป็นบ้าอะไรงั้นเหรอ เพราะเธอไงเพรา เธอทำให้ฉันเป็นบ้า"
"อะไรของนาย เมาก็ไปนอนไป"
"ฉันหรือเธอที่เมาห๊ะเพรา ฉันเคยบอกเธอแล้วใช่ไหมถ้าจะไปดื่มก็ให้รอฉัน"
หญิงสาวลุกขึ้นยืนทำให้ชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำสั้นรัดรูปของเธอแนบไปกับเรือนร่างอรชร ส่งผลให้ยอดปทุมถันของเธอดันเนื้อผ้าออกมาจนขึ้นรอยนูน
เกรย์เบิกตาโตขึ้นด้วยความตกใจปนโมโห ให้ตายเถอะกะเพราทำไมถึงทำแบบนี้นะ
"เธอไม่ได้ใส่เสื้อในออกไปข้างนอกเหรอเพรา"
"นายก็แหกตาดูชุดฉันซิ มันเหมาะกับการใส่เสื้อในไหม"
"แล้วทำไมไม่ใส่ชุดที่มันดีกว่านี้วะ"
"อย่ามาวะกับฉันนะเกรย์"
สองหนุ่มสาวสาดอารมย์ใส่กันอย่างไม่มีใครยอมใคร เกรย์เดินเข้าประชิดตัวกะเพราโดยที่เขาเองก็ถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวออกไปด้วยเผยให้เห็นมัดกล้ามเนื้อเรียงตัวสวยของเขาอย่างชัดเจน
"ออกไป!!"
" ... "
"ฉันบอกให้ออกไปไง ฉันไม่มีอารมณ์หรอกนะวันนี้"
"แต่ฉันมี!!"
"อื้ออออ"
ชายหนุ่มกระชากคอของหญิงสาวเข้ามาบดจูบอย่างเร่าร้อน เขาขบกัดกลีบปากอวบอิ่มของเธอด้วยความรุนแรงจนได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งอยู่ในโพรงปาก
"ฉันเจ็บนะ!!"
"เจ็บเหรอ"
"ออกไปจากห้องฉัน อย่าให้ฉันหมดความอดทนนะเกรย์"
เกรย์อุ้มหญิงสาวขึ้นในทันทีโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว เขาพาเธอออกไปที่ห้องนอนแล้วจับเธอโยนลงบนฟูกนิ่มจนร่างของเธอกระเด็นกระดอน
"ทีกับมัน ทำไมยอมให้กอด ทีกับฉันต้องดีดดิ้นขนาดนี้เลยเหรอ"
มือหนาบีบพวงแก้มนวลของหญิงสาวเขามองเรือนร่างที่เปียกชุ่มของเธอด้วยความหลงใหล
"เรามันของเคยๆ น่าเพรา"
"ไอ้ทุเรศ"
"ทุเรศยังไงก็ผัวเธอแหละวะ!!"
เกรย์รูดชุดเดรสสั้นของหญิงสาวขึ้นไปกองบนเอวคอดเผยให้เห็นดอกไม้งามอวบนูนที่ถูกห่อหุ้มด้วยแพนตี้ตัวบาง เขาช้อนสายตากลับมามองเธออีกครั้ง ก่อนพ่นคำพูดร้ายกาจออกมาด้วยอารมณ์ขุ่นมัว
"อย่าคิดทิ้งฉัน เพราะเธอจะเจอกับความน่ากลัวที่เธอไม่เคยเจอมาก่อนในชีวิตแน่"
"อย่ามาขู่"
"ฉันไม่ได้ขู่ แต่ฉันมั่นใจว่าเธอทนไม่ได้หรอกที่รัก"