บทที่17 การเดินทาง
เช้าสามวันถัดมา ฉีหยงพาบุตรสาวไปยังสำนักคุ้มภัยและตรวจสอบผู้คุ้มกันทุกคนทั้งคนใหม่และเก่า แต่ก็ไม่พบผู้ได้รับผลกระทบเลย
ฉีหรานไม่ประมาท นางขอไปยังที่พักทาสทำเหมืองในป่าตะวันออกเพื่อตรวจสอบอย่างละเอียดแต่ก็ยังไม่มีผู้ได้รับผลกระทบโผล่มาให้เห็น นางตรวจสอบกระทั่งเหล่าทหารที่ถูกส่งมาเพื่อความปลอดภัยของครอบครัวฉีหรานตรวจทุกคนที่ทำงานร่วมกับบ้านสกุลฉี รวมทั้งทาสที่ทำงานในทุ่ง คอกวัว คอกหมู และทุกๆคนในหมู่บ้านด้วย
นอกจากนี้ฉีหรานยังเข้าเมืองไปตรวจสอบหลงจู๊ร้านข้าว และคู่ค้าของพี่ชายหลายๆคน ใช้เวลากว่าห้าวันจึงตรวจสอบแล้วเสร็จ แต่น่าเสียดายที่ยังไม่เจอผู้ได้รับผลกระทบสักคนเดียว
“อาหราน ไม่ต้องคิดมาก ตอนนี้บ้านเรายังไม่รับคนงานใหม่เข้ามา ขอเพียงมีผู้คุ้มกันอยู่คนในบ้านย่อมต้องปลอดภัยขณะที่เจ้าไม่อยู่แน่นอน” ฉีเล่อเอ่ยปลอบน้องสาวเมื่อเห็นนางผิดหวังที่ไม่พบผู้ได้รับผลกระทบ
แต
