ก๊อก ก๊อก
“เจ้าพู่ ตื่นหรือยัง หมอศิลามาแล้วนะ”
“อื้อ...” หน้าใสรีบซุกลงกับหมอนทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น ตอนนี้สิบโมงแล้ว แต่ชมพู่ยังไม่มีทีท่าว่าจะลุกขึ้นจากที่นอน ไม่ใช่เพราะเธอขี้เกียจ แต่เพราะวันนี้เธอป่วย
ป่วยการเมืองน่ะนะ...
วันนี้มีนัดวัดตัวตัดชุดแต่งงาน หมอศิลาที่ไม่ค่อยมีเวลาว่างเท่าไหร่ตามประสาหมอเพิ่งมีคิวให้เจ้าสาววันนี้ สามวันที่ผ่านมาพอไม่ได้เจอกันชมพู่รู้สึกหายใจสะดวกมากขึ้น แต่พอรู้ว่าวันนี้จะได้เจอกันเธอก็แกล้งป่วยเสียเลย แค่วัดชุดแต่งงาน เธอไปคนเดียวก็ได้
ชมพู่ยอมรับว่าไม่อยากเจอหน้าเขา เพราะยังโกรธไม่หายที่เขาทำเหมือนเธอเป็นตัวตลกแบบนั้น ขอทำตัวงี่เง่าเป็นเด็กๆ ซักวันเถอะ
“พู่” เสียงของแม่เงียบหายไป ก่อนประตูจะถูกเปิดออก “ทำไมยังไม่ตื่นอีก เจ้าลูกคนนี้หนิ ให้พี่เขามารอได้ยังไง”
‘เหอะ พี่งั้นเหรอ’
ชมพู่แอบเบะปาก ก่อนจะแกล้งค่อยๆ พลิกตัวไปมองแม่เหมือนคนไม่มีแรง ใบหน้
