Timur’dan
Uçak İzmir’e indiğinde, kalbim hâlâ mahzende öğrendiklerimin ve yaşadıklarımın ağırlığıyla doluydu. Kader Taşı'nın kehaneti zihnimde dönüp duruyor, artık geriye dönüşün olmadığını biliyordum. Bu gizemi çözmek, Elif’i korumak ve felaketin önüne geçmem gerekiyordu.
Elif’i bu gece göremeyecektim, ona bir açıklama yapmam gerekiyordu. İçimde bir suçluluk dalgası kabardı ama bu görev her şeyden daha önemliydi. Telefonum elimdeydi ve nasıl bir bahane öne süreceğimle ilgili kısa bir tereddüt yaşadım.
Kafamda ne söyleyeceğimi belirlediğimde Elifi aradım ve birkaç saniye sonra Elif’in sesi duyuldu. "Yakışıklı beni almak için erken değil mi?" dedi, sesi merak ve hafif bir endişeyle doluydu.
"Güzelim…" dedim, sesimdeki yumuşaklığı korumaya çalışarak. "Seni almaya gelmedim. Bir işim çı
