Timur’dan
Mahzenin soğuk taş duvarlarına yaslanarak derin bir nefes aldım. Bedenimdeki titreme ve zihnimde yankılanan görüntüler, taşı hissetmenin ağırlığıyla birleşmişti. İçimde, bu taşın üzerime yüklediği sorumluluğun getirdiği derin bir korku büyüyordu. Kaosun bu dünyada serbest kalmasını düşüncesi, o tarikatın yıllardır bu güç için beklediğini bilmek içimi ürpertiyordu.
Bir süre daha nefesimi düzenlemeye çalışarak öylece durdum. Düşüncelerim Kader Taşıi ve Namtar’ın kaotik varlığı arasında dönüp duruyordu. Bu kadim kötülüğü mühürleyen taşın parıltısı bileğimde hafifçe yanıp sönerken kendimi zorlayarak ayaklandım.
Mahzenden çıkıp karanlık koridorlardan geçerken, evin sessizliği sanki bu korkunç sırrı saklarmış gibi derindi. Bedensel ve zihinsel yorgunluk içimde ağır bir yük oluşturmu
