Elif’ten
Timur’un mutfak macerasından sonra akşama kadar birbirimizi sevip okşamadığımız tek bir an olmadı. Bu adamın bitmek bilmez bir enerjisi vardı. Bedenlerimiz kadar ruhlarımız da iç içe geçmiş gibiydi. Sabahın erken saatlerinde başlayan bu huzur dolu yakınlık, her geçen saniye daha da derinleşiyordu. Kahkahalarla, dokunuşlarla ve o şehvet dolu anlarla dolu geçen saatler sonunda ikimiz de yorgun ve açlıktan bitkin düşmüştük.
Timur’un mutfak macerası ve benim aşçılık yeteneklerime olan güvensizliğim sonucunda dışarıdan yemek söylemeye karar vermiştik. Timur yemek sipariş verirken biran üstüne baktı. Üstünde sadece baksır varken diğer kıyafetlerinin pek giyilecek halleri yoktu. Telefonla birini aradı. İstediği kıyafetleri sıraladı ve adresi söyleyip kapattı. İşin tuhaf tarafı bir gün
