Baby Trap

JAI Thirty. I was looking at the calendar and I can't believe I will be thirty years old next week. Damn! Where did the time go? Naputol ang pag-iisip ko ng mag-ring ang cellphone ko. It's my friend, China Zaldúa. Kaunti lang ang kaibigan ko. Hell, she's my only friend. "Chee." "Jai, it's Friday night. I'm coming over. Where are you?" Sa tono ng pagsasalita n'ya ay naglilipstick ito. I even heard her mouth pucker up. Minsan hindi ko alam kung paano kami naging magkaibigan. Kapitbahay namin sila sa San Juan. Nasa unang taon pa lang s'ya ng elementary ay nakagraduate na ako. As usual, ako ang valedictorian. I was seven. "Nasa lab ako," naglakad ako papuntang sofa at saglit na nahiga doon. Mahina itong napamura. "Lab? What the hell are you still doing there? You own the goddamn place, act like it. We are going out tonight," narinig ko ang pag-start ng sasakyan n'ya. "Going out?" Ano bang oras na? Alas sais pa lang ng gabi. Anong pinagsasasabi nito? May lakad ba kami? Ang aga ko naman mag ulyanin. She usually comes over on Fridays. We spend time watching stupid movies kahit ang gusto ko ay documentaries. She said I need to be normal once in awhile. Whatever that means. Naiimagine ko na ang pagtirik ng mata n'ya. "It's supposed to be a surprise for your birthday — oh hell! I am taking you out on a concert." "Concert?" "May sakit ka ba? Inuulit mo lang ang sinasabi ko, one word pa! Umakyat ka na nga sa penthouse mo at maligo. Tapos pumili ka ng seksing damit. Ten minutes and I am there. Aayusan kita." "Pero Chee, mada —" "Okay, see you. Bye now!" Luka luka talaga ang babaeng 'yon. May sinasabi pa ako ay ibinaba na ang telepono. Naisip ko, concert? Eh bakit kailangan ko ng seksing damit? I dragged myself to the elevator ang pressed 'P'. I live in a twenty storey building. I own it. Ang taas nito ay penthouse ko. May bahay kami sa San Juan pero bihira akong umuwi doon. Madalas dito ako sa lab inaabot ng madaling araw sa pagmimix ng mga chemicals para makagawa ng bagong gamot. Hassle naman kung araw araw akong uuwi sa amin — isang oras din na byahe. Mas mabuti pang itulog ko na lang. I showered quickly. Hindi na ako amoy zonrox. Binalot ko ng towel ang mahaba kong buhok at kumuha ng isa pang towel para tuyuin ang katawan ko saka isinuot ang roba. Nang buksan ko ang closet ko ay pumili ako ng magkapartner na underwear. I don't know about you but one of my greatest fears is ending up in a hospital with ripped granny panties or something with a hole in it. So I always make sure I have nice pair of underwear. Kung gaano kagaganda ang mga pangloob ko ay ganoon naman ka-outdated ang mga damit ko. Sa totoo lang, hindi naman. Mahal nga ang mga ito at lilibuhin but Chee said it's not very attractive. Parang palaging papasok sa trabaho. Boring. Not sexy enough. Pang-manang. I chose a black slacks and white long sleeves. Tinuyo ko ang buhok ko ng blower at sinuklay. Hindi na ako mag-aabala, tinalian ko lang 'yon. Okay na itong ponytail. Makikinig lang naman ng kanta. One thing I almost forgot, lip gloss. Check! Saktong narinig ko ang buzzer. It must be Chee. Nang pagbuksan ko s'ya ng pinto ay napamulagat s'ya at agad na pumalatak. "Saan ba tayo makikipag-lamay at ganyan ang suot mo? RIP Jai's lovelife!"  "Good evening to you too!"  Isinara ko ang pinto at natatawa s'yang tiningnan. Her eyes are still rolling upward as we speak. Mas mataas ako sa kanya sa height kong five feet eight inches. Chee is about five feet five. Typical Filipina. Ako naman may lahing kano kaya matangkad ako sa karaniwan. Mas malakas ang dugo ni Daddy kay Mommy. Chee looked like she is ready to party at kung magtatabi nga kami ay mukha akong papunta sa burol at s'ya ang sa concert. I mentally facepalmed. "Jai naman! Kailangan na nating mag-shopping. Wala ka bang day off? Jusko, ang factory worker nga may pahinga. Ikaw pa ba na may ari ng company?"  "I was experimenting --" "Ako ang mag-eexperiment sa 'yo. Tara sa kwarto mo at kalkalin mo sa kung saang dimensyon mo nilagay ang mga damit na binigay ko sa 'yo at iyon ang isusuot mo. Ikaw talaga! Hindi ko alam kung anong ikinakatuwa mo sa mga damit na 'yan," her eyes rolled. "Ano ba kasing dapat suutin? Concert lang naman 'yon ah," maktol ko sa kanya. "Hello? Have you seen Kano on tv? He's hot! Mas lalo na siguro sa personal! I want you to see him. Sayang nga eh, hindi ko naabutan ang VIP tickets. Naunahan ako, bwiset!" Napailing iling ako. VIP tickets? Ganoon na ba ka-hot ang Kano na 'yon at gustong gusto ng mga kababaihan? I had a glimpse of him once on tv. It was like a short interview. Wala naman s'yang ginawa kundi magpatawa tawa. They asked about his life and some academics pero hindi naman n'ya sineryoso. Mas gusto pa n'ya ang topic ng banda n'ya. Oh well! Definitely not my kind of 'hot' cup of tea. "Here it is!"  Masaya n'yang itinaas sa ere ang iniregalo n'ya sa akin last year. It was a black halter top at medyo malalim ang ukab ng dibdib. Napalunok ako. Hindi ba malaswa kung 'yon ang susuutin ko? Para akong nagbebenta ng laman. Isa pa, medyo malaki ang dibdib ko. Pinagpala na ako sa thirty six cup B.  Natural akong payat pero ang pwet ko ay may umbok. Maswerte din ako na maliit ang baywang ko. I maybe a geek but I know my vital stats are looking fine -- thirty six, twenty four, thirty six.  Napangiwi ako. "Sure ka?"  "Oo nga! Look, may kasama pa 'yang skinny jeans. I'm so excited! Finally, maiisuot mo na rin 'yan. Teka, may stiletto kang pula hindi ba? That's the perfect pair of shoes for that. Bilis! Magpalit ka na." Halos tumili s'ya sa tuwa sa pagmamadali sa akin. Alam mo 'yong itsura na kulang na lang lumabas ang confetti sa mata n'ya?  I smirked. "Fine. I'll be right back."