CHAPTER 18

1649 Words

Humingi ng paumanhin ang lalaki at kaagad na pumanhik sa itaas. Hindi ko alam na may pinatulog pala si Brent sa bahay namin na ibang tao. Paano na lang kung bumaba ako kanina na nakapantulog lang? Manipis pa naman ‘yon. Maaga pa lang ay uminit na ang aking ulo! Pero dahil coffee is life nga ako, nagtimpla pa rin ako na mainit na kape, pampakalma sa nag-alburoto kong damdamin. Habang nagkakape ay saka naman bumaba si Marian upang ihanda ang breakfast ng aking anak o nila ni Brent. Depende na ‘yon kung bet ni Marian magluto ng marami pero kung hindi naman ay okay lang. Marunong naman magluto si Brent at may mga natira pa namang ulam mula kagabi at maaari niyang initin na lang ‘yon. “May tao pala sa guest room,” sabi ni Marian sa akin at hindi na ako nagulat dahil nakita ko na nga ang ta

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD