"วา ว้าว สวยจังเลย" พิงค์ที่เดินเข้ามาหาก่อนเอ่ยขึ้น
"สวยจริงเหรอ จืดไปมั้ยอ่ะ"
"ไม่หรอก เดี๋ยวอีกสักชั่วโมงวาตามพิงค์ไปในงานนะ"
"ได้ซิ เดี๋ยววาแต่งตัวเสร็จจะตามไปนะ"
"โอเค เดี๋ยวพิงค์ไปดูเฮียก่อน เห็นลูกน้องเฮียมาบอกว่าเฮียจะมาช้า มีเรื่องนิดหน่อยน่ะ"
"อ้าวเหรอ แล้ว..พี่แบล็คเขาเป็นอะไรมากมั้ย"
"ไใาเป็นไรหรอก เฮียเก่งจะตาย เดี๋ยววารีบตามไปนะ"
หลังจากพิงค์ออกไป เอวาก็เดินวนไปวนมาเพราะในใจเธอร้อนลุ่มเพราะเป็นห่วงมาเฟียหนุ่ม แม้จะรู้ว่าไม่ควรเป็นห่วงมากก็ตาม เพราะขนาดน้องสาวแท้ๆยังไม่ได้ตดใจอะไร แสดงว่าอาจจะไม่มีอะไรก็ได้
"อ๊ะ!!! พี่แบล็ค"
"ฉันซิ ยืนใจลอยอะไรอยู่"
จู่ๆแรงกอดก็พุ่งมาจากด้านหลังในขณะที่เอวาเอาแต่คิดเป็นห่วงแบล็คที่หายไปตั้งแต่เช้า
"พี่ไปไหนมา ไหนบอกว่า..."
"อย่าบอกว่าเป็นห่วงฉันจนใจลอย?"
"ก็..."
"ฟ่อดดดด ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ตายไปจากเธอง่ายๆหรอก"
"พี่แบล็ค"
ก๊อกๆๆ
