ตอนที่ 8 ผลลัพธ์NC18+

1116 Words

ตูบ! หญิงสาวถูกเหวี่ยงขึ้นรถตู้หรูสีดำ ยังไม่มีใครในรถ อาการที่สำแดงอยู่ไม่อาจขัดขืนได้ เปเปอร์ไม่เบามือกับเธอสักนิด แกร๊ก! ประตูรถถูกเปิดออกกว้าง ส่งผลให้มาเฟียยืนนิ่งไม่ก้าวขาขึ้นมา ลูกน้องที่เหลือพากันชะงักเท้า ไม่ก้าวขึ้นรถเช่นกัน "ไม่คิดว่าแค่เดินผ่านจะเจอนางฟ้าติดมาซะด้วย ผมต้องหล่อมากใช่ไหมเฮีย" เปเปอร์ทำทีลูบไล้แขนเนียน ทันทีที่สัมผัสน่ารังเกียจโดนตัว มินิทส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลืิอกระท่อนกระแท่น แม้ร่างกายไม่เอื้ออำนวย ไฟราคะเริ่มแผดเผาให้บิดเร้าไปมา "ฝีมือใคร?" น้ำเสียงเรียบนิ่งไม่แสดงความรู้สึก เขาอยู่วงจรพวกนี้ย่อมรู้ถึงอาการของผลลัพธ์ดี กริ่ง กริ่ง!!! เสียงโทรศัพท์เรียกเข้าของเปเปอร์ ดังขึ้นได้ทันจังหวะ เขาลุกออกจากเบาะรถ ทว่าหันมาสบตารุ่นพี่ "งั้นฝากเฮียเอากลับไปจัดการ หรือไม่ถ้ารำคาญก็โยนทิ้งข้างทางไป ผมไปคุยงานก่อน" เจ้าของขายาวสูงเดินไป ไม่มองกลับมา ทอดทิ้งให้ร่างบางบิดเร้าปานจะขาดใจ "ขึ้นรถ" ปืนรู้ดีว่ายาที่พึ่งสั่งผลิต ย่อมไม่มีทางแก้ หากปล่อยไว้ร่างกายเธอต่างหากที่รับไม่ไหว คงไม่ศพรายวันของพวกเขา "อะไอ้ปีศาจ!..จะพาฉันไปไหน" น้ำตาอาบแก้มเนียนทั้งสองข้าง ไม่อาจต่อสู้ได้ เสียงหวานใสตะโกนด่าสร้างความโกรธให้ผู้ได้ยินไม่น้อย "หึ..กล้าสินะ" มือหนากำเข้าแขนเรียวจนสุดแรง จนมือบางพยามทุบตีขีดข่วนคนตรงหน้าให้พ้นพันธนาการ "ปล่อย..ฉันเจ็บ" ดวงตาเข้มจ้องมาไม่อ่อนลง ปล่อยแขนเรียวพลักให้เธอกลับไปนั่งที่เดิม หลังบางถูกกระแทกกับเบาะรถ มินิทถึงกลับเบ้ด้วยความจุกเจ็บ เมื่อรถหรูจอดหน้าบ้านหลังใหญ่ ชายชุดดำรวมมาคอยอารักขา ให้เจ้านายเดินรถจาก ปืนฉุดกระชากแขนเรียวให้เดินตาม ลูกน้องต่างพากันก้มหน้าไม่กล้าสบตาในเวลาที่เจ้านายโมโห ทุกคนย่อมรู้หากเข้าไปขัดขวางคงไม่ต่างจากส่งตัวเองไปตาย ตูบ! ปืนเหวี่ยงมินิทเข้าในห้องน้ำ แขนแกร่งดันเธอแนบชิดพนัง เอื้อมมือเปิดน้ำไหลให้เปียกปอน "ปล่อยนะไอ้บ้า!เปียกหมดแล้ว" มินิทดีดริ้นขัดขืน พลักอกแกร่งด้วยแรงอ่อน "ปากดีนิ!" น้ำเสียงตะคอกกลับ ความอดทนเขาถูกทำลายลง กรามหนากัดฟันแน่นเป็นสัน ไร้ความยับยั้ง แควก! แควก! มือหนากระชากชุดเดรสสีฟ้า ขาดไม่เหลือชิ้นดี เผยหุ่นทรวดทรงให้ยลโฉม ทว่าสำหรับเขาไม่มีคำว่าหลงใหลสตรีแม้แต่น้อย "อย่านะ อย่าทำ...ฮึกฮือ" มินิทร้องขอห้ามปราม พยามขัดขืน มาเฟียหนุ่มฉีกกระชากชุดตัวเองออกเช่นกัน ไม่สนใจในราคาของมัน ยิ่งเธอดีดดิ้นยิ่งสร้างไฟในตัวเขาให้รุกโชน ปืนกระชากกำหัวทุยเข้าหา ก้มลงกระแทกจูบรุนแรง ลิ้นหนาคุกเคล้าด้วยน้ำลายปะปนกลิ่นคาวเลือดฟุ้ง มือหนาอีกข้างเอื้อมคว้าปิดน้ำยันผนังกำแพงไว้ "ปะปล่อยอย่าทำฉันเลย" ปากหนาเริ่มรุกรามไซ้ซอกคอขาว ดูดกัดไม่ปราณีเป็นบาดแผลให้เลือดไหล มือเรียวกรีดเล็บลงที่อกแกร่ง บ่งบอกถึงความทรมาน ผสมฤทธิ์ยาที่กำลังเผชิญอยู่ "หึ" เสียงหัวเราะในลำคอหนา ไม่สามารถบอกถึงความพอใจกับสิ่งตรงหน้า มือหนากุมขยำเต้างามพร้อมดูดกัดจนเจ็บแสบไปทั่วร่างบาง ตูบ! เขากอดรัดเอวบางอุ้มไปโยนในเตียงกว้าง มินิทตะเกียกตะกายล่นถอยตัว เขาคือปีศาจที่เธอขนานนามไว้ไม่มีผิด ไม่มีความปราณีในฐานนะมนุษย์ใดๆ ร่างกายบริสุทธิ์ต้องแปดเปลื้อนให้คนเลวๆเหมือนปีศาจ "อย่าทำฉันเลยนะ..ขอร้องละนะ" แม้จะพยามยกมือเรียวขึ้นไหว้ขอร้อง มือหนาจับกำข้อเท้าเล็กกระชากมา ดันแยกขาเรียวออก จับความเป็นชายที่ถูกไถ่ กระแทกใส่ไม่รอน้ำหล่อลื่น ปัก! "กรี๊ดดดด" ความเจ็บแสบทั่วกลางกายสาว ไม่มีแม้แต่น้ำหวานผลิตมา เธอกรีดร้องลั่นดังน้ำตาไหลแอบแก้มไม่ขาดสาย ความรุนแรงส่งผลถึงเยื่อบางๆที่ถูกเก็บรักษามาขาดสะบั้น ไม่ส่งผลต่อสีหน้าความรู้สึกชายตรงหน้า เขากระแทกเข้าออกไม่สนความรู้สึกคนใต้ร่าง ความคับแคบบีบรัดตัวตน จำยิ่งต้องรัวกระแทกใส่ "พะพอแล้ว..ไมไม่ไหวแล้ว..อึก" มือเรียวลนลานกำผ้าปูที่นอนยับยู้ยี่ แทบขาดลอน เลือดสาวสาดกระเซ็นเต็มกล้ามมัดหน้าท้องแกร่ง ส่งกลิ่นคาวลอยฟุ้ง สร้างไฟอำมหิตให้ลุกโชนซ้ำๆ เร่งสอบกระโพกแกร่งกระแทกเข้าออก หน้าตาพร้อมหุ่นสมบูรณ์ไม่อาจทำให้มินิทมีอารมณ์ร่วม หากเป็นความเกลียดชังที่เธอส่งให้กลับเท่านั้น "หึ" เขาปล่อยตัวล้มลง กัดดูดดึงเต้าอวบงามไปมา ดูดกลืนเลือดที่ไหลอย่างหลงในกลิ่นคาว ยังคงกระแทกตอกย้ำ มือเรียวขีดข่วนหน้าท้องบริเวณรอยสัก ทำให้ดูน่ารำคาญถูกจับขึ้นเหนือศีรษะเล็กล็อคไว้ "ปะปล่อยฉัน..ได้แล้ว" แรงกระเพื่อมรุนแรง ทำกลีบดอกไม้แดงบอบช้ำ เลือดสาวกระเซ็นเปอะเปื้อนเต็มที่นอนไม่เว้นขาแกร่ง เธอร้องไห้ปานจะขาดใจกับมลทินติดตัวจากนี้ ปืนจับล็อคสะโพกมนแน่นที่กำลังสั่นเทา รัวแรงกระแทกใส่ เลื่อนจูบปากบางไม่อ่อนโยน ดูดกัดรอบริมฝีปากคลุกเคล้าน้ำลายปะปนเลือด ไล่ขบกัดติ่งหู ต่ำลงมาซอกคอขาว สร้างรอยบาดแผลแทบไม่เหลือพื้นที่บนผิวงาม "ปะปล่อย..ถะเถอะ..นะ" มือหนาจับเข้าลำคอขาว เขายันตัวแนบคนใต้ร่าง พร้อมจ้องดวงตากลมโต ไร้ความหมายในตาคมเข้ม ก่อนสาดใส่แรงช่วงล่างโหมกระหน่ำ หน้าอกอวบเต้างามกระเพื่อมถูกไถคนข้างบนตามจังหวะแรง "อ่าส" เสียงคำรวมเมื่อน้ำขาวขุ่นถูกฉีดอัดใส่เต็มร่องดอกไม้งาม ความร้อนส่งผลถึงแผลให้ความแซบเร่งงานเพิ่มขึ้น เมื่อถูกถอดออก น้ำขาวขุ่นปนเลือดสีเข้ม ทะลักออกใหม่ สร้างคราบรอยวงกว้าง เขาดันตัวลุกขึ้น หยิบเอาผ้าขนหนูพันเอวเดินเข้าห้องน้ำไป "อึกอื้อ.." มินิทพยามเสียงสั่นสะอื้น มือเรียวกำผ้าห่มแน่น เธอไม่อาจรับสภาพที่ถูกกระทำรุนแรงได้เช่นนี้ ไม่ได้เกิดจากความยินยอมไม่ต่างจากโดนขืนใจเสียด้วยซ้ำ ........................................... สงสารน้อง...เฮียรุนแรงไปนะ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more