You’ re mine อ่อยระดับนี้เรียกพี่ว่าผัวได้ยังคะ
EP.11
"อีเอล! อีร่าน!"
น้ำเสียงที่เปล่งออกมาเรียกชื่อฉันราวกับกำลังโมโหจนแทบจะเอามีดมาจ้วงแทงฉันให้ตาย
"แล้วไง"
ฉันตอบกลับไปพร้อมมองหน้าอีป้าเมื่อคืนนี้ วันนี้อุตส่าห์จะออกมาช้อปให้ผ่อนคลายสักหน่อย
"มึงอย่าได้ใจนักเลย คีย์น่ะเหรอจะหลงมึง"
"ใครหลงใครไม่รู้ แต่กูก็ทำให้พี่คีย์ยอมใส่ปลอกคอ อุ๊ย! หมายถึงสร้อยที่กูให้น่ะ"
ฉันแกล้งเอามือปิดปากตกใจกับสิ่งที่พูด แล้วมองมันอย่างเหยียดๆ
"อย่ามาปั่นหัวคีย์ เขาไม่หลงมึงหรอก"
"จริงเหรอ? ไม่ใช่ว่าเขาหลงกูถึงทำให้มึงมาเต้นเร่าๆราวหมาถูกน้ำร้อนลวกแบบนี้ เอ๊ะ! หรือคัน"
"กรี๊ด! อีเด็กเวร!"
"เด็กแล้วยังเด็ดกว่ามึงอีกค่ะ อย่ามั่นหน้าหน่อยเลย"
มันปรี่เข้ามาหาฉันราวกับหมาบ้า ฉันแสยะยิ้มรอเตรียมจะสวนคืนอยู่แล้วถ้าไม่มีใครบางคนเข้ามาขัด
"คีย์ ได้ยินที่มันบอกแล้วใช่ไหม?"
อีป้านั่นเงยหน้ามองพี่คีย์ที่ยึ
