The Wedding Intruder

Prologue

"Siraulo ka, Avah! Kapag talaga ako nasabit dito malilintikan ka sa 'kin." Banta ko sa kaibigan kong dinaig pa si Lucifer sa kung ano-ano'ng kabaliwang naiisip.

Nandito ako sa labas ng simbahan, kasalukuyang naglalakad papasok sa loob na kung saan may nagaganap na sakalan—este kasalan.

"Fridge, relax okay? Inhale," I heard her paused for a second. "Exhale!"

How can I inhale and exhale despite of what will happen. Sinusubukan ko namang patatagin ang loob ko at gawin 'yong iniu-utos niya pero lintik lang, daig ko pa 'yong tinatambol na drum sa sobrang lakas ng kabog ng dibdib.

"Alam mo, nabu-bwisit ako sa 'yong babae ka. Bakit kasi ito pa? P'wede namang ibang prank nalang, 'di ba?" pagmamaktol ko habang mahinang ipina-padyak ang mga paa sa hagdan.

Kausap ko siya sa cellphone kung kaya't kahit sabunutan ko pa ang sarili ko rito, alam kong nonsense pa rin dahil hindi naman nila makikita at kung makikita man nila, for sure pagtatawanan lang nila ako. Gano'n silang kaibigan.

"'Yan ang nabunot mo na prank, 'di ba? Gawin mo nalang, okay?"

Huminto ako sa harapan ng pinto at agad na pinagbabatukan ang ulo ko dahil sa sobrang katangahan na gagawin ko ngayon. Imagine, I dress up like this, I wore fitted black dress and make myself look gorgeous, pero ito lang ang gagawin ko? Ang manira ng kasal ng ibang tao? What a d*mn!

"Fridge, are you still there? Yohooo! We are waiting here inside. Patapos na po 'yong kasal, baka wala ka ng maabutan."

I'm really pissed! Bwisit talagang Avah-rador na 'to. Malilintikan talaga siya sa 'kin kapag ako ang nalagot dito. Panira ng buhay.

Hindi nalang ako sumagot sa sinabi ng babaeta bagkus ay pinatayan ko nalang ito.

Maybe, there's no turning back at all. Besides, I don't have enough money to deal with this b*llsh*t wager of her. Yeah, Avah was a lunatic person of hell.

"Okay, Fridge, this is it. Wala tayong ipu-pustang pera." Napasinghap ako ng hangin at saka makailang-beses na napabuntong-hininga. Kaya ko naman 'to, 'di ba? It's just a prank.

Nang mapakalma na ng kaunti ang sarili ay nagdesisyon na rin akong buksan ang pinto ng simbahan. It was totally closed 'cause there's a grandceremony happening inside. Bawal magpapasok ng mga outsider. But anyway, since I'm a bit stubborn, of course bubuksan ko siya. Paano ako makakapasok at magagawa ang prank kung hindi ko bubuksan, 'di ba? Naman!

As I held the door to open, I can't help myself—my heart to tremble so loud. Well, whose not? Isipin ko pa lang ang gagawin ko, para na akong pini-prito ng buhay. Ni-hindi sumagi sa isip ko noon na gagawin ko ang isang bagay na 'to. This is really the end, I think.

Bago tuluyang buksan ang pinto ay napasandal muna ako rito at walang-anong pingbabatukan ang sarili ko. Isang maling kasalanan, e, maling-mali.

Habang nakasandal sa pinto ay hindi ko inaasahan na biglang magbubukas ito. And, because of a sudden opening of the door, I lost my balance and fell on the floor. What a shame! I got humiliated. Hindi ko pa nga nagagawa 'yong prank, kinakarma na ako, what more pa kaya kung ginawa ko na? Baka malasin na 'ko habang buhay. Sh*t! I really want to runaway.

"Sino siya?" rinig kong bulungan ng mga tao sa loob habang nakatingin sa 'kin na kasalukuyan pa ring nakasalampak sa sahig.

And because of so much humiliation that I felt, I immediately get up and take my poise while chin is up. Kunwari walang nangyaring pagkadapa.

Bago tuluyang ituloy ang pakay ko ay isang mahaba at malalim na hininga muna ang binitawan ko. Kaya ko 'to.

"ITIGIL ANG KASAL!" I shouted at the top of my lungs.

This is where I am right now. There's no place for me to back down. Nasimulan ko na ang katangahan na gagawin ko kaya bakit ko pa puputulin? Only way to find out if my prank were not bluff if I act normally and with a drama effect. Bahala na talaga. Hindi pa tapos at nagsisimula pa lang ako pero parang nakikita at naririnig ko na ang kalalabasan ng gagawin ko. This is sh*t! I am now the best wedding intruder of the year, I think. What a hooker! I wanna slap my face side by side and multiple for this bullsh*t idea.

Hindi ko na 'to uulitin kahit kailan. I swear!