รักซาดิสม์ เป็นแฟนกันนะ NC20+SM
1403 Words
บทที่3 เป็นแฟนกันนะ
แสงของแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาตรงระเบียงของห้องนอน ที่มีมาสีหม่นปกปิดอยู่บนเตียงนอนมาร่างของชายหญิงนอนเปลือยกอดกันตัวกลมตรงข้อมือของทั้งคู่มีกุญแจล็อคข้อมือล็อคเอาไว้คนละข้าง
"อื้อ" ร่างบางของเจ้าแสนขยับตัวหวังจะบิดตัวไล่ความขี้เกียจออกไปในตอนเช้าแต่ก็ต้องตกใจเมื่อตื่นขึ้นมาแกนกายใหญ่ของคนข้างหลังที่สวมกอดเธอยังคงคาอยู่ในร่องรักจนทำให้ร่างบางรู้สึกปวดแสบตรงบริเวณนั้นเป็นอย่างมาก
"อืม ถ้ายังไม่หยุดขยับบทรักยามเช้าจะเริ่มขึ้นอีกนะครับ" ทันทีที่ได้ยินเสียงเวกัสพูดขึ้นมาหลังจากที่เจาแสนพยายามแก้ร่าวงตัวเองออกจากอ้อมกอดใหญ่อยู่นานแสนนาน
"อ๊ะ อ๊า อ๊ะ ไหนว่าจะไม่ทำไง" เจ้าแสนท้วงขึ้นมาหลังจากเธอหยุดดิ้นไปได้สักพักแกนกายใหญ่ที่เสียบคาร่องรักก็เริ่มขยับเข้าออกทันที
"ผมพูดหรอ ทวนคำพูดหน่อยสิที่รัก" เวกัสก็ยังคงเป็นเวกัส อยากได้ก็ต้องได้
'ถ้ายังไม่หยุดขยับบทรักยามเช้าจะเริ่มขึ้นอีกนะครับ'
"อ๊ะ แต่ฉันก็ไม่ได้ขยับไปไหนแล้วไง" ร่างบางกล่าวออกไปเพราะหลังจากที่เขาพูดจบเธอก็หยุดดิ้นและหายใจติดขัดเล็กน้อย
"ใครบอก สะโพกเธอมันดิ้นไปมาอยู่เลยนะ" เวกัสพูดขึ้นมา
"บ้า นายมั่วแล้ว" เธอครุ่นคิดอยู่สักพักว่าไปขยับสะโพกตอนไหนกัน
"หรองั้นเดียวทำให้ดูนะ" เสียของเวกัสพูดจบก็เริ่มขยับแกนกายใหญ่ลงละเลง บทรักในยามเช้า
"อ๊า อ๊ะ อ๊ะ อ๊าส พะ..พอแล้วเวกัส" ร่างบางเอ่ยจบหลังจากที่ทนรับบทรักในยามเช้ากว่าสามชั่วโทง
"ทำโทษเด็กดื้อตื่นเช้ามาก็ทำลูกผมตื่น คนทำก็ต้องรับผิดชอบนะครับ" เวกัสพูดจบก็ขยับต่อหลังจากที่ปลดปล่อยทางรักไปไม่ถึงห้านาที
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊า อ๊า อ๊ะ ก็ใครมันจะไปรู้ว่านายเอาไอ้นั้นคาอยู่กับของฉันละ" เจ้าแสนได้แต่ทนรับบทรักที่เนินนานกว่าสามชั่วโมงแล้ว
"งั้นก็รู้ไว้นะครับ เรียกที่รักให้ฟังหน่อยสิครับ" ประโยคแรกเป็นแค่ประโยคบอกกล่าวส่วนประโยคหลังเหมือนเป็นคำสั่งที่สุภาพ แต่เต็มไปด้วยความอำมหิต
"อ้ะ อ๊ะๆๆๆๆ ระ..เรียกแล้วๆ !! ทะ..ที่รักเบาๆหน่อย"
"ดีมากครับงั้นผมต้องให้รางวัลที่รักเสียหน่อยแล้ว" พอได้ยินว่ารางวัลเขาจะให้รางวัลเธอนะหรอ คนพูดไม่คิดอะไรทำเอาคนฟังคนลุกซู่เลยละ
"อ่ะไร ระรางวัลอะไร" เจ้าแสนกล่าวด้วยการหันหน้าส่งสายตามองไปยังคนด้านหลังอย่างระแวดระวัว
"เป็นแฟนกันไหม" คำถามนี้ทำเอาเจ้าแสนไปไม่เป็นในใจก็เขินแทบบ้าแต่ก็ต้องทำฟอร์มจัดไว้ก่อน
"นี้เวกัสอย่ามาตลก" ตั้งหน้าถามอย่างจริงจังทั้งที่ในใจตอบตกลงไปตั้งแต่แรกแล้วถ้าไม่ติดว่าเมื่อวานโดนทารุณคงจะตอบรับไปในทันทีแล้วไม่ต้องมาทำท่าทางว่างฟอร์มแบบนี้หรอก
"จริงจัง" เวกัสพูดออกมาเพราะเขาจะไม่ยอมเสียคนที่ตัวเองรักให้คนอื่นเด็กขาดแม้การกระทำออกจะเห็นแก่ตัวไปบางก็ตาม
"นายอย่ามาเล่นกับความรู้สึกฉัน" พอเจ้าแสนคิดได้ว่าตัวเองโดนจับมามัดไว้เพื่อให้เวกัสละเลงบทรักบทสวาทกับเธอก็นึกรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไรจึงตอบกับออกไปด้วยเสียงห้วนๆ
"ไม่ได้เล่น เป็นแฟนกันไหม" เวกัสถ้าอีกครั้งด้วยท่าทางจริงจังเอามากๆ ความจริงในใจก็กลัวคำตอบอยู่บางแต่เขามีแผนดักเธอทุกทางให้อยู่กับเขาได้
"ไม่" เจ้าแสนพูดออกมาอย่างหนักแน่นทั้งที่ในหัวใจเต้นกระเส่าแทบคลั่งเมื่อคนที่เธอหลงรักและคิดว่าเป็นไปไม่ได้ อยู่ๆก็มาถามว่า 'เป็นแฟนกันไหม'
"พี่ไม่มีสิทธิ์เลือก สิทธิ์ของพี่ก็คือเป็นแฟนผมเท่านั้น" พอได้ยินคำตอบร่างสูงของเวกัสก็แทรกพูดขึ้นพร้อมๆกับขยับเอวไปด้วยทำเอาเจ้าแสนเสียวซ่าแทบขาดสติไปหลายยก
"นายจะเอาแต่ใจเกินไปแล้วนะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า อ๊ะ" ว่าให้คนกระทำผิดไปก็ครางไปหลังจากที่ชายหนุ่มเริมขยับแกนกายใหญ่อัดเข้าร่องรักรูสวาทที่ขึ้นสีแดงเทือกเพราได้ทำการร่วมรักยาวนานและรุนแรง
"ผมเอาแต่ใจตรงไหน ผมเอาแต่พี่ต่างหาก" เวกัสถ้ามาด้วยหน้าตาทะเล้นแล้วพูดประโยคหลังตามมาด้วยการกระทำอันป่าเถื่อนรุนแรงขึ้นอีกปึก ปึก ปึก
"อ๊ะๆๆ เวกัส อื้มมม" ทั้งเสียวทั้งแสบทั้งเจ็บร่องสวาทที่ได้รับการบำบัดความใคร่จากรุ่นน้องอย่างเวกัส
"ว่าไงครับที่รัก" เวกัสถามเธอถามด้วยน้ำเสียงแน่นิ่ง
"นะ..นายทำเกินไปแล้ว" เธอตอบมาด้วยเสียงกระเส่าสั่นนิดเมื่อเริ่มจะหมดเเรงต่อต้านผู้ชายคนนี้ไม่ไหวแล้ว
"ผมแค่ถามเองครับ" ชายหนุ่มพอเห็นเจ้าแสนเริ่มจะหมดแรงก็ทำการกระแทก เบาๆ
"ถามบ้าอะไรนายกำลังบังคับฉันนะ" เธอพูดออกมาตามความรู้สึก
"อย่างไหนที่เรียกว่าบังคับพี่หรอครับก็ไม่นะ" ถามกับอย่างจริงจังเพราะเขาก็เล่นแง่กับเธอเลยต้องทำเป็นมึนใส่แล้วกระแทกเอวใส่ร่องรักของเมียหมาดๆที่เขายัดเหยียดให้ทั้งตัวและหัวใจ
"หยุดเดียวนี้เลยนะ อ๊ะๆๆ บะ.เบาๆสิเจ็บนะ อ๊ะอ๊า" เธอพูขึ้นด้วยความรู้สึกแสบร้อนตรงทางรักที่ส่อประสานกันอยู่
"ผมให้พี่ห้าวิแค่บอกว่าเป็นผมให้พี่พูดได้แค่คำนี้เท่านั้น" พูดขบก็อันแรงกระแทกอย่างหนักหน่วงเพื่อให้คนตอบจำใจยอมรับสถานะแฟนของเขา
"นะ..นาย อ๊ะ จะบ้าเกินไปแล้ว" เธอทั้งแสบร่องทั้งเสียวในเวลาเดียวกัน ทั้งอยากจะด่าให้กับการมีเซ็กที่รุนเเรงของเขาก็ด่าออกมาแบบหยาบคายไม่ค่อยจะเก่งนัก
"บ้าเพราะรักพี่ก็ไม่ผิดครับ" ตอบน้ำความจริงจังและเหมือนจะออกแนวกวนบาทาในเวลาเดียวกัน
"นายรักฉันแล้วทำกับฉันแบบนี้ทำไม" เพราะความสงสัยทั้งนั้น
"ก็พี่จะได้เป็นเมียผมแค่คนเดียวไง ไม่ต้องเป็นแล้วก็ได้แฟนนะ เป็นเมียเลยยังได้" ด้วยความรักที่เขามีให้เธอมากมายจนแบ่งไปให้ใครไม่ได้อีกแล้ว
"โอเค ๆๆ เป็นแฟนกันก่อนก็ได้แล้ว ก็ช่วยหยุดกระแทกมันด้วย ฉันจุกหน่วงระบมไปหมดแล้ว" ยังไงเธอก็ยอมเขาอยู่แล้วแค่ว่าจะแกล้งเล่นตัวนิดหน่อยกลับกลายเป็นได้รับบทรักที่รุนแรงป่าเถื่อนจนน้องสาวทั้งแสบระบมไปหมด
"นั้นและคือสิ่งที่ผมต้องการ"เวกัสพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าเรียบและกระตุกยิ้มตรงมุมปากนิดหน่อย
"นายจะบ้าหรือไง" นี้ยิ่งทำให้เธอคิดไม่ตกถ้าเธอเขาปล่อยเป็นอิสระเธอจะเดินไหวไหม โดนครั้งแรกก็จัดการกับเธอแบบมารธรเลยกะว่าได้
"อ๊าส" จนเสียงครางของชายหนุ่มเปล่งออกมาพร้อมกับน้ำรักขาวขุ่นพุงเข้าใส่ภายในร่องรักแบบหมดแม็ก ชายหนุ่มถอดแกนกายออกแล้วก็ก้มลงมองร่องรักอย่างภูมิใจที่ตอนนี้ทั้งบวมทั้งแดงไปหมด
"แย่จังหุบขาไม่ได้ซะแล้ว อ้าไว้แบบนี้ก็ได้นะครับจะได้เจ็บน้อยลง" เสียงเวกัสพูดหยอกล้อเจ้าแสนอย่างภูมิใจ
"นายนี้มันจริงๆเลย ชิ" ทำได้เพียงแค่สมทบออกมาแล้วดึงผ้าห่มหนาขึ้นมาปิดเรือนร่างไว้เพราะขามันก็หุบไม่ได้อย่างที่เวกัสว่าจริงๆเธอลองพยายามเอาขามาชิดกันแล้วสิ่งที่รู้สึกได้คือปวดทรมานยิ่งกว่าเดิมเธอจึงจำใจกลับมานอนอ้าขาแล้วห่มผ้าด้วยความเหนื่อยล้าจนหลับไปในที่สุด
- Writer
