คลั่งรัก{ผู้ชายซาดิสม์}

บทที่1 รักซาดิสม์ หนีไม่พ้น "เวกัสนายจะทำอะไร" เสียงของหญิงสาวที่ข้อมือถูกพันธนาการด้วยกุญแจล็อกข้อมือล็อกไว้กับหัวเตียงใหญ่ภายในคอนโดหรูร่างบางที่นอนเปลือยกายทักถามคนตรงหน้าอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ เพราะตอนนี้ร่างกายของเธออ่อนแรงลงจนแทบจะไม่มีแรงจะเปล่งน้ำเสียงและคำพูดออกมาด้วยซ้ำ "ใจเย็นสิครับที่รัก เดียวยาก็คงออกฤทธิ์" ชายหนุ่มที่มีหน้าตาหล่อเหล่าบอกกับร่างบางที่นอนเปลือยกายอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ในคอนโดหรูใจกลางเมืองหลวงของประเทศไทย ซึ่งเขาซื้อเอาไว้เพื่อรอเธอโดยเฉพาะ "ยาอะไรของนายเวกัส นายจะทำอะไรกับพี่กันแน่ปล่อยพี่ไปเถอะนะ" เสียงลมหายใจแผ่วเบาของร่างบางที่ตอนนี้ปากของเธอแทบจะไม่มีแรงขยับเอ่ยคำใด ๆอออกมาเลยน้ำเสียงที่เอ่ยออกมาเบาจนแทบจะไม่ได้ยินเลยด้วยซ้ำแต่ว่าชายหนุ่มกับได้ยินมันอย่างชัดเจนภายในห้องนอนที่มีเพียงเธอและเขาแค่สองคนนั้นยิ่งได้ยินดังชัดเจนมากจนใบหน้าของเวกัสยิ้มร้ายออกมาอย่างชอบใจกับร่างบางที่นอนเปลือยกายอยู่บนเตียงหรู "ทำให้พี่มาเป็นเมียของผมโดยสมบูรณ์ยังไงละครับพี่ เจ้าแสน" ริมฝีปากหนาลั่นวาจาบอกออกไปด้วยความต้องการตามตรงที่มีต่อเจ้าแสนหญิงสาวผู้ที่เขาเจอครั้งแรกก็รู้สึกตกหลุมรักและชอบเธอซ้ำยังหน้าหหวาน ๆ ที่ทำให้เขาหลงรักขึ้นมาทันที เพราะเสียงหัวใจเขามันเต้นแรงผิดจังหวะจนเขาเองรู้สึกได้ ความรักของเวกัสนั้นอาจจะทำให้เขาทำอะไรตามใจตัวเองไปหน่อยอย่างเช่นตอนนี้เขาต้องการที่จะได้ครอบครองเธอแต่เพียงผู้เดียว! "นะ..นายปล่อยพี่ไปนะเวกัส ขะ..ขอร้องละ"เจ้าแสนยังคงขอร้องอ้อนวอนให้อีกฝ่ายยอมปล่อยเธอไปด้วยสายตาที่วิงวอนร้องขอจากชายหนุ่มแต่กลับไม่มีวี่แววไม่มีความสงสารหรือเห็นใจกันเลยสักนิดพร้อมกับกระซิบข้างหูเธอเบา ๆ เพื่อบอกความต้องการของตัวเองออกมา "พี่ก็รับรักผมก่อนสิครับอย่าคิดที่จะปฏิเสธความรักของผมเหมือนที่พี่ปฏิเสธความรักของพวกเศษสวะพวกนั้น!!" เสียงเวกัสพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจังเพราะสิ่งที่เขาไม่อยากได้ยินมากที่สุดก็คือการที่เธอปฏิเสธให้กับความรักที่เขามีให้เธออยู่เต็มหัวใจของเขาจนมันแทบล้นทะลักเวกัสจึงต้องเปิดเผยตัวตนของเขาให้ผู้หญิงตรงหน้ารับรู้ ผู้หญิงคนที่เขาทั้งรักและมอบให้เธอได้ทั้งตัวและหัวใจให้ได้รับรู้ถึงตัวตนของเขา เขาอยากให้เธอรับรู้และยอมรับมันแม้วิธีที่เขาเลือกมันอาจจะดูโคตรเลวก็ตาม แต่เขาก็ยอมที่จะเสี่ยงทำมันลงไปเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่จะตามมาในอนาคต สิ่งที่เขาไตร่ตรองมาแล้วย่อมไม่มีทางผิดพลาด "นายกำลังทำให้ฉันกลัวนะเวกัส~" ร่างบางของเจ้าแสนเอ่ยด้วยเสียงสั่น ๆ ตอนนี้เธอเริ่มที่จะควบคุมสติตัวเองไม่ได้แล้ว มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ! "รอหน่อยนะครับคนดีของผม ผมจะทำให้พี่มีความสุขเอง" เวกัสมองเข้าไปในดวงตาของบุคคลที่เขารักพอเห็นน้ำตาเริ่มเอ่อคลอเล็กน้อยของเธอเขาก็แทบจะใจอ่อน พอคิดถึงใบหน้าผู้ชายที่พยายามเข้ามาจีบเธอแต่ละคนความโทสะในใจของเขาก็เกิดขึ้นมาอีกครั้ง และเธอก็ไม่ผิดที่จะมีคนเข้ามาจีบแต่แค่ เขาไม่ชอบให้คนที่เขารักเข้าใกล้ผู้ชายคนไหนก็เท่านั้นเอง หลังจากนี้ผู้ชายคนไหนอย่าได้หวังเข้าใกล้เมียเขาอีก! "อื้มมม" เสียงครางร้องในลำคอของเจ้าแสนและร่างกายที่ดิ้นไปมากระสับกระส่ายอยู่บนเตียงนอนทำให้เวกัสยกยิ้มขึ้นอีกครั้ง "ให้ผมช่วยนะครับ ที่รัก" พูดจบชายหนุ่มก็เดินออกไปเอาอุปกรณ์ต่าง ๆ เพื่อรวมเล่นบทสวาทที่เขาเตรียมไว้ให้เธอเพียงคนเดียวเท่าไหน เวกัสเดินกลับมาปลดล็อกกุญแจมือของหญิงสาวออกจากหัวเตียง แล้วหยิบอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่เขาได้เตรียมเอาไว้เพื่อรวมรักกับเธอโยนลงบนเตียงนอนขนาดใหญ่ ทันที "ลองอันนี้หน่อยนะครับ" พอเวกัสพูดจบก็หยิบอุปกรณ์ร่วมรักขึ้นมาหนึ่งชิ้นแล้วจับเธอพลิกตัวยกเอวเธอขึ้นมาให้อยู่ในท่าคลานเข่า จากนั้นก็ใช้ มือหยิบแซ่ขึ้นมาฟาดลงบนสะโพกมลของเธอแรง ๆ อยู่หลายครั้ง เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ เสียงแซ่ดังก้องอยู่ภายในห้องออกมาอยู่หลายครั้งทำให้สะโพกมลเกิดรอยแดงจากแซ่ในมือของชายหนุ่ม "โอ๊ย..จะ..เจ็บจัง~" เสียงหวานครวญครางออกมาด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ ทำให้เวกัสพึงพอใจกับผลงานของเขาไม่น้อยรอยยิ้มมุมปากของเขาช่างมีเสน่ห์และหน้าค้นหา "เป็นเด็กดีของผมนะครับแล้วจะไม่ถูกตีอีก" เวกัสรีบจับร่างของเจ้าแสนขึ้นมานั่งตรงกลางระหวว่างตักแกร่งของตัวเองทันทีตอนนี้ร่างกายของทั้งสองคนเปลือยเปล่าหนึ่งหญิงหนึ่งชาย กำลังจะเริ่มเล่นบทสวาทบนเตียงขนาดใหญ่ในห้องนอนหรู "ช่วยอมให้มิดหน่อยสิครับ" ร่างบางเองก็ไม่รอช้าก้มลงไปดูดเลียแกนกายใหญ่ตามคำสั่งของชายหนุ่มอย่างว่าง่ายอาจจะเป็นเพราะด้วยฤทธิ์ยาที่เธอได้รับจึงทำให้ชายหนุ่มมองการกระทำของคนตัวเล็กอย่างพึงพอใจในท้วงท่าและลีล่าความเร้าร้องของว่าที่เมีย "อื้อ อ่ะ เอ๊าะ เอ๊าะ" เวกัสกดหัวเธอขึ้นลง ๆ รั่ว ๆ เร็ว ๆอยู่นาน สักพักน้ำรักสีขาวขุ่นอันเหนียวแหนะหนะก็กระฉูดเข้าไปในโพรงปากเล็ก ๆ ของเธอจะเอาออกก็ไม่ได้เพราะเธอโดนมือใหญ่ของชายหนุ่มอย่างเวกัส กดหัวให้กลืนกินน้ำรักของเขาอยู่ "กลืนลงไปให้หมด!" เวกัสพูดออกมาด้วยการบอกเหมือนการออกคำสั่งมากกว่า เจ้าแสนทำอะไรไม่ได้จึงจำใจยอมกลืนกินน้ำรักที่ชายหนุ่มมอบให้ลงคออย่างรวดเร็ว "อ่าส์" เสียงครางของชายหนุ่มเมื่อปลดปล่อยเสร็จก็ จับร่างของเจ้าแสนให้นอนหงายและเริ่มดันขาเรียวเล็กทั้งสองข้างของเธอชันขึ้น ก่อนจะทำการลงลิ้นไปที่กลีบงามกลางหว่างขาอยู่สักพักน้ำเสียงครวญครางของคนตัวเล็กทำให้ชายหนุ่มรับรู้ถึงอารมณ์ความทรมานของเธอ ***** "อ๊ะ อ่ะ อ๊า อื้มมม" ร่างบางของเจ้าแสนเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสอันดุดันของชายหนุ่มเพราะด้วยฤทธิ์ยาที่เวกัสให้เธอได้กินมันเข้าไปเพื่อทำการร่วมรักของเขาและเธอ "ต่อไปนี้จะเจอของจริงแล้วนะทนหน่อยละกันนะครับ ชอบนักนะผู้ชายที่มาจีบเธอนะ แต่ฉันไม่ชอบ!" หลังจากที่เวกัสคิดว่าเจ้าแสนกำลังจูบกับผู้ชายที่เขาเจอที่ร้านอาหารเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนเขาก็แทบอยากจะใส่หมัดอัดหน้ามันแต่ด้วยฐานะที่เขาไม่มีสิทธิ์จึงจำเป็นต้องลงมือกระทำการบางอย่างเพื่อทำให้เจ้าแสนเป็นเมียเขาก่อน เวกัสหยิบเชือกขึ้นมาก่อนจะทำการมัดร่างของเจ้าแสนไว้ เตียงสองข้างมีเชือกยาวห้อยลงมาข้างละหนึ่งเส้น เขารีบเอาเชือกที่ถือไว้ในมือผูกมัดข้อมือเธอไว้บนหัวเตียง แล้วจับขาเธอขึ้นทีละข้างเอากุญแจที่ใช้ล็อกข้อมือขึ้นมาสองคู่ ล็อกเข้าที่ขาซ้ายของเธอกับเชือกที่ห้อยลงมาก่อนจะยกขาด้านขวาขึ้นมาแล้วอ้าออกนำเอากุญแจล็อกข้อมือไปล็อกที่ข้อเท้า กับเชือกอีกฝั่งหนึ่งของเตียงนอน ตอนนี้ร่างกายของเจ้าแสนเริ่มจะรู้สึกตัว เนื่องจากตัวยาใกล้หมดฤทธิ์ "รอหน่อยนะที่รักเดียวเวกัสคนนี้จะพาที่รักขึ้นสวรรค์บนดินเอง" เสียงของเวกัสบอกพร้อมกับดวงตาจ้องหน้าเธอด้วยความรักแบบไม่มีปกติเหมือนอย่างเคย ตอนนี้เขากำลังรอให้ยาหมดฤทธิ์ลง ผ่านมาสักพักเจ้าแสนเริ่มได้สติเตรียมจะลุกออกไปแต่ก็ต้องชะงักไปกับคนตรงหน้า ที่จับเธอมัดขึงไว้บนเตียงแบบนี้ "เวกัสนายปล่อยพี่เดียวนี้นะ จะทำอะไรนะ" เจ้าแสนพูดขึ้นอย่างจริงจังหลังจากที่สติกลับมาเริ่มจะครบแต่ก็ยังมึน ๆ อยู่เพราะฤทธิ์ยาที่เหมือนจะเริ่มหมดลง "หึ ทำให้พี่เป็นเมียผมไง!" ยิ้มเล็ก ๆ ที่มุมปากทำเอาเจ้าแสนเสียวสันหลังวาบขึ้นมาทันที "แต่นายจะทำกับพี่แบบนี้ไม่ได้นะเวกัสนายไม่ควรจับพี่มัดไว้แบบนี้ปลดกุญแจตรงข้อเท้าและช่วยปลดเชือกบนข้อมือพี่ออกเดียวนี้!" ถ้าเป็นคนอื่นเธอคงรังเกลียดไปนานแล้วส่วนเวกัสคือข้อยกเว้นเพราะเธอหลงรักเด็กคนนี้ตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้และไม่คิดว่าความรักที่เธอแอบเก็บเอาไว้ จะกลายเป็นว่าเขาเองก็คงจะเก็บมันมานานดูจากการกระทำของคนตรงหน้าตอนนี้ก็พอจะเดาได้คร่าว ๆ แล้ว แต่ทำแบบนี้ไม่ถูก มันไม่ถูกต้อง! "ผมจะปลดมันออกให้หลังจากที่พี่เป็นเมียผมแล้วเท่านั้น" เวกัสพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังและใช้สายตามองเข้าไปในดวงตาของหญิงสาวอย่างลึกซึ้ง พร้อมกลับก้มมาสำรวจเรื่อยร่างสุดเอ็กซ์ ของเธอทำให้เขาเกิดอารมณ์จนแทบจะควบคุมสติตัวเองไม่ได้ "นายจะบ้าหรือไงเวกัส พี่บอกให้ปลดเชือกกับกุญแจออก!" เพราะความที่เธอทั้งเขินและอายจึงต้องเก็บอาการและวางมาดเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมากลัวจะโดนจับได้เพราะความลับที่แอบซ่อนเอาไว้ในใจนั้น มันเป็นไปไม่ได้! "ไม่! เชื่อฟังว่าที่ผัวหน่อยสิที่รัก" เวกัสพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังอีกครั้งก่อนจะแทรกตัวเข้ามาตรงกลางหว่างขาที่ถูกมัดห้อยจนอ้าออกกว้างพอสมควรที่ลำตัวหนาจะเข้ามาได้ประชันชิด แล้วโน้มตัวลงปิดปากร่างบางทันที "นะ..อื้มมม ฮื่อออ" การจูบดูดดื่มและเร้าร้อนผ่านไปได้สักพักก็ถอดจูบออกให้หญิงสาวตรงหน้าได้พักหายใจเพียงเสียวนาทีก่อนที่ปากหนาจะก้มลงไปจูบแบบดูดดื่มอีกครั้ง มือข้างหนึ่งจับชักแกนกายใหญ่รูดขึ้นรูดลงก่อนจะดันเข้าไปในช่องทางรักคับแคบ ส่วนมืออีกข้างหนึ่งจับเค้นคึงตรงหน้าอกอันอวบอิ่มของเธอ ปึก ลำเอ็นขนาดใหญ่กระแทกเข้าไปในร่องรักของเธอแรง ๆ สุดลำเพียงครั้งเดียวทำเอาใบหน้าที่ถูกจูบอย่างดูดดื่มอยู่ทำให้เกิดความตกใจและเจ็บระบมตรงร่องรัก เสียงครางดังออกมาจากปากเล็ก พร้อมกับดวงตาที่มีน้ำตาคลอเพียงเล็กน้อย "อื้มมมมม" หลังจากเสียงครางเบา ๆ ในลำคอครางออกมาทำให้เวกัสพอใจเป็นอย่างมาก จากนั้นก็ถอดริมฝีปากหนาออกแล้วก้มดูแกนกายของตัวเองกับร่องรักของเธอที่เขากำลังจะมอบความเป็นผัวคนแรกและคนสุดท้ายให้กับเธอ พอเห็นแกนกายใหญ่เริ่มมีเลือดซึมออกมานิด ๆ ก็ทำให้เขายิ้มอย่างพอใจก่อนจะเอ่ยคำหวานออกมา "ดีมากครับที่รักขมิบแรง ๆ เลยนะผัวชอบมาก!" เพราะตอนนี้ร่องรักที่ไม่เคยผ่านศึกใด ๆ มาก่อนทำให้ตอดรัดแกนกายขนาดใหญ่อย่างรุนแรง และดูดเข้าไปอีกทั้งที่ชายหนุ่มยังไม่เริ่มขยับ เลยด้วยซ้ำ