บทนำ ชีวิตเชอร์เป็นของเว
1313 Words
“เชอร์! ถ้ายังไม่ยอมเปิดเวจะเอาปืนยิงจนประตูมันพังเดี๋ยวนี้แหละ จะลองดูก็ได้นะ”
เวคาตะโกนอยู่หน้าประตูห้องของแฟนสาว ซึ่งเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนถูกเธอส่งข้อความไปบอกเลิก แต่คนอย่างเขาจะยอมเลิกง่าย ๆ ได้ยังไง เธอเป็นแฟนคนแรก เป็นผู้หญิงคนแรก และเป็นคนที่รักมาก
ไม่นาน ประตูห้องก็เปิดออก ร่างสูงดันเข้าไปด้านในพร้อมกับคว้าเอาข้อมือเล็กขึ้นมาบีบจนเชอร์รีลหน้านิ่วด้วยความเจ็บ
“หมายความว่ายังไง”
“เวปล่อย เชอร์เจ็บ”
“เจ็บเหรอ แค่นี้เชอร์เจ็บเหรอ แล้วที่จู่ ๆ ก็ส่งข้อความไปบอกเลิกเว ไม่คิดว่าเวจะเจ็บบ้างหรือไง!”
เวคาตะคอกใส่หน้าเธอเต็มเสียง พร้อมกับสะบัดมือที่จับข้อมือเธออยู่ เชอร์รีลใช้มืออีกข้างลูบบริเวณที่โดนบีบไปมา แล้วเงยหน้าขึ้นมองร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้า สายตาของเขามันเต็มไปด้วยความเจ็บปวดจนรู้สึกได้
“เชอร์มีเหตุผลของเชอร์”
“เหตุผลอะไร”
เสียงทุ้มกดคำพูดอยู่ในลำคอ สายตาคาดคั้นเอาคำตอบ เชอร์รีลอึกอักเล็กน้อย แล้วเบนหน้าหลบสายตาคมคู่นั้น
“เวก็รู้ว่าครอบครัวเวเป็นใคร พ่อของเชอร์ไม่อยากให้เราคบกัน เชอร์รู้ว่าสักวันก็ต้องเป็นอย่างนี้ แต่ที่ต้องฝืนคบมาจนถึงวันนี้ก็เพราะเชอร์รักเว”
หึ...เขาได้แต่แค่นหัวเราะอยู่ในลำคอเมื่อได้ยินคำตอบของเธอ
“ฝืนคบ แต่ตอนโดนเอาครางลั่นห้อง ตอนเวแทงเข้าไปก็ฝืนครางด้วยหรือเปล่าเชอร์”
“เว!”
เชอร์รีลตวาดเขาเสียงดังลั่น สองมือเล็กกำเข้าหากันแน่น ดวงตาคู่สวยสั่นไหวจนน้ำใสเอ่อคลอขึ้นมา
“จำไว้นะเชอร์ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ช่วยจำเอาไว้ด้วย ยังไงเวก็ไม่มีทางจบง่าย ๆ แบบนี้แน่ เพราะชีวิตเชอร์เป็นของเว เป็นของเวคนเดียวเท่านั้น และอย่าให้เวรู้ว่าเหตุผลที่เลิกกันเพราะมีผู้ชายคนอื่น เพราะถ้าเป็นแบบนั้น เรื่องนี้จะมีคนที่ต้องแลกด้วยชีวิตแน่นอน”
มันไม่ใช่คำขู่ เพราะคนอย่างเวคาไม่เคยขู่ใคร หากเขาบอกว่าจะทำ นั่นหมายถึงทำจริง ๆ
ถ้าเกิดเหตุผลที่บอกเลิกในครั้งนี้เป็นเพราะเธอมีผู้ชายคนอื่น สาบานได้เลยว่าเขาจะลากคอไอ้ผู้ชายคนนั้นมายิงทิ้งต่อหน้าเธอให้ดู
/////
เวคายอมกลับออกมาแต่โดยดี ไม่ได้มีอะไรรุนแรงมากกว่านั้น ต่อให้ตอนนี้จะโกรธแค่ไหนก็ไม่สามารถทำร้ายเชอร์รีลได้อยู่ดี แค่เห็นน้ำตาเพียงน้อยนิด หัวใจเขาก็เจ็บปวดยิ่งกว่าหลายเท่า
ร่างสูงยืนพิงรถคู่ใจ มวนบุหรี่ถูกยกขึ้นมาสูบเพื่อคลายเครียด แต่ดูเหมือนจะไม่ช่วยอะไรเลยสักนิด น้ำตาไหลลงอาบแก้มช้า ๆ
‘แม่ง...เจ็บฉิบหาย’ ได้แต่คิดอยู่ในใจ
แค่โดนเธอบอกเลิกยังเจ็บขนาดนี้ ถ้าหากต้องเสียเชอร์รีลไปให้คนอื่นจริง ๆ เขาคงต้องขาดใจตายแน่ ดังนั้น ต่อให้ต้องใช้วิธีไหนก็ต้องรั้งเธอเอาไว้ให้ได้
มือหนาล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหยิบเอาโทรศัพท์ออกมา แล้วก็กดโทรหาคู่แฝดตัวเอง ไม่นานเท่าไหร่มาวินก็รับสาย
//ว่าไงเว มีอะไรโทรมาป่านนี้//
เสียงเพลงที่แทรกเข้ามาในบทสนทา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าตอนนี้มาวินอยู่ที่เซอร์เลสคลับ
“วินอยู่ร้านเหรอ เฮียมาด้วยหรือเปล่า”
//อยู่ร้าน แต่เฮียไม่ได้มา เห็นโทรมาบอกว่าขับรถชนคน ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล//
“เหรอ...ถ้างั้นก็อย่าเพิ่งกลับ เวจะไปหาที่ร้าน”
นิ้วโป้งกดลงตรงหน้าจอเพื่อตัดสายทันทีที่พูดจบ ร่างสูงยัดตัวเองเข้ามาในรถราคาแพงแล้วขับออกไปด้วยความเร็ว
เมืองหลวงยามค่ำคืนเต็มไปด้วยรถราที่กำลังมุ่งหน้าไปที่ไหนสักแห่ง ความวุ่นวายน่ารำคาญแบบนี้มีให้เห็นได้ทุกวัน แต่สำหรับคืนนี้ สติของเขากลับไม่ได้จดจ่ออยู่ที่ท้องถนนเลยสักนิด
ข้อศอกข้างหนึ่งวางลงบนขอบประตูรถ ใช้ฝ่ามือประคองศีรษะตัวเองเอาไว้ สายตาคมเหม่อมองไปยังถนน พยายามทบทวนว่าตัวเองทำอะไรผิดถึงได้โดนคนรักบอกเลิกง่าย ๆ แบบนี้
‘ไม่มี’ เขาไม่เคยทำผิดต่อเธอเลยสักครั้ง ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือจิตใจ
ไม่รู้ใช้เวลาขับรถนานแค่ไหน แต่ในที่สุดก็มาจอดหน้าร้านจนได้ เวคาเดินเข้าไปด้านใน ตรงไปยังมุมประจำสำหรับพวกเขาสามคนพี่น้องก็เห็นมาวินนั่งอยู่ก่อนแล้ว แต่สิ่งที่น่าแปลกใจกว่าทุกครั้งที่มาที่นี่ก็คือ ข้างกายของคู่แฝดไร้เงาสาว ๆ คลอเคลีย
“สีหน้าแบบนี้ อาการคงหนักน่าดู” มาวินเอ่ยทักเมื่อเห็นเขาทิ้งตัวลงบนโซฟา “เชอร์ว่ายังไงบ้าง”
“เชอร์บอกว่าพ่อไม่อยากให้คบกัน”
“วินว่าก็น่าจะเป็นไปได้นะ ชลิต รัตนไพบูลย์ ขึ้นชื่อว่าเป็นนักธุรกิจชื่อดัง และเกลียดกลุ่มคนแบบพวกเรามากที่สุด คงไม่อยากให้ลูกสาวคนเดียวมายุ่งด้วยล่ะมั้ง”
มาวินออกความคิดเห็น และนั่นก็ยิ่งทำให้เวคาถอนหายใจออกมาดังกว่าเก่า ถ้าเป็นแค่เพราะพวกเขาคือกลุ่มผู้มีอิทธิพลเลยไม่อยากให้เชอร์รีลมายุ่ง มันก็มีโอกาสเป็นไปได้ แต่คนอย่างนายชลิตคงมีแผนการอะไรมากกว่านั้นแน่
อย่างเช่น...กำลังจับลูกสาวประเคนให้นักธุรกิจชื่อดัง
“แล้วนี่เวจะเอาไงต่อ เรื่องเชอร์”
“ไม่เอาไง ไม่เลิก ไม่ยอมเลิกด้วย”
เวคาตอบอย่างหนักแน่น ถ้าเธออยากจะเลิก เขาก็จะทำทุกอย่างให้เชอร์รีลอยู่ จะต้องใช้ไม้แข็ง ไม้อ่อน หรือไม้ไหนก็ไม่สนใจทั้งนั้น
“แต่วินว่า ไหน ๆ คืนนี้เชอร์ก็ไม่มาด้วย เรียกสาว ๆ มานั่งด้วยสักคนไหม เดี๋ยววินเรียกให้ เอาแจ่ม ๆ งานระดับมืออาชีพเลย เปลี่ยนกลิ่นบ้าง”
แทนคำตอบ คนที่โดนโน้มน้าวอยู่ได้แต่ส่ายหน้าไปมา คนอย่างเขาถ้าอยากได้ผู้หญิง แค่กระดิกนิ้วก็มีมากมายที่เต็มใจนอนรออยู่บนเตียง แต่เป็นตัวเขาเองที่ไม่สามารถนอกใจ หรือแม้แต่นอกกายเชอร์รีลได้
แค่คิดก็ไม่เคย...
“ถ้าเชอร์จะเลิกจริง ๆ จะทำไงดีอะวิน” เวคาแหงนหน้าขึ้นมองไฟแสงสีที่กะพริบไปมาในความมืด พร้อมกับพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล
“รักมากขนาดนั้นเลยเหรอเว” แม้มาวินจะรู้ดีว่าเวคากับเชอร์รีลคบกันมาตั้งแต่มัธยมปลาย แต่ก็ไม่คิดว่าคู่แฝดตัวเองจะจริงจังถึงขนาดมานั่งร้องไห้อย่างนี้
“อืม...รักมาก อยากแต่งงานกับเชอร์ แล้วเวก็คิดว่าคงรักผู้หญิงคนอื่นไม่ได้แล้ว”
นอกจากแม่ ก็คงจะมีผู้หญิงที่ชื่อเชอร์รีลเพียงคนเดียวที่มีอิทธิพลสำหรับชีวิตเขาขนาดนี้
แม้นิสัยส่วนตัว เวคา อัศวโภคิน ทายาทคนที่ 2 ของ PN กรุ๊ป จะเป็นคนใจร้อน อารมณ์รุนแรง แต่เมื่อเขาอยู่ต่อหน้าเธอจะกลายเป็นอีกคนทันที ดูแลเอาใจใส่ยิ่งกว่าเจ้าหญิงเสียอีก เขาไม่อยากทำให้เธอเสียใจเลยแม้แต่นิดเดียว
///////////////////////////////////////////////////////
- Writer
