Bad สัมพันธ์ร้าย (เวคา + เชอร์รีล)

ตอนที่ 11 ยั่วเวเหรอ

ร่างเล็กถูกจับในเอนนอนบนเบาะแล้วเขาก็นอนซ้อนอยู่ทางด้านหลัง เวคาบดเบียดความเป็นชายเข้ากับก้นอวบอัด ผ่านกางเกงวอร์มเนื้อหนาอย่างคนกระสันอยากในรสรัก จนเชอร์รีลรู้สึกได้ถึงท่อนลำที่แข็งตั้งดุนดันขึ้นมา

ไม่ทันที่เธอจะได้ต่อว่าเขา อีกฝ่ายก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดเพลงคลอเบา ๆ เคล้าไปกับเสียงลมที่พัดและกลิ่นดินชื้นน้ำค้างจากยอดหญ้า ทำให้ริมฝีปากของเชอร์รีลปิดลงอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรดี

เวคาค่อย ๆ รูดซิปเสื้อกันหนาวหนา ๆ ของเธอออก เผยเห็นเนินอวบอิ่มใต้เสื้อกล้ามสายเดี่ยวตัวบาง ฝ่ามือไล้ลงไปที่ขอบกางเกงวอร์มแล้วดึงมันลงจนถึงก้นลูกพีชกลมสีสวย

เขาพลิกร่างคนตัวเล็กนอนคว่ำราบไปกับที่นอนแล้วเลื่อนตัวลงต่ำ ซุกไซ้ใบหน้าคมลงที่ก้นกลมแล้วจูบเบา ๆ จากนั้นใช้มือช้อนที่ใต้เนินสวย ยกเอวบางขึ้นจากพื้นเล็กน้อยพอให้เห็นกลีบดอกไม้ที่เร้นลึกอยู่ใต้ลูกพีชหวาน

ใบหน้าคมกดลงอีกครั้งที่ช่องว่าของหว่างขาเนียน จนเรียวลิ้นสัมผัสเข้ากับกลีบดอกกุหลาบปิดสนิท ลากลิ้นไปตามแนวยาวแล้วแยงเข้าไปในร่องรูคับแคบอย่างถือวิสาสะ

“เว...อ๊ะ”

“ของเชอร์หอมจัง” พูดจบก็ขบดูดเม็ดติ่งที่ยื่นออกมาอย่างแรง

“อ๊ะ! เว!” เชอร์รีลเอี้ยวตัวไปข้างหลัง มองใบหน้าจอมวายร้ายที่รังแกคนหมดทางสู้อย่างเธอ

“อย่าดังสิ เดี๋ยวเพลงกลบไม่อยู่นะ” เขาขู่ แต่ก็ไม่หยุดลิ้นที่รัวเข้าออกในร่องรูที่เริ่มชื้นแฉะของเธอ ส่งเสียงดังสวบสาบจากหยาดน้ำหวานที่ล้นทะลักออกมาจนเลอะมุมปากของชายหนุ่ม ใบหน้าคมส่ายไปมา ยีวนลิ้นของเขาเข้าไปในช่องทางร้อน เอวบางกระตุกเกร็งจนกล้ามเนื้อทุกมัดในกายบีบรัด

“เชอร์ไม่อยาก แต่นอนไม่ใส่ชั้นใน...ยั่วเวเหรอ?” เขาเย้าแล้วจับก้อนเนื้อกลมแยกออกจากกัน ลงลิ้นละเลงเลียกลีบดอกฉ่ำน้ำจนร่างเล็กสะท้านไปทั้งตัว

“อ๊ะ อื้อ...” เชอร์รีลยกมือขึ้นปิดปากตัวเองแล้วหลับตา เธออยากจะเร่งเสียงเพลงให้สุด แล้วครางให้ดังลั่นเสียให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่ก็ต้องหักห้ามใจเอาไว้ เมื่อที่นี่ไม่ใช่พื้นที่ส่วนตัว

“เวเอาได้หรือยังครับ” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงอ่อนลงทำเอาหัวใจดวงน้อยเต้นระรัวดังโครมครามไม่เป็นจังหวะจนเหมือนกับว่าก้อนเนื้อเล็ก ๆ ในอกจะกระดอนออกมาเต้นระบำอยู่ข้างนอกเสียให้ได้เมื่อเขาเอ่ยร้องขอ

มาถึงตอนนี้ก็คงจะปฏิเสธอะไรไม่ได้อีกแล้ว เพราะร่างกายของเธอก็ตอบสนองทุกการสัมผัสอย่างดี ท่ามกลางกลิ่นดิน กลิ่นหญ้าและน้ำค้าง นำพาสตินึกคิดของหญิงสาวให้พร่าเลือนจนควบคุมไม่อยู่

“เอาสิ...เอาเชอร์เลย”

เวคาผละริมฝีปากออกจากกลีบดอกไม้ฉ่ำแฉะ แล้วดึงรั้งกางเกงวอร์มสีเข้มลงไปถึงหัวเข่าของคนรัก ยกสะโพกกลมขึ้นสูง แล้วปล่อยท่อนเนื้อที่แข็งตั้งพร้อมสู้รบของตนออกมาจากกางเกงขาสั้น

มือกำความเป็นชายอวบหนาตีก้นกลมเบา ๆ สองสามทีเป็นการทักทาย นิ้วยาวแหวกช่องทางปิดสนิทที่เยิ้มลื่นด้วยน้ำหวานให้เปิดออกเล็กน้อย กดสอดส่วนหัวของท่อนลำเข้าไปด้านในความคับแคบนั้นอย่างตื้น ๆ แล้วจึงเริ่มขยับอย่างช้า ๆ

เอวบางแอ่นโค้ง เมื่อเวคาสอดใส่ความเป็นชายของเขาเข้ามาถึงครึ่งทางแล้วขยับเสียดสีเข้าออกอยู่อย่างนั้นจนกลีบสีสดเปิดอ้า

“เว...เชอร์...เชอร์จะ...อุ๊บ!” เธอเกือบที่จะกลั้นเสียงเอาไว้ไม่ไหวเมื่อแก่นกายใหญ่ถูกดันเข้ามาจนสุดลำในคราวเดียว

เวคาเอื้อมมือมาปิดปากเธอเอาไว้ สอดนิ้วยาวให้เธอดูดกินเพื่อกลบเสียงครางให้เบาลง

“ทนหน่อยนะคะ” ไม่บ่อยที่เวคาจะพูดเช่นนี้กับเธอ เว้นเสียแต่เวลาที่เขาออดอ้อน ชายหนุ่มโน้มตัวลงต่ำจนแผงอกเปลือยเปล่าซ้อนเข้ากับเสื้อกันหนาวหนา ๆ

เวคาเริ่มขยับสะโพกสอบเป็นจังหวะเนิบนาบในทีแรก ก่อนที่จังหวะเชื่องช้านั้นจะพุ่งทะยานเป็นความสม่ำเสมอที่มั่นคง

ทุกสัมผัสเสียดสีกับผนังช่องทางขรุขระจนเชอร์รีลอดรนทนไม่ไหว ส่งเสียงครวญเบา ๆ ในลำคอ เมื่อความเป็นชายเสียดแทงลึกเข้ามาในช่องทางคับแคบ

“อ๊ะ...” แม้จะอยากเปล่งเสียงร้องออกไปมากเท่าไหร่แต่ความกระดากอายของเธอมีมากกว่า เชอร์รีลจึงทำได้เพียงอดและทนเท่านั้น มือเรียวกำลงที่ผ้านวมใต้ร่างแล้วขยำแน่นจนยับยู่ยี่คามือ

กระทั่งความคับแน่นเบาบางลงจนลำกายหนาสามารถเสือกไสมอบความเสียดเสียวแก่เธอได้อย่างรู้จุด จากที่เจ็บจุกก็เริ่มซ่านสยิวมากขึ้น

เวคาพลิกร่างเล็กให้นอนหงายอย่างนุ่มนวล เรือนผมยาวสลวยระไปบนที่นอน ทั้งปรกลงบนแก้มเนียนสองข้าง ในสายตาของเขามันดูเซ็กซี่และร้อนแรงมากทีเดียว

“เว...อ๊ะ ข้างในแน่นไปหมดแล้ว” ดวงตากลมโตอาบเอ่อด้วยน้ำตา เชอร์รีลจับมือของคนรัก ดึงมาสัมผัสกับหน้าท้องบอบบางที่ถูกอัดแน่นไปด้วยขนาดท่อนเนื้อใหญ่ของอีกฝ่ายจนนูนขึ้นเป็นรูปลำ

ราวกับจะยั่วยวนสติสัมปชัญญะของชายหนุ่มให้แตกกระเจิง น้ำลายเหนียวถูกกลืนลงคอไปอย่างยากลำบาก แล้วกางเกงวอร์มตัวหนาที่คาอยู่ตรงขาเรียวก็ถูกดึงออกพ้นทางอย่างรีบร้อน สองมือจับยึดเอวบางรั้งเข้าหาตัวจนความเป็นชายถลันลึกเข้าไปสุดโคน

“ตรงนี้เหรอ...ตรงนี้เหรอคะ?” เวคายกมุมปากเป็นรอยยิ้มเมื่อหญิงสาวตัวสั่นสะท้านจากแรงอัดกระแทก โผเข้ากอดเขาจนแนบแน่นจนไร้ช่องว่างของอากาศ

“อือ...อื้อ! ตรงนี้...” เสียงครางหวิวดังขึ้นอย่างกดกลั้นยามทุกสัมผัสตอกลึก สองขาเรียวตวัดเกี่ยวเอวสอบเอาไว้ เปิดทางให้ชายหนุ่มได้ส่งแรงกระแทกกระทั้นที่หนักหน่วงยิ่งขึ้น ราวกับกำลังบอกว่าให้เขาโอบกอดและรักเธอมากกว่านี้

กลีบดอกไม้สีสดเปิดอ้ารับความใหญ่โตที่เสียดแทง จนเธอร้องครางเสียงหลงออกมาอย่างห้ามไม่อยู่จากความสุขสมที่เอ่อล้นราวกับเลือดในกายกำลังแตกพล่าน

เชอร์รีลประคองใบหน้าของคนรัก เพียงเท่านั้นเขาก็ตะโบมจูบเธออย่างเร่าร้อน สองริมฝีปากเคล้าคลึงมอบความวาบหวามให้แก่กันอย่างไม่มีใครยอมใคร

บางจังหวะก็เป็นเธอที่รุกไล่ และบางจังหวะก็ถอยเมื่อถูกอีกฝ่ายต้อนกลับ ส่งเสียงเฉอะแฉะออกมาอย่างน่าอาย สะโพกหนาสอบยังไม่หยุดส่งแรงรักเลยแม้แต่วินาทีเดียวจนร่างของหญิงสาวคลอนส่าย บิดเร่า ๆ ภายใต้อาณัติของเสือร้ายที่กำลังกลืนกินเธออย่างตะกละตะกลาม

เวคาสอดแขนโอบรัดเอวบางจนเขาและเธอแนบชิดกัน สองปลายเท้ากระดกอยู่ที่ข้างลำตัวเมื่อชายหนุ่มซอยถี่กระชั้น ทำเอาเสียวสะท้านจวนเจียนจะขาดใจอยู่รอมร่อ

“อ๊ะ อ๊ะ!” เสียงของหญิงสาวดังแข่งกับเพลงสากลที่เปิดคลอเพิ่มบรรยากาศรัก ทำนองเซ็กซี่ยั่วยวนชวนให้ชายหนุ่มตอกย้ำลำกายของเขาเข้าไปในส่วนลึกของเธออย่างห้ามไม่อยู่

เวคาวางแขนคร่อมที่ข้างลำตัวของคนใต้ร่าง เหยียดแขนตรงเพื่อช่วยส่งแรงที่ช่วงเอวรัวกระแทกใส่ร่องรูร้อนของอีกฝ่าย จนน้ำกระฉอกออกมาเลอะไปตามเรียวขาสวยและพื้นด้านใต้

เชอร์รีลจิกเรียวเล็บโค้งมนลงบนท่อนแขนแข็งแรงแทนการระบายความเสียวซ่านที่ปะทุจนจุกล้นอยู่ในอก นำพาเธอไต่ทะยานใกล้ถึงฝั่งฝันเต็มที

ชายหนุ่มตอกอัดเรี่ยวแรงทั้งหมดของเขาอย่างบ้าคลั่ง เม็ดเหงื่อผุดพราวเกาะผิวกายสีเข้ม ส่งให้มัดกล้ามเป็นเงาวาบวับยั่วยวนชวนให้หญิงสาวอยากที่จะสัมผัสมัน ปลายนิ้วมือไล้ผ่านรอยน้ำหมึกบนร่างกายของคนรัก ต่ำลงมาถึงยอดจุกสีเข้มที่แข็งตั้ง สัมผัสบีบเคล้นกล้ามอกแน่นหนั่นอย่างเพลิดเพลินมือ

“อืม...เชอร์” เขาครางเรียกชื่อเธอเสียงทุ้มต่ำก่อนที่แผ่นหลังกว้างจะยกขึ้นตั้งฉากกับพื้น สองมือรวบเรียวขาสวยชิดกันแล้วยกขึ้นจนลอยเด่น เวคาจูบลงบนฝ่าเท้าบอบบางด้วยความหลงใหลแล้วเชิดคางขึ้น ช่วงเอวของเขาร่อนเร้ารัวอย่างถึงใจจนหญิงสาวต้องบิดเร่า ๆ เขาแทงเข้าที่จุดกระสันของเธอย้ำ ๆ

“เว...เชอร์จะเสร็จแล้ว ย้ำตรงนั้น...อ๊า!” อกบางแอ่นสะท้าน ร่างเล็กกระตุกรัวอย่างไม่อาจควบคุมได้ เชอร์รีลเข้าใกล้คำว่าเสียสติเข้าไปทุกที ๆ จากแรงรักอันบ้าคลั่งของอีกฝ่าย

“เวก็จะเสร็จแล้ว...เสร็จพร้อมกันนะ” เวคากำข้อเท้าเรียวแน่น เร่งจังหวะจ้วงแทงลำกายเข้าไปในร่องรูเยิ้มน้ำหวาน ก่อนที่จะกดขาเรียวลง กดกระแทกหนัก ๆ นับสิบครั้งแล้วจึงกระตุกกาย ปลดปล่อยความปรารถนาสีขาวขุ่นเข้าไปในร่องกลีบดอกไม้แย้มอ้าจนหญิงสาวตัวสั่นสะท้าน

เมื่อเนื้อเยื้อภายในของเธอตอดรับเขาจนหยดสุดท้าย และทันทีที่ถอนกายออกหยาดน้ำรักขาวขุ่นจากภายในก็ไหลย้อนกลับออกมาจนอาบเปียกไปทั้งก้นกลม

เวคาทิ้งกายลงที่ข้างคนรักแล้ววาดแขนกอดเอวบางเอาไว้อย่างหลวม ๆ พลางลูบหน้าท้องบอบบางอย่างเพลินมือ

เชอร์รีลไม่รู้ว่าเมื่อครู่เธอกลั้นเสียงได้ขนาดไหน เพราะเมื่อเธอรู้สึกตัว เพลงในโทรศัพท์มือถือของอีกฝ่ายก็จบไปเสียแล้ว

ภายในเต็นท์ก็ร้อนระอุจนเธออยากจะถอดเสื้อกันหนาวทิ้งมันเสียตอนนี้เลย

“เชอร์...” เสียงทุ้มต่ำกระซิบที่ข้างหูเล็ก “อีกรอบนะ...เวยังไม่ลงเลย”

“พอแล้วเว เชอร์เหนื่อย”

เธอทำท่าจะขัดใจ แต่คนอย่างเวคามีหรือจะยอมง่าย ๆ ผู้ชายตัวโตขึ้นคร่อมร่างเล็กอีกครั้ง จับเรียวขาแยกออกแล้วสอดแทงส่วนแข็งเข้าข้างในโพรงนุ่มทันที โดยที่เธอไม่มีโอกาสได้ขัดขืนแม้แต่นิดเดียว

///////////////////////////////////////////////////////