Pie’ s part
ไม่รู้ทำไมฉันถึงนอนไม่หลับซักที มองดูนาฬิกาตอนนี้เกือบจะเที่ยงคืนแล้วด้วยแต่มันก็ไม่มีความง่วงเกิดขึ้นกับฉันเลยแม้แต่นิดเดียว
สุดท้ายฉันก็ต้องขยับตัวลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากห้องเพื่อลงไปยังห้องหนังสือ อยากลองหาอะไรขึ้นมาอ่านดูเผื่อจะทำให้หายจากความคิดฟุ้งซ่านไปได้บ้าง
ฉันเดินลงไปหยิบหนึงสือนวนิยายมาเล่มหนึ่งก่อนจะเดินกลับขึ้นไปยังห้องของตัวเอง ตอนนี้ด้านล่างไม่มีคนอยู่แล้ว คุณปู่คงนอนไปแล้วเหมือนกัน ท่านเคยบอกว่าท่านจะนอนไม่ค่อยหลับแต่วันนี้ท่านอารมณ์ดีมากๆ คงทำให้หลับสบายขึ้น
แอดดด~
ปัง!
เสียงเปิดประตูเข้ามาในห้องเป็นของฉัน แต่คนที่ปิดมันลงไม่ใช่ฉัน! เพราะตอนนี้เขาคนนั้นกำลังยืนจ้องหน้าของฉันอยู่เหมือนไม่พอใจ
“นะ นาย! เข้ามาตั้งแต่ตอนไหน” ฉันถามออกไปแล้วก้าวถอยหลังจนชนกันขอบเตียงเสียหลักเซนั่งลงไป ฉันเรียกเขาไม่สุภาพด้วยเพราะความตกใจไม่คิดว่าเขาจะมาอยู่ตรงนี้
“เธอเป็นใค
