บทที่ 10

1203 Words

“เออ...ฟ้องเลย ฟ้องเดี๋ยวนี้ไหม เดี๋ยวพี่โทร.หามาดามให้ มาดามจะได้รู้ความจริงด้วยว่านายมาเที่ยวผู้หญิงจนถูกมอมยา ถูกลอกคราบหมดตัว”          ถูกพี่ชายเค้นเสียงท้า พร้อมกับหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาทำท่าจะกดโทร.หามารดาจริงๆ ทำเอาเรอัลหน้าถอดสีซีด ร้องห้ามเสียงหลง          “ท่านอารอนครับ อย่าเล่นแบบนี้นะครับ ผมขอยืมเอทีเอ็มแค่สองสามวัน สัญญาว่าจะไม่ใช้เงินมากเกินควร”          “เงินไม่ใช่ปัญหา นายจะเอาเอทีเอ็มกี่ใบบอกมา”          “ถ้าเงินไม่ใช้ปัญหา แล้วท่านอารอนโกรธเรื่องอะไรครับ” “ก็เพราะเป็นห่วงนายยังไงล่ะ แหม! โทร.ไปหาทำเสียงอ่อย ไม่มีเงินกินข้าวให้รีบมาช่วย ไอ้เรารึ! เป็นห่วงจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน กลัวน้องหิวข้าวจนเป็นลมเป็นแล้งไป รีบบินมาภูเก็ตแต่เช้าทั้งๆ คุณฟ้าไม่ค่อยสบายสักเท่าไร ที่ไหนได้ ไอ้ตัวแสบดันนั่งจิบแชมเปญสบายใจเฉิบ” อารอนรัวใส่เป็นชุด โกรธเรอัลจริงๆ นั่นก็เพราะเขาเป็

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD