ใบหน้าคมเข้มลดลงต่ำเข้าหาใบหน้างามแดงซ่าน ปิดผนึกเรียวปากอิ่มด้วยริมฝีปากร้อนผะผ่าว ซึ่งคราวนี้ชายหนุ่มบดขยี้จุมพิตได้สนิทใจ มั่นใจว่าน้ำอิงไม่ได้วางยาตนเองอย่างแน่นอน
“อืม...ยังหวานฉ่ำไม่มีเปลี่ยน”
เรอัลครางกระเส่าอยู่ในลำคอ ไม่ผิดหวังกับรสชาติความหวานฉ่ำกำซ่านที่ยังคงได้รับจากเรียวปากคู่นี้
“ได้โปรด...ปล่อยฉันไป...”
น้ำอิงบังคับน้ำเสียงไว้สุดกำลังไม่ให้เสียงครางหลุดลอดออกมาได้ ทว่า...กลับไม่เป็นดั่งที่ใจต้องการ ซ้ำร้ายในยามนี้ร่างกายเริ่มทรยศต่อผู้เป็นเจ้าของ ทั้งสั่นสะท้าน ร้อนรุ่ม คลื่นความกระสั่นเสียวแล่นทั่วทุกหยดเลือด ปวดร้าวทั่วเนินเนื้ออวบอิ่มที่ยังคงถูกเคล้นคลึงด้วยฝ่ามือใหญ่
เรอัลขยี้จุมพิตเร่าร้อนดุดัน สอดลิ้นร้อนเข้าไประรัวไล้กับลิ้นนุ่ม หลอกล่อให้น้ำอิงตกอยู่ในภวังค์ของรสเสน่หา กระทั่งส่งลิ้นนุ่มตวัดรัวไร้จูบตอบกลับคืน พร้อมกับส่งเสียงครางกระเส่าออกมาอย่างหักห้ามไว้ไม
