"ขอบคุณครับ ผมไปก่อนนะครับคุณแม่" ชายร่างท้วมกับกล่องข้าวใบเล็กน่ารักในมือ
"ไปดีมาดีนะทาคาโอะซัง ตั้งใจทำงานล่ะลูก"
มาริยะแม่หม้ายสูงวัยจิตใจดี ส่งยิ้มกว้างพร้อมริ้วรอยตามวัยบนใบหน้า สมัยสาว ๆ มาริยะต้องทำงานหนักมากเพื่อหาเงินมาเลี้ยงดูลูกชายสุดที่รักเธอ จนกระทั่งมีเงินเก็บมากพอมาซื้อห้องแถวสองชั้นเล็ก ๆ ตรงนี้แล้วเปิดเป็นร้านขายของชำ มาริยะเป็นที่รักของคนในชุมชน เธอเป็นคนซื่อสัตย์ ไม่เคยโก่งราคาของในร้านเลยแม้แต่สักเยนเดียว
ที่สำคัญเธอเป็นคนที่รับปากใครแล้วจะไม่มีวันผิดสัญญาเป็นอันขาด
มาริยะถึงกับตะลึงในราคาสินค้าที่ปรากฏบนหน้าแคตตาล็อก ราคามันสูงมากจริง ๆ แม้จะเป็นราคาส่งแล้วก็ตามแต่ เธอหันไปพิจารณาเงินเก็บทั้งหมดที่มีในกระเป๋าแล้วกลับมามองหน้าแคตตาล็อกอีกรอบ
สุดท้ายมาริยะทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับสุภาพสตรีคนนั้น
สามวันก่อนหน้า
"อุ๊ย! สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับค่ะคุณผู้หญิง" มาริยะไม
