“เช่นนั้นท่านแนะนำสำนักศึกษาที่ท่านไปร่ำเรียนมาให้กับข้าได้หรือไม่ขอรับ” จางเยียนไหล่ลู่ตกลงมาเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่ละความพยายาม
“น้องรองพอแล้ว เจ้ากำลังรบกวนท่านอาอยู่รู้หรือไม่” จางจื่อรั่วสงสารน้องชายยิ่งนัก เขาสนใจเรื่องการฝึกฝนวิชายุทธ์มานานแต่ก็ไม่เคยมีผู้ใดให้คำตอบได้มาก่อน แต่ท่านอาฟู่ก็เพิ่งจะพบหน้าทำความรู้จักกันได้ไม่นาน นางไม่อาจปล่อยให้น้องชายเสียมารยาทได้
“ไม่เป็นไร หากไม่รบกวนเวลาของพวกท่าน ข้าก็จะเล่าให้ฟังเองว่าข้าเคยร่ำเรียนจากที่ใดมา” คำกล่าวนี้ฟู่เกอหันไปมองยังสองสามีภรรยาวัยชรา ที่นั่งร่วมวงสนทนาอยู่ด้วยเป็นการขออนุญาต
“เอาสิ ท่านลองเล่ามาสิ หากพวกเราสนับสนุนเขาได้ เราก็จะสนับสนุน” ผู้ที่ตอบคำกลับเป็นนางเฉิน คนที่ไม่มีผู้ใดคาดคิดว่าจะใส่ใจเรื่องอื่นใด นอกจากเรื่องเสื้อผ้าอาหารการกินของหลานทั้งสามคน
แม้แต่จางจื้อเองก็ยังแปลกใจไม่น้อย ตลอดมาภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากเอาแต่กาง
