อสรูหวงรัก (ภาคต่อ ทาสสวาทอสูรเถื่อน )

ตอนที่ 7

พอพี่สาวของเธอเดินออกจากห้องไปเธอก็ไม่รู้จะทำอะไร เธอจึงออกมาเดินเล่นดูรอบๆบ้านจนมาหยุดที่สระว่ายน้ำขนาดใหญ่ ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างนึกอะไรออก เธอก็เดินกลับไปในห้องนอนที่ฟรานติโน่ให้เธอพัก ก่อนจะเปิดกระเป๋าเดินทางของพี่สาวแล้วหาชุดว่ายน้ำมาเลือกใส่อย่างเพลินๆ

“เอาชุดนี้แหละ ทุกคนพักผ่อนหมดแล้วนิ คงไม่มีใครมาเห็นหรอก” พลอยลดาพูดไปก็ยิ้ม พร้อมกับลุกขึ้นไปเปลี่ยนใส่ชุดว่าน้ำทูพีทสีดำออกมา แล้วเธอก็ใช้เสื้อคลุมสีขาวคลุมไว้ ก่อนจะเดินออกไปที่สระว่ายน้ำอีกครั้ง

“ขอเล่นให้ชื่นใจหน่อยเถอะ ตั้งแต่มายังไม่ได้ว่ายน้ำเลย” พลอยลดาพูดเองก็ถอดชุดคลุมวางไว้ที่โต๊ะริมสระ แล้วเดินไปเปิดน้ำรดตัวเองก่อนจะลงสระว่ายน้ำ จากนั้นเธอก็ไปยืนที่ขอบสระ ก่อนจะตั้งท่าจะโดนลงไป

“ตุ้ม ซ่าส์” พลอยลดากระโดดลงไปในสระน้ำ จากนั้นเธอก็เล่นน้ำแหวกว่ายอยู่ในสระอย่างเพลิดเพลิน เธอชอบเล่นน้ำมาก แต่เพราะมาอยู่ที่นี่เธอจึงไม่ค่อยได้ว่ายน้ำเท่าไหร่ วันนี้มีโอกาสเธอก็จะเล่นน้ำให้มันหนำใจไปเลย จนเวลาล่วงเลยมาเกือบสองชั่วโมง พลอยลดาก็เล่นน้ำบ้างพักบ้างตามความต้องการของเธอ

ด้านแฟรงก์ที่ตื่นขึ้นมาก็อาบน้ำแต่งตัวหล่อเพื่อจะพาน้องสาวของพิชชาภาไปเที่ยวตามที่พี่ชายของเขาสั่ง พอเขาเดินออกมาก็ยังไปเคาะเรียกเธอที่ห้อง

“ก๊อกๆ ยัยเด็กนมโต รีบๆออกมา เดี๋ยวจะพาออกไปข้างนอก ห้ามช้านะเข้าใจไหม ยัยเด็กนมโต ได้ยินไหม เห้ย อยู่ไหมเนี่ย” แฟรงก์เคาะประตูเรียกก็เอ่ยพูดไป แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงตอบรับจึงเปิดประตูเข้าไปในห้องแล้วก็ไม่เจอใคร

“ไปไหนของเขา เฮ้อ ยัยเด็กนมโต” แฟรงก์คิดไปก็ปิดประตูจากนั้นก็เดินออกมาที่ห้องครัวเพื่อหาอะไรดื่มจนไม่ได้สนใจมองไปที่สระว่าน้ำตรงห้องโถง ก่อนจะเดินถือแก้วน้ำส้มมาหยุดที่หน้าห้องโถงของบ้านแล้วมองวิวสวยๆของทะเลอย่างสบายตา

“เชี่ยแม่ง หุ่นโคตรเอ๊กซ์เด็กอะไรวะ” แฟรงก์เอ่ยพูดไปเมื่อเห็นร่างบางผุดขึ้นจากน้ำพร้อมกับเอามือสะบัดผมอย่างเซ็กซี่ เขาก็มองเธอตาไม่กระพริบ ยิ่งมองหน้าอกใหญ่ๆของเด็กสาวก็ยิ่งนึกถึงวันที่ได้บีบขย้ำมันบนเครื่องบินวันนั้นแล้วก็อยากจัดเด็กนี่สักสองสามยก เด็กอะไรโตเกินวัยจริงๆ

พลอยลดาโผล่ขึ้นมาจากน้ำแล้วก็เอามือสะบัดผมไปด้านหลัง ก่อนจะกระโดดขึ้นมานั่งที่ขอบสระแบบสบายๆ แล้วเอามือเอนตัวไปด้านหลังแล้วแอ่นตัวบิดอย่างเมื่อยๆจากนั้นก็ลุกขึ้นแล้วเดินมาหยิบโทรศัพท์มากดๆแล้วทำท่าถ่ายรูป โดยมองไม่เห็นว่าแฟรงก์กำลังยืนมองเธออยู่ด้านใน เพราะมองจากด้านนอก

“แม่ง แล้วเราจะมาแอบมองทำไมวะ โรตจิตอีกละกู” แฟรงก์สบทบทกับตัวเอง เพราะคนอย่างเขาไม่จำเป็นต้องมาแอบมองผู้หญิงแบบนี้ แค่กระดิกนิ้วนิดเดียวผู้หญิงก็เข้าหาเขาแล้ว พอคิดได้ดังนั้นแฟรงก์ก็เลือกที่จะเดินกลับเข้าไปในห้องนอนของเขาเอง เพราะอยู่ข้างนอกนานๆเขาคงห้ามใจตัวเองไม่อยู่แน่

ส่วนพลอยลดาก็ไปนอนที่เตียงผ้าใบข้างสระแต่งแสงอาทิตย์มันแยงตาเธอจึงหมุนเตียงผ้าใบให้หันไปอีกทาง แล้วเธอก็นอนถ่ายรูปเล่นๆต่ออย่างเซ็กซี่

พอเข้ามาในห้องแฟรงก์ก็กลืนน้ำลายเอือกใหญ่อย่างกัดฟัน เพราะในหัวของเขาเอาแต่นึกถึงหน้าอกตูมๆของเด็กนั่นจนตอนนี้ปวดท่อนเอ็นไปหมด นี่ขนาดเด็กนั่นยังไม่ทำอะไรให้เขาเลย เขายังรู้สึกตื่นนตัวได้ขนาดนี้ แล้วถ้าเด็กนั่นยั่วเขาไม่น้ำแตกคากางเกงรึไงนะ

“ยัยเด็กบ้า ถ้าเธอไม่ใช่น้องของน้องพิชล่ะก็ ฉันจับตอกไปแล้ว โธ่โว้ย” แฟรงก์พูดไปอย่างหัวเสีย ก่อนจะเดินไปดึงม่านระเบียงเล็กเพราะมันสามารถมองไปที่สระว่ายน้ำได้แบบเต็มตา พอเปิดออกตาเขาก็เบิกกว้างทันทีเมื่อเด็กสาวกำลังนอนอ้าขาแผ่หลามาทางห้องนอนของเขา แล้วเธอก็เอาแต่ถ่ายรูปจนไม่ได้สนใจส่วนล่างที่ทำกำลังอ้าออกกว้าง

“ทนไว้ลูกพ่อ เดี๋ยวเย็นนี้พ่อจะพาไปออกกำลังกายอยู่แล้ว อ่าส์” แฟรงก์บอกไปก็พยายามกัดฟันอย่างอดทน เพราะเขาเองก็คงปล่อยให้ตัวเองมีความต้องการแบบนี้ต่อไปไม่ได้ แต่สายตาก็ละไปจากร่างบางไม่ได้อยู่ดี

“แม่ง ไม่ไหวแล้ว ยัยเด็กบ้า เธอจะต้องรับผิดชอบ” แฟรงก์พูดจบก็เดินไปเอาเก้าอี้มาตั้งไว้แล้วเขาก็ปลดกางเกงออก แล้วเขาก็นั่งชักว่าวมองเด็กสาวนอนถ่ายรูปเล่นอยู่บนเตียงผ้าใบริมสระ ให้ตายเถอะ ถ้าใครรู้ว่าเขาต้องมานั่งแอบมองสาวแล้วมานั่งชักว่าวแบบนี้ รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น ก่อนจะนั่งจ้องไปที่ร่องสาวของเด็กสาวที่มีเพียงบีกินี่ตัวน้อยปิดอยู่

พลอยลดาก็ไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกมองอยู่ เธอจึงลุกนั่งแล้วเอามือดันนมให้แนบชิดแบบใหญ่ๆ แล้วเธอก็ถ่ายรูปรัวๆ แต่อยู่สายบีกินี่ก็ดันหลุดออกจากคอของเธอจนนมทั้งสองเต้าของเธอโชว์ออกมา

“ว้าย” พลอยลดาตกใจรีบวางโทรศัพท์แล้วเอามือมาปิดหน้าอกใหญ่ของเธออย่างรนราน เพราะกลัวใครจะออกมาเห็น เธอจึงมองไปรอบๆอย่างวาดระแวงว่าใครจะมาเห็น ก่อนจะรีบเอามือขวานหาสายเชือกมาผูกกันใหม่ แต่แล้วสายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นที่ระเบียงห้องของแฟรงก์ แล้วเธอก็เห็นเขากำลังนั่งชักว่าวแล้วมองมาที่เธออยู่อย่างไม่อาย

“อ่าส์ ซี๊ด นมน่าเลียโคตร ซี๊ด อ่าส์” แฟรงก์เห็นเต้างามอย่างเต็มตาก็รีบชักท่อนเอ็นเร็วขึ้นอย่างเมามันส์ ยิ่งเห็นเธอรู้ตัวเขาก็ไม่ได้หยุดเลยสักนิด แต่มันกลับตื่นเต้นแล้วกล้าที่จะทำต่อให้เสร็จสิ้น ใครบอกให้เธอมายั่วให้เขาอยากกัน

“กรี๊ด ไอ้ลามก ไอ้โรคจิต” พลอยลดาด่ากราดออกไปก็เอามือกรอบกุมหน้าอกของตัวเองไว้ ก่อนจะรีบลุกขึ้นจากเตียงผ้าใบ แต่มันต้องใช้มือยันไว้ถึงจะลุกได้ เธอจึงเหลือมือเพียงข้างเดียวปิดบังหน้าอกของตัวเองไว้

แฟรงก์เห็นร่างบางทำท่าด่าเขาก็ยิ้มมุมปาก ก่อนจะลุกเดินไปที่ระเบียงแล้วยืนชักว่าวให้เธอดูแบบจงใจ ก่อนจะมองเธอพยายามลุกจากเตียงแล้วเอามือเล็กๆปิดนมไว้ ซึ่งมันก็แทบจะปิดอะไรไม่มิดเลยสักนิด

“อี๋ ไอ้โรคจิต” พลอยลดาพูดไปก็ลุกจากเตียงผ้าใบแล้วเอาชุดคลุมมาคลุมตัวเองทันที ก่อนจะทำยกนิ้วทำฟักยูใส่แฟรงก์อย่างไม่พอใจที่เขาทำแบบนี้ จากนั้นเธอก็รีบวิ่งกลับไปที่ห้องทันที

ส่วนแฟรงก์เองก็ปลดปล่อยน้ำรักออกมาพอดี ก่อนจะกระตุกยิ้มอย่างขำๆที่เขาต้องมาทำอะไรแบบนี้ ทั้งที่มันไม่จำเป็น แต่มันก็เพราะเด็กนั่นเองต่างหากที่มายั่วให้เขาอยาก เพราะฉะนั้นเขาก็ไม่ผิดที่จะทำแบบนี้ จากนั้นเขาก็ทำความสะอากน้องชายแล้วแต่ตัวใหม่อย่างหล่อเหลา ก่อนจะเดินไปคาะประตูเรียกพลอยลดาอีกครั้ง เพื่อนจะพาเธออกไปด้านนอก

“ก๊อกๆ นี่ยัยนมใหญ่ จะพาไปเที่ยว รีบๆออกมาหน่อย อย่าให้ต้องรอนาน” แฟรงก์พูดบอกไปก็นิ่งรอฟังคำตอบจากเด็กสาวที่อยู่ด้านใน

“ฉันไม่ไปกับไอ้คนโรคจิตแบบนายหรอก อย่ามายุ่งกับฉัน ไม่งั้นเรื่องวันนี้ฉันจะฟ้องพี่ฟรานกับพี่พิช” พลอยลดาขู่ไปก็นั่งทำหน้าโกรธอยู่ในห้อง แล้วตอนนี้เธอเองก็อายมากด้วย อายจนไม่กล้าไปไหนกับใครแล้วโดยเฉพาะเขาที่เป็นตัวต้นเหตุ

“เออๆ งั้นก็แล้วแต่ แต่ขอบใจนะที่ช่วยปลดปล่อยน้องชายวันนี้ นมใหญ่ได้ใจดี ฮ่าๆ” แฟรงก์พูดออกไปอย่างขำๆ ก่อนจะเดินไปอย่างมีความสุขที่ได้แกล้งเด็กสาว อย่างเธอถือว่าโชคดีขนาดไหนที่เขาแค่มอง ถ้าเป็นคนอื่นป่านนี้โดนเขาเอาบนเตียงไปไม่รู้กี่ยกต่อกี่ยก

“ไอ้บ้าแฟรงก์ ไอ้โรคจิต” พลอยลดาด่าออกไปอย่างโมโหอยู่ในห้อง ก่อนจะมานั่งทำหน้าเศร้า เธอไม่น่าออกไปเล่นน้ำเลย ไม่งั้นวันนี้ไอ้บ้านั่นก็ไม่มาทำอะไรแบบนั้นกับเธอ พลอยลดาคิดอย่างกังวลเพราะเขาก็เป็นน้องชายของฟรานติโน่พี่เขยของเธอเอง แล้วเธอจะไปกล้ามีเรื่องกับเขาได้ยังไงกัน เธอไม่อยากให้พิชชาภาต้องไม่สบายใจเพราะเธออีก แค่เรื่องจะย้ายที่พักก็มากพอแล้ว

พอตกเย็นพลอยลดาก็ออกมานั่งรอพี่สาวที่ห้องโถงในใจก็เหม่อลอยคิดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ แล้วก็ถอนหายใจอย่างเศร้าๆ จนกระทั่งพี่สาวเธอเดินออกมาทักเธอ

“อ่าวยัยพลอยทำไมมานั่งคนเดียว แล้วพี่แฟรงก์ล่ะ” พิชชาภาเดินออกมาจากห้องแล้วเดินไปที่ห้องโถงกลางบ้านก็เจอน้องสาวกำลังนั่งทำหน้ายักษ์อยู่ จึงเอ่ยถามออกไป

“ไม่รู้สิคะ ป่านนี้คงนอนอืดตายแล้วมั้งคะ” พลอยลดาเอ่ยบอกไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เพราะยิ่งเธอนึกถึงตอนที่เขามาแอบมองเธอเล่นน้ำ แล้วเขาก็เล่นกับเจ้านั่นของเขา ยิ่งนึกถึงเหตุการณ์เมื่อตอนบ่ายเธอก็อดโมโหไม่ได้

“ยัยพลอย พี่แฟรงก์เขาแก่กว่าเราตั้งกี่ปี เคารพเขาบ้างสิเราน่ะ อีกอย่างต่อไปเราต้องอยู่กับพี่แฟรงก์ที่นี่ เพราะฉะนั้นเราต้องทำตัวดีๆกับพี่เขา เข้าใจไหม” พิชชาภาเอ่ยดุน้องสาวไปอย่างเตือนๆ เพราะยังไงแฟรงก์ก็อายุมากกว่าน้องสาวของเธอ

“เคารพคนแบบนั้นไปทำไมล่ะคะ พี่พิชรู้ไหมว่าอีตานั่นมัน” พลอยลดาที่โมโหอยุ่พูดออกไปอย่างลืมตัว ก่อนจะหยุดพูดไปเพราะกลัวว่าพี่สาวจะเป็นห่วงมากกว่าเดิม ทั้งที่ในใจอยากจะบอกพี่สาวมากขนาดไหนก็ตาม

“ทำไม พี่แฟรงก์ทำอะไรเรา บอกพี่มานะ” พิชชาภาเริ่มทำหน้าเครียดแบบจริงจัง พร้อมกับจ้องมองน้องสาวอย่างจับผิด

“เปล่าค่ะ เขาก็แค่ชอบพูดกวนพลอยเฉยๆค่ะ เอาเป็นว่าพลอยจะไม่ยุ่งกับเขาก็แล้วกันนะคะ” พลอยลดาเอ่ยบอกไปก็เมินหน้าหนีพี่สาว เพราะกลัวพี่สาวจะจับผิดได้ ขืนบอกไปตามตรงพี่สาวเธอคงจะต้องไปบอกพี่ฟรานติโน่ แล้วเดี่ยวสองพี่น้องนั่นก็ต้องมีปัญหากัน เธอไม่อยากให้เรื่องมันยุ่งยากไปกว่านี้แล้ว เธอก็ต้องจบมันเอง

“สาวๆคุยอะไรกันอยู่ครับ ออกไปกินข้าวกันเถอะ” ฟรานติโน่เดินออกจากห้องมาก็เอ่ยพูดไปพร้อมกับเดินไปหาสองสาวที่นั่งอยู่ที่ห้องโถงของบ้าน

“หืมพี่พิช พี่เขยพลอยงานดีมากจริงๆค่ะ อิอิ หลานพลอยคงจะน่ารักมากแน่ๆเลย พี่พิชรีบๆมีนะคะ” พลอยลดาแอบกระซิบพี่สาวออกไปเมื่อเห็นพี่เขยใส่ชุดลำรองออกมาอย่างหล่อเหลา แต่ถ้าเทียบกับไอ้บ้านั่นก็หล่อกันคนละแบบ ฟรานติโน่จะหล่อแบบดุๆ แต่ไอ้บ้านั่นจะหล่อแบบเนี้ยบคุณชายๆ แล้วนี่เธอจะไปชมเขาทำไมกัน ยัยพลอยเอ้ย เขาพึ่งทำอะไรกับแกไว้ จำไว้บ้างสิ พลอยลดาคิดไปก็แอบด่าตัวเองอย่างไม่เข้าใจ

“เดี๋ยวเถอะเรา เงียบๆเลย” พิชชาภาดุน้องสาวแบบเขินๆก็ยิ้มให้ฟรานติโน่ไป ก่อนจะเดินเข้าไปหาเขา

“แล้วพี่แฟรงก์ล่ะคะ พิชยังไม่เห็นเลย” พิชชาภาเอ่ยถามออกไป เพาะเธอเองก็ยังไม่เห็นแฟรงก์ออกมาจากห้อง

“มันออกไปรอท้านอาหารนู้นแล้วล่ะ เดี๋ยวเราค่อยตามมันไปที่ร้านอาหารก็แล้วกัน พิชกับน้องพลอยไปเปลี่ยนชุดเถอะ เดี๋ยวพี่จะพาไปดินเนอร์” ฟรานติโน่เอ่ยบอกไป เพราะแฟรงก์ส่งข้อความมาบอกเขาก่อนแล้ว และวันนี้เขาก็นัดกันไปทานข้าวที่ร้านของแจ็คสันเพื่อนของแฟรงก์

“ค่ะ งั้นรอแปปนะคะ” พิชชาภาตอบไปก็จูงมือน้องสาวไปที่ห้องที่น้องสาวพัก พิชชาภาก็จัดแจงหาชุดสวยๆของตัวเองให้กับน้องสาวใส่ ส่วนเธอเองก็ใส่ชุดเดรสกระอกแล้วมีเสื้อคลุมสวยๆสีครีมทับด้านนอกไม่ให้โป๊ ส่วนน้องสาวเธอก็ให้ใส่ชุดเดรสสีแดงปาดไหล่นิดหน่อยให้ดูเซ็กซี่ เพราะพลอยลดาเองก็โตแล้วควรแต่งตัวให้เข้ากับบุคลิกของตัวเองที่มีอะไรดีก็ต้องอวดบ้างนิดหน่อย พูดง่ายๆก็คือแต่งตัวให้แรดบ้างนิดหน่อยให้พองามตามจริตของผู้หญิง

ด้านแฟรงก์ก็มาหาแจ๊คสันเพื่อนสนิทของเขาที่เปิดร้านอาหารอยู่ในเมือง เพราะไม่อยากจะอยู่บ้านเพราะกลัวจะอดใจตัวเองไม่ไหว จัดการยัยเด็กนั่นก่อน

“อ่าวไอ้แฟรงก์ ไหนบอกจะมาพร้อมเฮียฟรานไงวะ แล้วทำไมมาคนเดียววะ” แจ๊คสันเอ่ยถามออกไปเมื่อเห็นเพื่อนหนุ่มเดินเข้ามาในร้าน ก่อนจที่เขาจะพาเดินไปนั่งที่บาร์ในร้านเพื่อพูดคุยกัน

“ขี้เกียจอยู่ว่ะ น้องเมียเฮียแม่งน่าจับตอกอยู่ด้วย ขืนอยู่บ้านมีหวังได้เมียเด็กตามเฮียไปน่ะสิวะ” แฟรงก์เอ่ยบอกเพื่อนหนุ่มไปตามตรง เพราะเขาเองก็ไม่ได้จะปิดบังอะไรเพื่อนหนุ่มอยู่แล้ว

“ฮ่าๆ ขนาดนั้นเลยเหรอวะ ฉันชักอยากจะเห็นน้องเมียของเฮียฟรานซะแล้วสิ จะสวยขนาดไหนถึงทำให้เสืออย่างแกต้องหนีมาถึงนี่” แจ๊คสันเอ่ยพูดไปก็ขำ เพราะแฟรงก์ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนตั้งแต่รู้จักกันมา มันจึงทำให้เขาอยากจะเห้นเด็กสาว

“ไม่ใช่แค่สวยโว้ย แต่แม่งน่ากิน น่าจับทำเมียสุดๆ ไม่น่าเป็นน้องเมียเฮียฟรายเลย ไม่งั้นป่านนี้เสร็จฉันไปนานละ เอ้อ” แฟรงก์เอ่ยพูดไปอย่างเสียดาย เพราะยิ่งเธอเป้นน้องสาวของพิชชาภา เขาก็คงทำเล่นๆกับเธอไม่ได้ เดี๋ยวมันจะเสียไปถึงคู่นั้นด้วย

“เอาน่า กินไม่ได้ก็หาเหยื่อใหม่สิวะ อย่างแกสาวๆเข้าหาอยู่แล้ว ไม่เชื่อก็ดูนั่น สาวในสต๊อกแกมานู้นละ ไวจริงๆ” แจ๊คสันเอ่ยพูดออกไปอย่างปลอบใจเพื่อนหนุ่ม เพราะรู้ว่าเพื่อนหนุ่มคงไม่ยุ่งกับน้องเมียของเฮียฟรานถึงได้หักห้ามใจตัวเองแบบนี้ แต่คนอย่างเพื่อนเขาก็มีสาวๆเข้ามาตลอดอยู่แล้ว อย่างเช่นตอนนนี้เซลิน่าคู่ขาของเพื่อนเขากำลังเดินตรงมาทางนี้แล้ว

“ฉันตามมาเองแหละ วันนี้ถ้าไม่ได้ลงกับใคร ฉันคงได้จัดการยัยเด็กนั่นแน่” แฟรงก์พูดจบก็หันไปมองนางแบบสาวนมโตหุ่นดีตามสเปคของเขา ก่อนจะฉีกยิ้มให้อย่างเจ้าชู้

“แฟรงก์ขา คิดถึงจังเลยค่ะ จุ๊บ สวัสดีค่ะแจ๊ค สบายดีนะคะ” เซลิน่าเดินเข้ามากอดแฟรงก์แล้วก็จูบเขาทันที ก่อนจะหันไปทักทายเพื่อนของแฟรงก์อย่างสนิทสนม เพราะเธอเป็นคู่ขาของแฟรงก์มานานจนรู้จักกับแจ๊คสัน

“ก็ดี งั้นคุยกันไปก่อนแล้วกัน ฉันจะออกไปรับแขก” แจ๊คสันตอบนางแบบสาวไปก็หันบอกบอกเพื่อนหนุ่ม แล้วเดินออกไปที่หน้าร้านเพื่อรับแขกต่อทันที

ส่วนแฟรงก์ก็นั่งคลอเคลียอยู่กับนางแบบสาวอยู่นาน ก่อนจะไปนั่งที่โต๊ะอาหารแล้วพูดคุยกันก่อนที่เขาจะพาเธอไปสนุกคืนนี้

ด้านฟรานติโน่ก็เดินทางมาถึงที่ร้านอาหารของแจ๊คสัน โดยฟรานติโน่เป็นคนขับรถสปอตของเขาออกมา ส่วนแฟรงก์ก็ใช้รถอีกคันที่ซื้อไว้

“อ่าวเฮียฟรานมาแล้วเหรอครับ เชิญเลยเฮีย ว่าแต่คนไหนคือพี่สะใภ้ของผมล่ะครับ สวยทั้งคู่เลย” แจ๊คสันเอ่ยทักทายอย่างเป็นกันเองกับพี่ชายของเพื่อนที่สนิทกัน จนเขานับถือเหมือนพี่ชายของเขาเอง ก่อนจะมองสองสาวที่มาด้วยอย่างชื่นชม เพราะทั้งสองก็สวยด้วยกันทั้งคู่แต่สวยกันคนล่ะแบบ คนหนึ่งสวยหวานเซ็กซี่แล้วก็ดูน้าค้นหา ส่วนอีกคนก็ดูเรียบร้อยแต่กลับแอบเซ็กซี่เพราะรูปร่างและโครงหน้าออกแนวลูกครึ่งๆ แต่เขาก็เดาไม่ได้ว่าสาวคนไหนกันที่ทำให้เพื่อนของเขาต้องหนีออกมาหาเขาถึงร้าน

“อืม คนที่สวยๆสุดๆนี่ชื่อพิช เมียพี่เอง ส่วนคนสวยอีกคนก็น้องพลอย เป็นน้องสาวของน้องพิช” ฟรานติโน่พูดไปก็โอบไหล่ของพิชชาภาแล้วยิ้ม พร้อมกับแนะนำสองสาวออกไปอย่างภูมิใจ

“ตั้งแต่มีเมียเด็กนี่พี่ฟรานมุ้งมิ้งขึ้นมากเลยนะ ฮ่าๆ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับสองสาว พี่ชื่อแจ๊คสันนะครับ มีอะไรให้ช่วยก็บอกพี่ได้เสมอนะครับ ” แจ๊คสันเอ่ยบอกไปก็ยิ้มให้กับสองสาว ก่อนจะแลไปมองเด็กสาวอีกคนที่ส่งยิ้มมาให้เขาอย่างหลงใหล ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเพื่อนของเขามันถึงต้องหักห้ามใจ เพราะน้องสาวของพิชชาภายังเด็กอยู่แบบนี้นี่เอง ไม่น่าล่ะมันถึงต้องอดทนถึงกับต้องหนีหน้าเด็กสาว

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” พลอยลดาก็เอ่ยทักทายไปอย่างมีมารยาทตามพี่สาว พร้อมกับส่งยิ้มให้หนุ่มหล่อตรงหน้าอย่างยินดี

จากนั้นแจ๊คสันก็เดินนำทั้งสามไปยังโซนวีไอพีของร้านของเขาที่มีเพียงไม่กี่โต๊ะเท่านั้น พอเข้าไปก็จะเห็นแฟรงก์กำลังนั่งอยู่กับสาวสวยอย่างเซลิน่า คู่ขาเจ้าประจำของแฟรงก์

“เห็นแล้วรำคาญลูกตาจริงๆ เมื่อไหร่มันจะเลิกทำตัวเสเพลแบบนี้สักที” ฟรานติโน่เอ่ยพูดก่อนจะถึงโต๊ะของแฟรงก์ เพราะเห็นน้องชายกำลังนั่งอี๋อ๋ออยู่ผู้หญิง

“ปล่อยมันไปเถอะพี่ เจ้าชู้แบบมันผมว่ายาก ชาตินี้ไม่รู้ว่าจะมีใครมาสยบความเจ้าชู้ของมันได้ ต่างจากพี่จริงๆ” แจ๊คสันพูดบอกไปก็ยิ้ม เพราะแฟรงก์นั้นต่างกับฟรานติโน่มาก เพราะฟรานติโน่เป็นคนเงียบขรึมไม่ค่อยจะเจ้าชู้เท่ากับแฟรงก์ที่นอนกับสาวๆแทบจะไม่ซ้ำหน้ากัน

“คนอะไร มั่วจริงๆ” พลอยลดาพูดออกไปแบบเบาๆ ก่อนจะแลมองแฟรงก์อย่างหมั่นไส้ จากนั้นก็เดินตามแจ๊คสันไปนั่งที่โต๊ะอาหาร

ส่วนแฟรงก์ก็มองเพื่อนหนุ่มเดินนำพี่ชายของเขาและสองสาวเข้ามาในโซนวีไอพี เขาก็จ้องพลอยลดาแบบอึ้งๆ เพราะเธอแต่งตัวสวยมาก สวยจนเขาละสายตาจากเธอไม่ได้ ชุดที่เธอใส่ช่างดูเซ็กซี่เข้ากับรูปร่างของเธอมากจริงๆ แฟรงก์มองไปจนเซลิน่าหันไปมองตามสายตาของแฟรงก์

“อ่อ พี่ชายคุณนี่คะ มากับสาวๆซะด้วย ใครเหรอคะ” เซลิน่าหันไปมองพอเห็นว่าเป็นพี่ชายของแฟรงก์เธอจึงไม่คิดอะไร แต่ก็อดหวงแฟรงก์กับสองสาวนั่นไม่ได้ เพราะเขาเล่นมองแบบไม่เลิก

“อ่อ พี่สะใภ้ผมเอง ส่วนอีกคนก็น้องสาวของเขา ” แฟรงก์เอ่ยบอกไปก็ได้สติ ก่อนจะทำเป็นไม่มองทั้งสามที่กำลังเดินเข้ามา

“งั้นเราเข้าไปทักพวกเขาหน่อยไหมคะ” เซลิน่ายิ้มไปก่อนจะทำหน้าเจ้าเล่ห์ เพราะเธอจะไปแนะนำตัวว่าเธอคือผู้หญิงของเขา ไม่ว่าใครก็ห้ามมายุ่งกับเขาเด็ดขาด โดยเฉาะยัยน้องเมียของฟรานติโน่ที่ดูเหมือนแฟรงก์จะมองเด็กนั่นแทบจะกลืนกินอยู่แล้ว

ด้านเจสิก้าสาวน้อยว่าที่คุณหมอน้องสาวของแจ๊คสันก็เดินเข้ามาทักทายฟรานติโน่และภรรยาของเขาอย่างอยากรู้ว่าใครคือสาวสวยที่ได้ครอบครองหัวใจสิงห์คนนี้กัน

“สวัสดีค่ะพี่ฟราน ไม่เจอกันนานเลยนะคะ แล้วนั่น เอ๊ะ เธอเรียนที่เดียวกับฉันนิใช่ไหม” เจสสิก้าน้องสาวของแจ๊คสันเดินเข้ามาทักทาย ก่อนจะแลมองผู้หญิงที่เธอคุ้นตาเพราะเรียนที่เดียวกัน เธอจึงพอจะจำหน้าของเธอได้แบบคุ้นๆ

“อ่อ ใช่ เราเรียนคลาสด้วยกันหลายคลาสเลย” พลอยลดาบอกไปก็ยิ้มอ่อนๆ เพราะเจสสิก้าสวยแล้วก็ดังมากๆในมหาวิทยาลัย เธอจึงรู้จักเจสสิก้าอยู่แล้ว แต่เจสิก้าคงจะไม่รู้จักเธอ เพราะเจสสิก้านั้นอยู่กับกลุ่มที่เด่นๆทั้งนั้น

“เรียนที่เดียวกันก็ดี พี่ฝากเจสดูแลพลอยแทนพี่กับพิชด้วยนะ อย่าให้ใครมารังแกน้องเมียพี่ได้” ฟรานติโน่เอ่ยพูดทันทีที่เห็นว่าสองสาวรู้จักกัน

“ได้เลยค่ะ เจสจะดูแลให้เอง รับรองว่าไม่มีใครมารังแกน้องเมียของพี่ฟรานได้แน่นอน อ่อ ลืมแนะนำตัวเลย ฉันชื่อเจสิก้านะคะ เป็นน้องของพี่แจ๊ค เรียกว่าเจสเฉยๆก็ได้นะ ต่อไปมาเป็นเพื่อนกันนะ ฉันจะดูแลเธอเอง” เจสสิก้าเอ่ยบอกฟรานติโน่ไปก็เอ่ยพูดต่ออย่างเป็นกันเอง ก่อนจะเข้าไปนั่งข้างๆพลอยลดาแล้วยิ้มให้อย่างยินดีที่มีเพื่อนใหม่

“อืม เราชื่อพลอยลดานะ เรียกว่าพลอยก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักนะเจส” พลอยลดาพูดไปแบบเขินๆ ก็ยิ้มให้เจสสิก้าอย่างดีใจที่กำลังมีเพื่อนใหม่ที่เป็นถึงสาวฮอตของมหาวิทยาลัย

“ส่วนนี่พิชชาภาหรือพี่พิช เป็นเมียพี่ฟราน แล้วก็เป้นพี่สาวของน้องพลอยด้วย” แจ๊คสันเอ่ยแนะนำให้น้องสาวรู้จักสาวสวยอีกคนอย่างลืมไม่ได้

“มัวแต่ดีใจที่ได้เพื่อนใหม่ ลืมสวัสดีเลย สวัสดีค่ะพี่พิช พี่ไม่ต้องห่วงนะคะ เจสจะเป็นเพื่อนของของพลอยเองค่ะ รับรองว่าไม่มีใครกล้ามารังแกพลอยแน่นอนค่ะ” เจสสิก้าเอ่ยบอกไปก็ยิ้มให้กับพิชชาภาอย่างจริงใจ

“ขอบคุณนะคะ และยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” พิชชาภาบอกไปก้ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ก่อนจะหันไปยิ้มกับน้องสาวที่กำลังมีเพื่อนใหม่เพิ่มมาอีกคน

พอทำความรู้จักกันเสร็จแจ๊คสันก็เดินไปสั่งอาหารให้กับทุกคน แล้วเขาก็เดินกลับมานั่งร่วมโต๊ะกับฟรานติโน่ด้วย ส่วนเพื่อนเขาน่ะเหรอก็เดินกอดแขนมาหาพร้อมกับเซลิน่า

แฟรงก์ที่นั่งมองพลอยลดาอยู่นานก็เห็นเธอมัวแต่คุยกับเจสสิก้าจนไม่มองเอขาแถมเธอยังทำเมินใส่เขาอีก เขาจึงลุกเดินไปที่โต๊ะของพี่ชายของอย่างไม่พอใจ ก่อนจะมีเซลิน่ารีบตามกอดแขนของเขาไปด้วย

“พี่ฟรานผมกลับก่อนนะ กินอิ่มแล้วจะไปหาอะไรอร่อยๆทานต่อ” แฟรงก์พูดไปก็มองหน้าของพลอยลดาแวบหนึ่ง ก็เห็นเธอทำหน้าเมินใส่เขาแบบจริงจัง

“ทำรีบกลับละคะพี่แฟรงก์ ไม่ทานข้าวด้วยกันก่อนเหรอคะ” พิชชาภาเอ่ยถามออกไปอย่างสงสัยว่าเขาจะรีบไปไหนกัน

“ไม่ล่ะครับ พี่อิ่มแล้ว วันนี้อิ่มทั้งอาหารตาแล้วก็อาหาร” แฟรงก์ตอบไปก็ลากเสียงยาว จนฟรานติโน่มองน้องชายแบบเตือนๆ

“ไอ้แฟรงก์ ห้ามพูดจาสองแง่สองง่ามแบบนี้กับเมียฉัน” ฟรานติโน่พูดไปแล้วมองน้องชายอย่างเอาเรื่อง เพราะไม่รู้ว่าน้องชายกำลังเอ่ยยั่วพลอยลดา

“ผมก็ไม่ได้บอกเมียเฮียนิ ผมบอกน้องเมียเฮียต่างหาก ใช่ไหมครับน้องพลอย อ่อ วันนี้น้องพลอยเขาทำอาหารให้ผมทานก่อนมาแล้วน่ะก็เลยอิ่มจนถึงตอนนี้ก็เลยจะไปทานของหวานต่ออีกสักหน่อย ขอบคุณนะครับสำหรับอาหาร อร่อยมากเลย” แฟรงก์พูดบอกไปพร้อมกับมองเด็กสาวเหลือบตามองเขาอย่างไม่พอใจ แต่ทุกคนในโต๊ะก็มองเขาเช่นกันเขาจึงแก้ต่างออกไปแบบกวนๆ เพื่อไม่ให้ใครสงสัยในตัวเขา

“ค่ะ ก็แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้นแหละค่ะที่พี่จะได้ทานฝีมือพลอย” พลอยลดาเอ่ยโต้กลับไปอย่างไม่ยอมแพ้ ก่อนจะกัดฟันข่มความโกรธแล้ว เธอรู้ว่าเขาหมาความว่ายังไง เธอจึงเลือกจะตอบเขาไปแบบนั้นเพราะเธอจะไม่ยอมให้เขาได้ทำอะไรแบบนี้อีกแน่

“เหรอครับ งั้นพี่จะคอยดูนะครับ” แฟรงก์พูดไปก็ขยิบตาให้พลอยลดาอย่างกวนๆ ก่อนจะหันไปบอกกับพี่ชายของเขา

“งั้นผมไปนะเฮีย อ่อ คืนนี้อาจจะไม่กลับบ้านน่ะเฮีย พรุ่งนี้เช้าเจอกัน ไปนะครับทุกคน” แฟรงก์พูดบอกไปก็แลสายตาไปมองพลอยลดาก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปาก จากนั้นก็เดินกอดกับนางแบบสาวออกไปทันที

“เอ้อ ไอ้แฟรงก์นะไอ้แฟรงก์” ฟรานติโน่พูดอย่างท้อใจกับน้องชาย ยิ่งเห็นสายตาที่มันมองพลอยลดาเขาก็เริ่มนักใจแล้วว่าเขาควรจะให้น้องชายของเขาดูแลพลอยลดาหรือไม่