บอดี้การ์ดมหาเสน่ห์

ตอนที่ 2. สาวน้อยกลอยใจ

เพราะห้องแคบและเอียนขยับเข้ามาใกล้มากเกินไป เธอไม่รู้ เมื่อหมุนตัวเร็วๆ กลับมา จึงชนกันจัง แถมล้มคมำลงไปบนที่นอน เหมือนที่เอียนกะไว้ ร่างหนาหนักของเขาคร่อมทับเรือนกายผอมบางของเธอเข้าเต็มลัก!! จมูกโด่งๆ ซุกอยู่ข้างแก้มพอดี เอียนจึงไม่รอช้า เขากดปลายจมูกลงบนผิวแก้ม รีบสูดกลิ่นสาบสาวเข้าปอดเต็มลัก!!

“อุ้ย!!” อานิลาสะดุ้งโหยง เธอยกมือดันเขาออกไป แต่มันทำได้ยากเย็นนัก เมื่อลำตัวหนาหนักทับทาบแนบทุกพื้นที่ เธอได้แต่ทำตาปริบๆ จะดิ้นหนีก็ทำไม่ได้

“อืม...” จังหวะเหมาะ ท่าให้ เอียนไม่รอช้าที่จะสานต่อ

“อย่าค่ะ...เอ่อ...อืม...” เสียงห้ามที่ฟังเหมือนเสียงกระซิบไกลๆ เอียนหมดความสนใจ เขาเร่งทำตามใจตัวเอง มือแข็งแรงดึงเสื้อเชิ้ตตัวนอก เขาสอดมือเข้าไปใต้เสื้อ เมื่อไม่สามารถถอดเสื้อออกไปได้ เนินอกอวบอิ่มกลมกลึงนุ่มหยุ่นขนาดพอดีมือ เขาเคล้นคลึงช้าๆ จนคนตัวเล็กกว่าครางฮือ อานิลาขนลุกเกลียว!! ร่างกายสั่นเทา ความเสียดเสียวแผ่กระจายตามผิวเนื้อที่เต้นพล่าน...ร่างกายเธอเกร็งกระตุก กระสันเสียวจนอดไม่ได้ที่จะคราง

เอียนสูดความหอมหวานจนชุ่มปอด เขารู้สึกเหมือนตัวเองกลับเป็นหนุ่มอีกครั้ง ความกระชุ่มกระชวยและฮึกเหิมลุกโพล่ง ร่างกายบริสุทธิ์สะอาดของแม่สาวตรงหน้ากระตุ้นให้เขาเดินหน้าต่อ อานิลาเหมือนน้ำค้างยามรุ่งอรุณ ที่บริสุทธิ์และหอมหวาน เขาดื่มชิมด้วยความสุขเต็มที่ กลิ่นหอมหวานก็อบอวลเต็มจมูก

หัวใจของเธอเต้นถี่เร็ว มันตื่นเต้นและซ่านเสียว มือหนาหนักโลมลูบตลอดลำตัว เขาล้วงเขาขยำบีบขยี้ บีบบี้สิ่งสงวนของเธอด้วยความย่ามใจ ร่างกายไม่รักดีของเธอก็ดันเบ่งบานรับสัมผัสเต็มที่...เธอแอ่นหยัดลำตัวแนบชิดแผงอกแน่นตึง และสะบัดส่ายใบหน้าเพราะความเสียวสยิวที่รุมเร้า

เอียนพยายามสุดความสามารถ เขาพยายามปลดสิ่งพันธนาการของอานิลาออก และเมื่อทำสำเร็จ เขากลับต้องตื่นตะลึง ทรวงอกสวยครัดเคร่งชูช่อไสว และอวบอิ่มสมวัย ขนาดพอเหมาะมือไม่ใหญ่หรือเล็ก ปลายยอดสีชมพูระเรื่อส่ายไหวรอให้เขาครอบครอง อานิลาห่อหัวไหล่ เมื่อเสื้อตัวใหญ่ถูกปลด เธออายแววตาวาววามของเอียน แต่ตัวเองถูกตรึงไว้ด้วยร่างกายแข็งแรง แววตาของเขาเหมือนมีเปลวไฟอยู่ในนั้น มันลวกผิวกายของเธอจนแสบร้อน ยามที่เขากวาดตามองตลอดร่างกายของเธอ

“อานิลาคุณสวยเหมือนอโฟรไดท์...สวยแบบไม่มีรอยตำหนิเลย” เสียงแหบปร่ากระซิบชม

เขากลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ แลบปลายลิ้นเลียริมฝีปาก เพิ่มความชุ่มชื้นให้ปากตัวเอง เมื่อจู่ๆ ก็รู้สึกปากตัวเองแห้งขนาดหนัก เหมือนขาดน้ำมาแรมปี แถมแหล่งน้ำตรงหน้าก็หอมตลบอบอวล ต่อให้ตายก็ต้องกระเสือกกระสนเข้าไปดื่มให้จงได้!!

มือเรียวเล็กยกขึ้นปิดบังความอวบอิ่ม พอดีกับที่เอียนโน้มลงมาใกล้ๆ เขาจึงจุมพิตหลังมือของเธอแทน เสียงจิปาก!! ดังอยู่ในลำคอ เขาขัดใจที่ถูกขวาง แต่อุปสรรคแค่นี้ เอียนเชื่อว่าตัวเองสามารถผ่านมันไปได้ ...เขาพรมจุมพิตหลังมืออานิลา ยกปลายนิ้วจูบทีละนิ้วจนครบ จากนั้นก็เริ่มเถลตัวพรมจุมพิตที่นวลแก้ม เขาลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ที่ไหน เพราะต่อให้เอาช้างมาฉุด เอียนก็จะดึงดันเดินหน้าต่อ

อานิลาสะท้านสะเทือนไปทั้งตัว ชายชาตรีทรงพลังอยู่ตรงหน้า เขาห้าวหาญและกำลังทรมานเธอด้วยความแปลกใหม่ของรสเสน่หา ทรวงอกอวบสะท้อนขึ้นลงเพราะแรงหอบหายใจ ผิวกายซ่านสยิวกระตุกสั่น อานิลาลืมคิดที่จะหนี...ร่างกายของเธอกลับแอ่นหยัดเข้าสู้ แบบยินยอมพร้อมใจเสียด้วย

มือเล็กอ่อนแรงตกลงด้านข้างลำตัว เปิดโอกาสให้เอียนได้รุกเข้าใกล้มากขึ้น เขาแลบปลายลิ้นตวัดรัวๆ ชิมความหวานฉ่ำของเกสรสีระเรื่อ พร้อมทั้งดูดดึงให้สาสมใจ เสียงครางกระเส่าดังแผ่วๆ และยังดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเอียนฟ้อนเฟ้นเต่งเต้าอวบอัดอย่างไม่ออมมือ

ปลายจมูกโด่งละเรื่อยตามผิวกายเรียบเนียน กางเกงยีนถูกปลดออกไปอย่างทุลักทุเล เอียนสูดกลิ่นสาบสาวเข้าปอดหนักๆ เขาเคลื่อนฝ่ามือลูบไล้เรียวขาเพรียวยาว พร้อมทั้งยกขึ้นตั้งชัน แล้วก็แทรกร่างกายหนาหนักเข้าไปแทนที่ เขาเสียดสีร่างกายร้อนผ่าวกับเรือนกายอวบอุ่น...

เอียนรีบสลัดเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดของตัวเองออกไปอย่างรวดเร็ว เอียนรู้สึกไม่พอใจเล็กๆ กับความคับแคบและอุณหภูมิที่ร้อนอบอ้าวรอบตัว

“อือ...” เสียงครางหวานๆ ทำให้เอียนปัดความไม่พอใจเล็กๆ ทิ้งไป เมื่อคนตรงหน้า น่าสนใจกว่าเยอะ!!

ชั้นในผ้าบางเบาถูกร่นลงไปตามเรียวขา เปิดสิ่งสงวนลึกลับแสนยวนตาให้เขาได้ชื่นชม ความงดงามที่หลบอยู่หลังเนื้อผ้าบางเบาสีอ่อน เขาตกตะลึงเป็นรอบที่สอง อานิลาช่างเป็นผู้หญิงสมบูรณ์แบบ ผิดกับลักษณะภายนอกที่ผอมบาง พอปอกเปลือก ลอกคราบสิ่งที่ห่อหุ้มไว้ เธออวบอิ่มและงดงามล้ำค่า

ปลายนิ้วสั่นๆ แหวกดงไหมรกทึบ สะกิดเขี่ยตุ่มเกสรสีสดจนอานิลาสะท้านเยือก เธอครางเสียงแผ่วพร่า ร่างกายบิดเป็นเกลียวด้วยความเสียวซ่านที่แผ่ซึมตามรูขุมขน และกระจายไปทั่วร่างกาย เสียงกัดฟัดกรอดๆ ดังลอดออกมาจากปากของเอียน เขาข่มความรู้สึกแรงร้อนเต็มที่ และอยากจะแทรกกายเข้าไปในร่างกายอ่อนนุ่มเต็มที แต่...เธอยังใหม่และสดสะอาด เนื่องจากความคับแคบที่รูดรัดรอบลำนิ้วนั่น ทำให้เขารู้ว่าคงต้องเตรียมความพร้อมให้อานิลาอีกนาน ไม่อย่างนั้นเธอจะเจ็บปวด จากขนาดร่างกายที่แตกต่างกัน...

เอียนฟ้อนเฟ้นเต่งเต้าอย่างเมามัน เขาดูดซึมความหวานฉ่ำสลับกับขยับปลายนิ้วแทรกลึกเข้าไปเรื่อยๆ จนสุดทาง อานิลาเม้มเรียวปากแน่น มันเจ็บแปลบตรงกึ่งกลางร่างกาย หลังมีสิ่งแปลกปลอมล่วงล้ำเข้ามา หลังจากเขาแช่ปลายนิ้วนิ่งๆ เมื่อขยับเข้าไปจนสุดทาง ร่างกายของเธอก็ปรับโดยอัตโนมัติ มีสารหล่อลื่นจากภายในหลั่งล้นออกมาเพื่อให้ร่างกายคลายความขัดเคือง เอียนขยับนิ้วช้าๆ เขาปล่อยเวลาทอดยาวออกไปอีก แม้ตัวเองจะปวดร้าวตลอดแก่นกาย แต่...เขาก็ต้องทน เขาอยากให้อานิลารู้สึกดีกับรสรักครั้งแรก ไม่ใช่ฝังใจอยู่กับแค่ความเจ็บปวดที่ได้รับ จึงค่อยๆ เล้าโลมเธอ เพิ่มความซ่านเสียว และเมื่อถึงเวลาที่พอเหมาะ รสสวาทที่ได้รับจะอิ่มเอมทั้งสองคน

เสียงครางกระเส่าเร่งเร้าดังขึ้นเป็นระยะ แม้ว่าอานิลาจะพยายามอดกลั้นไว้เต็มที่ แต่ความเสียดเสียวที่ได้รับมันมากมายเกินจะทนไหว จึงจำต้องปลดปล่อยเสียงครางแผ่วๆ ออกมาจนได้

“อุ!! อูยยย...”

เอียนเร่งขยับนิ้วรัวเร็ว เขาอยากให้อานิลารู้จักกับความสุขครั้งแรก และจะตามมาด้วยความสุขซ่านจนแทบลืมไม่ลง ร่างกายเธอกระตุกสั่น กับเสียงหวีดร้องแหลมๆ แสดงให้รู้ว่าเธอถึงฝั่งฝันครั้งแรกสำเร็จ!!

“คุณคะ...อานิลากำลังจะตาย ฉันหายใจไม่ออกค่ะ” ร่างกายเธอยังไม่หยุดสั่นกระตุก เธอครางเสียงอ่อนๆ รู้สึกแปลกใจ และยังรู้สึกว่าสิ่งที่เอียนมอบให้ยังไม่เพียงพอ มันมีมากกว่านี้อีก และต้องยิ่งใหญ่ทรงพลังกว่านี้

เอียนกระตุกยิ้มมุมปาก เขาแทนที่ปลายนิ้วด้วยสัดส่วนอลังการของตนเอง ค่อยๆ กดความแข็งขึงแทรกเข้าไปช้าๆ...อย่างเนิบนาบนุ่มนวลสุดๆ แต่...ความคับแคบก็ยังทำให้อานิลารู้สึกเจ็บปวดเหมือนเดิม แม้จะมีน้ำหล่อลื่นซึมออกมาตลอดเวลาก็เถอะ

“เจ็บ!!” เธอยกมือยันแผ่นอกหนา รู้สึกเจ็บแปลบจนตัวชา เมื่อสิ่งที่แทรกเข้ามามันใหญ่เกินทน

“ชูว์!! อย่าดิ้นค่ะคนสวย อยู่เฉยๆ ก่อนเดี๋ยวก็ดีเอง” เอียนกระซิบปลอบ เขาเองแทบจะระเบิดพร่างพรายกับความแน่นหนึบที่ได้รับ

อานิลาข่มกลั้นความเจ็บ เธอเกร็งตัว กดปลายเล็บจิกกับผิวแน่นตึงช่วงบ่าของเอียน ก่อนจะครางเสียงผะแผ่ว เมื่อเขาเริ่มขยับบั้นเอว เอียนเริ่มต้นช้าๆ เขากดแทรกลึกและถอยหลังกลับ คอยเพิ่มความเร็ว แรงขึ้น เมื่ออานิลาคุ้นชินกับสิ่งแปลกปลอม