“ฉันคงไม่ทำให้คุณรู้สึกไม่ดีนะคะ ถ้าเราสองคนย้อนกลับมาเจอกันอีกครั้ง ฉันอาจจะตกลงดื่มกับคุณ...ฉันมีซุ้มขายเบียร์อยู่ตรงนั้นค่ะ ฉันยินดีให้บริการ...หากคุณจะไปเป็นลูกค้าของฉัน ฉันมีเบียร์ทุกชนิดขาย ถ้าหากคุณยังสนใจอยู่”
กันตยายิ้มให้ ชี้นิ้วไปทางซุ้มขนาดย่อมริมหาด แล้วจึงหมุนตัวเดินจากไปทันที โดยที่เดวิดไม่ทันแม้แต่จะปริปาก เขาหรี่เปลือกตาลงมองบั้นท้ายงามงอนของผู้หญิงที่เพิ่งปฏิเสธเขาไปหมาดๆ
“เจอกันคราวหน้า เธอจะไม่ได้ผยองแบบนี้แน่!!...ฉันจะปราบพยศเธอ และเสียบลูกชายของฉันเข้าไปในตัวเธอ หลังจากนั้นล่ะก็...เธอจะต้องเป็นฝ่ายวิ่งตามฉัน” เดวิดกดยิ้มมุมปาก มองตามบั้นท้ายกลมกลึงใต้กางเกงยีนส์ขาสั้นกุด และเสือกล้ามสีขาวพอดีตัว ด้วยสายตาหมายมาด
เดวิดกลับไปทรุดนั่งที่เก้าอี้ผ้าใบริมหาดตัวเดิม แต่คราวนี้สายตาเขาจดจ่ออยู่ที่ซุ้มขายเบียร์เล็กๆ นั่น เขาหรี่ตามองบ่อยขึ้น เพราะที่ซุ้มนั้นมีลูกค้าพลัดเป
