“พรุ่งนี้เพราจะออกไปซื้อถ้วยจานมาเพิ่ม ส่วนเรื่องซ่อมบ้านให้แข็งแรง เพราเกริ่นกับลุงโชนไว้แล้ว อีกเดี๋ยวน่าจะตามมาค่ะ”
“เพราคิดไว้นานแล้วใช่ไหม?” ยายหอมถามหลานสาว
“เพราแค่คิดไว้ ไม่คิดเหมือนกันว่าจะได้ลงมือทำจริงๆ” เพราพนิตสารภาพ เธอเคยฝันไว้ตลอด การเป็นนายตัวเองคือทางเลือกที่เหมาะกับตนเอง เพราพยายหอมแก่ลงเรื่อยๆ การทิ้งคนสูงอายุอยู่บ้านเพียงลำพังมันน่ากลัวเกินไป
“พี่หอม เพรา อยู่ไหม” พูดไม่ทันขาดคำ โชนก็เดินมาตะโกนเรียกอยู่หน้าบ้าน
“ลุงเข้ามาเลยค่ะ ยายอยู่ เพราก็อยู่ด้วย”
โชนเดินเข้ามาด้านในแล้วก็บ่นไม่ขาดปาก “สะพานน่ะต้องซ่อมนะเพรา ถ้าสะพานไม่แข็งแรง ลูกค้าจะไม่กล้าเข้ามา”
“เพราเห็นด้วยค่ะลุง เพรามีงบจำกัด ขอทำสะพานแล้วซ่อนบ้านให้แข็งแรงขึ้น ลุงโชนคิดว่า เพราควรใช้เงินแค่ไหนคะ?”
“ลุงจะพยายามเซฟให้มากที่สุด อะไรที่ยังไม่ควรทำก็พักไว้ก่อน เอาแค่ทางเข้าแข็งรง มีที่นั่งกินดีๆ ลุงแถมทำ
