บทที่ 6 จับสายรหัส
1566 Words
.
.
.
ลานเกียร์
17.45
“ขี้เก๊กฉิบหาย”
ไซซีชักสีหน้าบ่นทันทีหลังจากพี่ว๊ากเดินออกไปจากลานกิจกรรมเพราะหมดช่วงเวลาแล้ว
“เออแม่งไอ้คนสั่งปากดีสัส”
เรย์ก็เห็นด้วยยิ่งพวกนี้เป็นรุ่นพี่เกิดก่อนปีเดียวทำเป็นกร่างคิดว่าเป็นพี่ว๊ากแล้วเขาต้องกลัวรึไง
“ฉันเห็นด้วย หูแทบแตกไม่รู้จะตะโกนทำไมแถมแต่ละคนทำหน้าดุๆ ทั้งนั้น”
ถ้าบอกว่าลืมฉีดวัคซีนฉันก็เชื่อสงสัยมานานแล้วทำไมพี่ว๊ากต้องโหดด้วยแล้วทำไมการรับน้องต้องดุดันกันขนาดนี้ฉันคิดว่าการมาเรียนทุกคนน่าจะเท่าเทียมกันนะหรือกิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ ก็ได้แบบนี้มันเสียสุขจิต
“ไอ้คนสั่งมันก็ทำตามหน้าที่แหละไม่งั้นพวกมันก็โดนรุ่นพี่ปีสูงลงโทษดิ”
อิลแย้งขึ้นมาหลังจากฟังเพื่อนทั้งสามคนบ่นเขาเข้าใจเพื่อนดีแต่จะให้ทำยังไงได้ประเพณีของวิศวะมีสืบต่อกันจากรุ่นสู่รุ่นรุ่นพี่ทำยังรุ่นน้องต้องทำตามถือระบบอาวุโสเป็นหลักจะว่าเผด็จการก็คงได้
“สวัสดีค่ะน้องๆ ปี 1 พี่ชื่อพี่อิงปี 2 สาขาวิศวะคอมฯนะคะวันนี้จะมีกิจกรรมการจับสายรหัสกันทุกคนตื่นเต้นไหม!!”
“ตื่นเต้นค่า/ตื่นเต้นครับ”
ปี1ประสานเสียงตอบรุ่นพี่สาวอย่างสดใสเหมือนได้เปลี่ยนบรรยากาศจากหดหู่สู่ความแจ่มใส
“เดี๋ยวพี่จะให้น้องๆ แต่ละคนเริ่มจากแถวนี้ออกมาจับฉลากแนะนำตัวชื่อนามสกุลชื่อเล่นและอ่านโค้ดในฉลากให้เพื่อนๆ และพี่ๆ ได้ฟังกันนะคะ”
“เริ่มจากน้องผู้หญิงมาเลยค่ะ”
หลังจากพี่อิงพูดจบก็มีรุ่นพี่มาช่วยกำกับแถวและให้แต่ละคนเดินออกไปจับและแนะนำตัวทีละคนบรรยากาศในลานค่อนข้างครึกครื้นขึ้นมาทันทีตอนนี้ถึงคิวพวกฉันแล้วเริ่มจากสายฟ้าที่ได้ยินเสียงกรี๊ดจากรุ่นนี้และรุ่นเพื่อนดังมากแหม่คนมันฮอตเนอะ!!
“สายฟ้า ธาราพิทักษ์ โค้ดที่ได้ โสดก็อ่อย ไม่สอยก็อด”
กรี๊ดดดดด หล่อมาก
งั้นอ่อยเลยได้ไหม
ตอนนี้รถพยาบาลอยู่ไหนคะมารับแรดสาวทั้งหลายไปหน่อยค่ะรำคาญ!!
แต่ละคนอ่อยไม่พักเลยน่าโมโหหลังจากนั้นก็คิว เรย์ อิล แอล ตามคาดลานเกียร์แทบแตกผู้หญิงคณะโดนผู้บ่าวกลุ่มนี้ตกหมด!
“สู้ๆ แก”
“อืม แกด้วยนะสู้ๆ”
หลังจากปรับอารมณ์แล้วฉันเลยหันไปให้กำลังใจยัยซีเพราะนางนั่งอยู่หน้าฉัน ฉันเป็นคนสุดท้ายของกลุ่มที่ต้องออกไป
“นารารักษ์ ชวัลกร ชื่อเล่นไซซี โค้ดที่ได้ อยากเป็นเฮอร์ไมโอนี จะเสกให้พี่โอนเงินให้หนูค่ะ”
“ขอเลขบัญชีเลยค้าบ”
“พร้อมเลยคนสวย”
“สวยโคตรสเป็กเลย”
ฮิ้วววววว วิ๊ดวิ๊ว
เสียงแซวดังกระหึ่มภายในลานคณะทำให้ไซซีประหม่านิดนึงถึงจะรู้ว่าสวยเหอะแต่โคตรไม่ชินคณะนี้มันเถื่อนเกินไปแล้วแซวขนาดนี้ผู้หญิงที่ไหนก็กลัว!
“น้องเดินมาเลยค่ะ”
พี่ผู้หญิงที่คอยดูแลแถวเรียกให้ฉันเดินออกไปจับฉลากขวดโหลขนาดใหญ่บรรจุฉลากจากที่เต็มตอนนี้พร่องลงไปเยอะมาก
ฉันเอื้อมมือลงไปควานหาฉลากสักพักก็หยิบขึ้นมาเปิดอ่านดู พอเห็นโค้ดเท่านั้นแหละรู้สึกถึงความเปียกชื้นที่มือตัวเองสมองเครียดขึงขึ้นมาทันที ฮือจับใหม่ได้ไหมอ่ะ
“น้องค่ะเริ่มเลย” ทำใจยังไม่ได้พี่อิงก็มาสะกิดให้พูดซะแล้ว
“ณิชาวีร์ ชวัลกร ชื่อเล่น ซินเซีย โค้ดที่ได้”
“เราเป็นคนกินง่าย..ไข่ดาวก็ได้..ไข่เธอก็ดี”
เงียบ…….
ฮิ้วววววววววววววว
โห เอาว่ะ!
แคปชั่นเสี่ยวมากคนสวย
หลังจากที่ทุกคนตั้งสติได้ก็เริ่มมีเสียงแซวขึ้นมาแคปชั่นแบบนี้ใครมันคิดว่ะ ฮือฉันอยากแทรกแผ่นดินหนีตอนนี้เลยอย่าให้เจอนะไอ้พี่รหัส!
“ฮ่าๆๆๆๆๆ ซินเซียเอ๋อไปเลยว่ะ”เรย์เอ่ยเมื่อฉันเดินกลับเข้าที่แล้ว
“แคปชั่นโคตรไม่เข้ากับยัยนี้ ฮ่าๆ”อิลด้วยอีกคน
“อยากเห็นหน้าพี่รหัสเธอเลยวะ”แอลพูดตอนฉันนั่งลงแล้ว
เออ!!ฉันก็อยากเจอไอ้พี่รหัสเฮงซวยเหมือนกันคิดได้ไงอ่ะ อายคนชะมัด!
“ใครได้โค้ดได้รหัสอะไรให้เก็บไว้นะคะถ้าเจอพี่รหัสจะได้เอาไปยืนยันได้หลังจากนี้ หนึ่งอาทิตย์น้องๆ ต้องรีบหาสายรหัสให้เจอนะคะไม่งั้นไม่มีสายรหัสไม่รู้ด้วยนะคะเพราะการเรียนที่คณะเราการมีสายรหัสจะช่วยให้เรียนหรือทำกิจกรรมง่ายขึ้นพี่อิงขอให้น้องๆ โชคดีวันนี้พอแค่นี้นะคะน้องๆ เดินทางปลอดภัยนะ”
หลังจากพี่อิงพูดจบพี่ๆ คนอื่นก็มาช่วยเคลียร์พื้นที่ให้สอบถามการเดินทางกลับของน้องๆ เพราะเวลานี้ค่อนข้างจะเย็นแล้วกลัวว่าจะอันตรายโดยเฉพาะน้องผู้หญิง
“พวกเธอกลับยังไงให้ฉันไปส่งไหม”สายฟ้าที่เดินนำอยู่หันกลับมาถามฉัน
“ซีวันนี้เรากลับไงอ่ะ”ฉันหันไปถามยัยซีเพราะเผื่อกลับพร้อมเฮียสักคนเพราะเห็นทักมาช่วงบ่ายว่าให้รอ
“เฮียรบมารับ”ยัยซีตอบฉันและสายฟ้าที่รอฟังอยู่ก็พยักหน้ารับ
“งั้นพวกฉันไปก่อนนะ”สายฟ้าบอก
“ฟ้าจะรีบไปไหน”
ฉันถามด้วยความสงสัยปกติสายฟ้าต้องอยู่รอเป็นเพื่อนฉันนี่ไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะแต่เป็นอย่างนี้จริงๆ ตั้งแต่ช่วงเรียนมัธยมแล้วไม่ว่าจะรีบแค่ไหนเขาจะรอฉันเสมอ
“ก็..ฉันมีนัด” สายฟ้าตอบ
“พวกฉันนัดไปกินเหล้ากัน” เรย์หันมาตอบฉันแทนสายฟ้าที่ตอบแบบสั้นๆ
อะไรไปกินเหล้าอีกแล้ว!!
“อ๋อ อะเคไว้เจอกันพรุ่งนี้”
ฉันฝืนยิ้มและโบกมือลาเพื่อนแต่ในใจยังรู้สึกได้ว่าสายฟ้าเปลี่ยนไป ปกติเขาไม่เคยไปเที่ยวไปกินเหล้าดึกๆ ยิ่งไม่มีทางเพราะสายฟ้าไม่ชอบที่คนเยอะและที่เสียงดังเขาขี้รำคาญน่ะ
แต่ตั้งแต่ก่อนเปิดเทอมก็เห็นไปกินเหล้าตลอดช่วงปิดเทอมเกิดอะไรขึ้นกับสายฟ้ากันแน่ทำไมถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ฉันคิดกับตัวเองอย่างสับสนและต้องรู้ให้ได้!!
“ซินไปรอแถวหน้าคณะกันตรงนี้ยิ่งไม่มีไฟอยู่ด้วย”
“อืม”
ยัยซีพาฉันเดินมารอรถเฮียที่หน้าคณะตอนนี้เป็นเวลาเกือบทุ่มแล้วผู้คนบางตาลงไปมากจนแทบจะไม่มีคนอยู่นอกจากฉันสองคน
“แกชอบสายฟ้าหรอ”อยู่ดีๆ ไซซีก็โพล่งขึ้นมาทำให้ฉันไม่ทันได้ตั้งตัวเลย
“.....”
“เงียบไร ถามก็ตอบสิ”
“ก็..อืม”
ริมฝีปากบางสวยเม้มเข้าหากันแน่นเพราะเรื่องนี้ไม่เคยบอกหรือเล่าให้ใครมันคือความลับที่ฉันเก็บไว้แค่วันแรกยัยซีก็จับได้ซะแล้ว
“ตั้งแต่เมื่อไหร่ ห้ามโกหกนะบอกมาเดี๋ยวนี้เลย”สาวสวยสุดฮอตเค้นถามจากเพื่อนสาวตรงหน้า
“ช่วงม. 6 ที่รู้ตัว”
“แล้วทำไมไม่บอกไปเลยล่ะแกจะมาทำตัวเป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อทำไมอ่ะ”
“ฉันไม่กล้า”
“ทำไมล่ะแค่พูดออกไป ชอบไม่ชอบก็อีกเรื่อง”
ฉันตอบเสียงเบาฉันรู้ดีอยู่แก่ใจว่าสายฟ้าต้องปฏิเสธแน่นอนเพราะเขาขีดเส้นสถานะชัดเจนฉันเลยเล่าเรื่องตอนมัธยมให้ยัยซีฟังตอนมัธยมมีดาวห้อง 6
ใช้แผนตีสนิทแบบเพื่อนแบบไม่คิดอะไรสายฟ้าก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้างไม่ถึงเย็นชาแบบสาวคนอื่นจนผ่านไปเดือนนึงเธอคนนั้นก็มาสารภาพรัก แต่โดนหมอนี้ด่าแบบไม่ไว้หน้าจนเธอคนนั้นอายไม่กล้ามาเรียนเป็นอาทิตย์ ฉันเลยถามเขาว่าทำไมต้องขนาดนั้นด้วยคำตอบของเขาคือ ผู้หญิงคนนั้นทรยศความเป็นเพื่อนกับเขาเขาก็ไม่จำเป็นต้องดีด้วยหลังจากนั้นฉันเลยต้องเก็บอาการให้มิดชิดห้ามแสดงออกให้เขาจับได้
“ฉันว่าปัญหาอยู่ที่หมอนั่นแหละ คนอะไรทำตัวเย็นชาแถมยังทำหน้าตากวนตีนทั้งวัน”
“แล้วจะทำยังไงจะอยู่แบบนี้หรอ”
“ใช่ แบบนี้ดีที่สุดแล้ว”
“ก็แล้วแต่แกจะตัดสินใจ เจ็บมาฉันก็ปลอบ”
“งื้อ ขอบใจนะที่แกเข้าใจ”
“หยุด!!เลิกกอดฉันได้แล้วย่ะ”
“ไม่เลิก อิอิ”
ยัยซีบ่นเพราะฉันพุ่งเข้าไปกอดแบบเต็มรักเลยตั้งแต่เล็กจนโตเราค่อนข้างสนิทกันมากถึงช่วงเข้าเรียนจะแยกกันแต่พวกเราก็คุยกันตลอดยิ่งกว่าพี่น้องเกิดจากท้องเดียวกันอีกแค่มองตาก็รู้ใจรู้ไส้รู้พุง!
ปรี๊ด!!
“มาขึ้นรถ!”
สงครามของฉันกับยัยซีหยุดลงเมื่อแสงไฟจากรถหรูสาดเข้ามาจนแสบตาก่อนที่คนข้างในจะลดกระจกลงมาเรียกให้ขึ้นรถพวกฉันเลยรีบเก็บกระเป๋าแล้ววิ่งไปขึ้นรถอย่างไว
- Writer
