บทที่ 7 สนามแข่งรถ
1669 Words
คนแรกเลยสาวน้อยน่ารักสไตล์เกาหลี so cuteมากเห็นแบบนี้คงไม่มีใครคิดว่าจะเรียนวิศวะน้องชื่อมิกิ ปี 1วิศวะโยธาแต่เสียดายน้องตัวเล็กมากเจ๊ให้น้องเต็งแต่อาจจะไม่เข้ารอบเป็นดาวเพราะขาดส่วนสูง
คนต่อมาสวยวูบมากเพราะตัวจริงน้องสวยเหมือนตุ๊กตาสวยแบบตาปากจมูกเป๊ะไปหมดน้องชื่อไซซีเหมือนพ่อแม่รู้ว่าเกิดมาจะสวยขนาดนี้เรียนปี 1 วิศวะเครื่องกล (ไรท์:ไซซีคือหนึ่งในสี่ยอดพธูของจีนที่สวยจนไม่อาจบรรยายได้)
คนสุดท้ายคนสวยขาของเจ๊ สาวสวยตัวเล็กผิวขาวเหมือนกินหลอดไฟตัวจริงออร่าสุดๆ ผมบลอนเด่นสะดุดตาน้องชื่อ ซินเซีย สาวสวยวิศวะปี 1 เครื่องกลจ้า แอบกระซิบนิดนึงว่าน้องไซซีกับซินเซียเป็นลูกพี่ลูกน้องกันแถมวงในยังเม้าท์อีกว่าสองสาวสวยยังใช้นามสกุลเหมือนหนุ่มฮอตอย่างพี่โซ่ พี่ต้าร์ พี่นักรบอีกไม่รู้ว่าเขาเกี่ยวข้องกันยังไงใครรู้กระซิบเจ๊ทีจ้า
ฟึบ!
ฉันวางมือถือลงเมื่อเล่นโซเชียลไปเจอเพจดังของมหาลัยโพสเกี่ยวกับตัวเต็งประกวดดาวเดือนเอาจริงฉันไม่คิดว่าแอดมินเพจจะมาเขียนถึงฉันเพราะฉันไม่ได้สวยอะไรขนาดนั้นแล้วยิ่งเอามาเขียนแบบนี้ยิ่งเป็นจุดเด่นให้คนพูดถึงซึ่งมันหลีกเลี่ยงไม่ได้
เฮ้อ คงดงคนดังอะไร ไม่อยากเป็น!
แกร็ก!!!!
“หมวย! ห้ามลงประกวดดาวนะ”
“อะไรเฮีย”
“ก็ไอ้ต้าร์บอกหมวยจะลงประกวดดาว ไม่ใช่หรอ?”
“โอ้ย ไปกันใหญ่แล้วเฮียหนูไม่ได้จะลงประกวดเฮียต้าร์เข้าใจผิดป่าว”
“ก็มันบอกในเพจมหาลัยโพสถึงหมวยกับซี”
“เฮียต้าร์อ่านไม่แตกอีกล่ะ..เพจแค่พูดถึงหนูกับยัยซีว่าเป็นตัวเต็งเฉยๆ อ่า”
“เออแล้วไป”
ฉันกำลังนอนเล่นมือถือบนเตียงในห้องนอนต้องสะดุ้งตกใจเพราะเฮียโซ่เปิดประตูมาแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียงแล้วยังมาตะโกนเสียงดังใส่อีก
จะบ้าตาย!
คนหวงน้อง!!!!
ไม่ใช่แค่เฮียต้าร์อ่านไม่แตกแต่เฮียฉันไม่อ่านแล้วมาโวยวายฉันแล้วเป็นกันทั้งบ้านอะไรที่เกี่ยวข้องกับน้องสาวเนี่ย!
“แล้วนี่เฮียแต่งตัวหล่อจะไปไหนอ่ะ”
“ไปสนาม ไปล่ะ” เมื่อได้คำตอบโซ่ก็จะออกจากห้องน้องสาวทันที
“เดี๋ยวเฮีย ไปสนามแข่งหรอ?”
ฉันหูผึ่งเมื่อได้ยินว่าเฮียจะไปสนามแข่งรถที่จริงฉันเคยขอไปด้วยหลายครั้งแล้วแต่เฮียไม่ให้ไปฉันชอบดูรถสวยๆ ชอบดูเขาแข่งรถฉันชอบความเร็วความฝันของฉันคือการเปิดอู๋กับยัยซีเป็นอะไรที่เท่ใช่ไหมล้าฮ่าเป็นความฝันที่ไม่เคยบอกใครเลย ทุกคนในบ้านก็ยังสงสัยว่าทำไมต้องเลือกเรียนคณะสาขานี้เพราะเฮียต้าร์เฮียโซ่และเฮียนักรบเรียนวิศวะก็จริงแต่เรียนสาขาโยธาเพราะครอบครัวเรามีธุรกิจเกี่ยวกับการก่อสร้างเยอะส่วนเฮียติณณ์เฮียซันเรียนบริหารกันซึ่งทุกคนเรียนคณะที่นำมาต่อยอดธุรกิจที่บ้านทั้งนั้นยกเว้นพวกฉันสองคน
ซึ่งที่บ้านก็ให้อภิสิทธิ์ในการตัดสินใจอยู่แล้วว่าเราสองคนอยากเรียนอะไรและสุดท้ายพวกเราก็เลือกเรียนวิศวะซึ่งตอนแรกทุกคนขัดค้านมากแต่สุดท้ายก็ยอมตามใจ
“เฮียจะไปแข่งรถหรอ”
“ใช่”
“ไปด้วย”
“ไม่ได้!!” เฮียโซ่ตอบทันควัน
“ทำไม”
“มันไม่ใช่ที่เด็กไปวิ่งเล่น”
“เฮีย หนูไม่เด็กแล้ว!!”
“ไม่เด็กก็ไปไม่ได้ ที่นั้นไม่เหมาะกับหมวยหรอก”
“เฮียจะไปแข่งรถหรอหนูอยากดูอ่ะ”
จะให้เขาบอกยังไงที่สนามมันเถื่อนมันไม่ได้สวยหรูแบบที่น้องสาวเขาฝันหรอกที่นั้นมันอันตรายเกินไปยิ่งน้องสาวของเขาน่ารักขนาดนี้พวกผู้ชายดิบๆ เถื่อนๆ ที่สนามมันชอบนักแหละสไตล์แบบนี้ดูเหมือนกระต่ายน้อยในดงหมาป่า!
ให้ตายยังไงเขาก็ไม่พาไป!!
“เฮีย!!”
“ขึ้นเสียงทำไมว่ะ”
“จะถามอีกครั้ง จะให้ไปด้วยไหม?”
“ดูปากนะ ไม่! ให้! ไป!”
“ได้”
กริ๊ก
เฮียจะไปแข่งรถหรอ
ใช่
“เฮ้ย!!นี่อัดเสียงไว้หรอ” เฮียโซ่ร้องเสียงหลงเมื่อฉันเปิดเสียงที่แอบอัดไว้ตั้งแต่ตอนรู้ว่าไปแข่งรถแล้วนี้ไพ่ตายฉันเลยนะเพราะว่าแม่ไม่ชอบให้เฮียไปแข่งรถเพราะอันตรายเฮียเลยจะชอบแอบไปโดยไม่ให้แม่รู้ ถ้าเรื่องนี้แม่รู้
รับรองว่าเฮียโดนตัดจากกองมรดกแน่!!
ป๊าก็ช่วยไม่ได้นะบอกเลย
“พูดใหม่ซิคะ สรุปจะให้หนูไปด้วยไหมหรือจะให้หนูส่งให้แม่ดูดีน่า”
“เฮ้ย!! อย่านะ.. ไปก็ไปแต่อย่าเดินเพ่นพ่านก็แล้วกันต้องเชื่อฟังเฮีย อย่าดื้อ”
“รับทราบค่า หนูไปเปลี่ยนชุดแป๊บนะ”
สนามแข่ง SG
18.00
แสงตะวันที่ลาลับฟ้าทำให้มองบรรยากาศได้ไม่ชัดนักแสงไฟข้างทางไม่ได้ช่วยอะไรตลอดการเดินทางมายังสนามแข่งทำให้รู้ว่าตัวสนามไม่ได้ห่างจากในตัวกรุงเทพมากนักข้างหน้ามีป้ายทางเข้าขนาดใหญ่พร้อมแสงไฟที่สาดส่องจนแสบตาเมื่อรถเคลื่อนตัวเข้าไปภายในสนามโดยไม่ต้องลดกระจกให้ รปภ ตรวจแสดงให้เห็นว่าพี่ชายฉันค่อนข้างจะมาบ่อยหรือไม่ก็เส้นใหญ่พอสมควรที่นี้เต็มไปด้วยผู้คนที่ตบเท้าเข้าไปภายในสนามกันอย่างหนาแน่นบ้างก็หันมามองรถหรูโดยเฉพาะสาวๆ ที่สะกิดกันเมื่อรถเคลื่อนผ่านไปยังโซนสำหรับที่เก็บตัวนักแข่ง
ว้าว สนามกว้างมาก!
ฉันไม่คิดว่าที่ไทยจะมีสนามที่ใหญ่และครบวงจรขนาดนี้สนามที่มองจากสายตาฉันว่ากว้างเป็นพันไร่ได้นะเพราะตั้งแต่ทางเข้าจนถึงโซนสนามก็ใช้เวลาพอสมควรตลอดระยะทางที่เข้ามาฉันเห็นวิลล่าหรูติดขอบสนามหลายหลังเลยข้างๆ กันยังมีบาร์และร้านอาหาร เฮียโซ่บอกว่าที่นี้ต้องมีก************กก่อนถึงสามารถเข้าพักหรือใช้บริการต่างๆ ภายในสนาม อย่างเช่นถ้าฉันอยากเข้าคลับของทางสนามต้องเป็นสมาชิกเสียค่าเข้า 1000,000และเสียค่าสมาชิกต่อปี 50,000 บาท ได้ยินราคาครั้งแรกลมแทบจำ
“ถึงแล้ว”
ฉันที่กำลังคร่ำครวญในใจอยู่รีบดึงสะติกลับมาเมื่อเฮียขับรถมาถึงตึกขนาดใหญ่ติดป้ายว่า club house ด้านล่างชั้นแรกเหมือนเป็นที่สำหรับนักแข่งเลยแต่ที่ขับผ่านเข้ามาก็ที่สำหรับนักแข่งนะแต่ทำไมมีตรงนี้อีกหรือสำหรับ vvip กันเริ่มจะงงแต่ก็อาจจะถูกก็ได้นะตรงนี้มีรถหรูจอดหลายคันแถมยังมีช่างดูแลหลายคนด้วย
“เฮียโซ่ หวัดดีค้าบ”
“วันนี้ไปฉุดลูกใครมาเนี่ย”
“ทะลึ่งไอ้เกมส์ นี่น้องสาวกู”
ฉันเดินตัวลีบตามหลังเฮียโซ่ไปด้านในจนได้ยินเสียงคนทักทายเฮียเมื่อเขาเห็นฉันฉันเลยก้มหัวให้เป็นการทักทาย
“อ้าวหรอ ผมนึกว่าสาวที่ไหนซะอีก”
“พวกไอ้เสือละ”
“อยู่สนามกันหมดแล้วเหลือแต่เฮียแหละ”
“เออ เดี๋ยวกูพาน้องไปนั่งโซนข้างบนยังไงฝากพวกมึงดูแลด้วยนะ”
“ได้ครับเฮีย”
“หมวยอยู่ในห้องนี้นะห้ามออกไปข้างนอกห้องน้ำของกินอยู่ในนี้หมดหยิบจับได้ทุกอย่าง”เดินมาห้องกระจกขนาดใหญ่ชั้นสองเฮียก็บอกให้นั่งรอในห้องนี้ดูแล้วน่าจะเป็นห้องที่ไว้สำหรับดูการแข่งขันเพราะมองจากมุมนี้สามารถเห็นสนามได้เกือบทั้งหมด
วิวดีมาก!
ดีเหมือนกันไม่ค่อยอยากออกไปนั่งดูข้างนอกเพราะคนเยอะมากๆ ออกไปมีหวังหลงแน่นอน
“รับทราบค่า” ฉันรับปากอย่างแข็งขันเพื่อให้เฮียสบายใจว่าฉันไม่ดื้อไม่ซนแน่นอน!!
“เฮียสู้ๆ นะ หนูไม่ออกไปไหนหรอกหนูไม่อยากให้เฮียกังวลจนส่งผลกับการแข่งนะ”
“อืม งั้นเฮียไปนะ”
เฮียเดินออกไปเตรียมตัวแล้วฉันเลยได้โอกาสสำรวจห้องนี้ดีๆ นอกจากวิวมองการแข่งขันผ่านกระจกใสขนาดใหญ่แล้วยังมีเคาว์เตอร์บาร์หรูหราขนาดใหญ่และเก้าอี้ทรงสูงอีก2-3ตัวด้านหลังมีขวดไวน์เต็มไปหมดถัดไปด้านข้างบาร์มีตู้เย็นแบบสามพับสีดำ
ไหนดูสิ มีอะไรกินบ้าง!
ฟึบ!
ของกินเยอะมากแต่แอลกอฮอล์เยอะกว่าเพราะตู้อัดแน่นไปด้วยกระป๋องเบียร์เต็มไปหมดแต่ยังมีพื้นที่สำหรับของกินอย่างพวกขนมไว้บ้าง
งั้นขอจิ๊กขนมสักสองห่อแล้วกันนะ!
ได้ขนมของกินแล้วฉันเลยเดินถือมานั่งกินที่โซฟาพร้อมมองวิวไปด้วยตอนนี้ทีวีในห้องมีการเคลื่อนไหวเหมือนกำลังถ่ายทอดสดการแข่งขันเลย นี้ขนาดเฮียบอกว่าเป็นการนัดแข่งธรรมดาแบบพนันกันไม่ใช่พวกแข่งแบบพวกการแข่งรายการต่างๆ นะ สนามเขาเลิศจัง
ชอบอ่ะ! อยากเห็นหน้าเจ้าของเลยต้องเก่งมากแน่นๆ ทำได้ขนาดนี้
กึก!
เสียงอะไรน่ะ!!!
เสียงแปลกๆ จากหลังเคาว์เตอร์บาร์ทำให้ฉันอดสงสัยไม่ได้เลยเดินไปดู
เอ๋ ตรงนี้มีประตูด้วยหรอเพราะเป็นประตูเลื่อนซ้อนจากหลังบาร์เครื่องดื่มฉันเลยนึกว่าเป็นผนังธรรมดาพอมาดูใกล้ๆ ถึงรูปว่าเป็นประตูเลยลองเลื่อนดู
ฟึบ!!!
“เฮ้ย!!”
“กรี๊ดดดดดด”
- Writer
