My​ Doctor ป่วนหัวใจ​.. คุณหมอที่รัก

Chapter 2

@โรงพยาบาล S

ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงพยาบาล S ไม่ได้ป่วยไม่ได้เป็นไข้ แค่มาหาพ่อของลูกเฉยๆ 

"ขอโทษนะคะมาพบคุณหมอปิติภูมิ ทวีวัฒนาค่ะ"

ฉันบอกพยาบาลตรงโซนประชาสัมพันธ์

"ไม่ทราบว่าได้นัดกับหมออุ้มไว้ไหมคะ"

ใครวะหมออุ้ม หรือว่าจะเป็นคนที่ฉันตามหา หรือว่าชื่อเล่นชื่ออุ้ม เอ๊ะ  ใช่ไหมว้า  ฉันกำลังคิดอะไรเพลินๆ

"เอ่อ คุณค่ะ คุณ"

ห๊ะ! ตกใจหมด โอ๊ยยย หัวใจจะวาย

" คะ"

ฉันทำหน้าสงสัยว่าเรียกทำไม

"ดิฉันถามว่าได้นัดหมออุ้มไว้ไหมคะ"

อ๋อ ถามฉันอยู่นี่เอง 

"ไม่ได้นัดค่ะ"

"งั้นเชิญที่ตึกสูตินรีเวชนะคะ หมออุ้มอยู่ห้องตรวจ2ค่ะ ติดต่อพยาบาลหน้าห้องได้เลยนะคะ" แล้วฉันก็ตรงดิ่งไปที่แผนกสูตินรีเวชทันที ยังคิดไม่ออกว่าจะไปทำไม ฮ่าๆๆๆ เอาวะขอให้เจอก่อน ให้รู้ว่าใช่คนเดียวกันก็โอเคแล้วยะ

@ห้องสูตินรีเวช

"ติดต่อเรื่องอะไรคะ"

" เอ่อออ ....  คือ"

ชิบหายแล้วไง มาแผนกนี้เค้าติดต่อเรื่องอะไรกันอ่ะ  ฉันก็ลืมค้นหาข้อมูลด้วย  ทำไงดีวะ ล้วงโทรศัพท์กดgoogleตอนนี้ จะดีไหมน้า โอ๊ยยยยย ปวดหัว

"ว่าไงคะ ติดต่อเรื่องอะไรคะ"

เอาวะมั่วๆไป

"คือฉันจะมาปรึกษาเรื่องการมีบุตรนะคะ แหะๆ"

แถไปก่อนตอนนี้  แล้วแผนกนี้ปกติคนเขาทำไรกันเนี้ย เอ๊ะ  แต่มีคนท้องเยอะแหะ ฉันเลยยืมแถไปก่อน คิคิ

"ขอบัตรประชาชนด้วยค่ะ เดี๋ยวพยาบาลจะทำประวัติให้ นั่งรอสักครู่ค่ะ"

ฉันเดินเข้าไปรอด้านใน เห็นป้ายชื่อตรงประตูเป็นชื่อของผู้ชายที่ฉันกำลังตามหาอยู่ ใช่จริงๆด้วย พี่หมออุ้มสุดหล่อแน่ๆ ว่าแล้วฉันก็เดินไปหาพยาบาล

"เอ่อ หนูขอเลือกคุณหมอส่วนตัวได้ไหมคะ" 

ฉันถามออกไป

" ได้สิคะ ว่าแต่เลือกหมอคนไหนคะ"

" หมออุ้มค่ะ หมอปิติภูมิ ทวีวัฒนาค่ะ"

อิอิ  เลือกได้ด้วยย  โอ๊ยยย ตื่นเต้นจัง

" งั้นรอหน้าห้องเบอร์2เลยนะคะ"

ฉันเดินไปนั่งรออย่างว่าง่าย รอเวลาแปปๆ พยาบาลก็เรียกชื่อฉันเข้าห้องไป ฉันเดินเข้ามาในห้องแล้วก็เจอกับผู้ชายคนเดียวกันกับที่ร้านอาหารในวันนั้น ตอนนี้เขากำลังก้มหน้าเขียนอะไรสักอย่าง ตอนนี้พยาบาลออกไปรอข้างนอกแล้วละ ฉันเดินไปนั่งตรงเก้าอี้ลอบมองหน้าเขาอย่างนั้น  ดูดีสุดๆผู้ชายอะไร สักพักเขาคงรู้สึกตัวว่ามีคนอยู่ในห้องด้วย เขาเงยหน้าขึ้นมา  เหมือนจะตกใจเล็กน้อยที่เห็นฉัน แต่เขาก็ปรับสีหน้าให้เป็นปกติ

"สวัสดีค่ะพี่หมออุ้ม"

End พิ้งค์กี้ Talk

อุ้ม Talk

ผมนั่งเขียนเอกสารสักพักก็รู้สึกเหมือนมีคนอยู่ในห้องด้วย ก็เงยหน้าขึ้นมา แล้วก็ตกใจเล็กน้อย เมื่อเจอเข้ากับผู้หญิงที่ร้านอาหารในวันนั้น เหมือนเธอจะเป็นพนักงานเสิร์ฟที่นั้นนะ แล้วก็สายตาของเธอ  เอ่ออ  เหมือนกับอยากจะกินผมอย่างงั้นอ่ะ ขนลุกไปหมด ผมไม่ชอบผู้หญิงที่รุกผู้ชายนะ มันดูแรงๆไปหน่อย ถ้าแบบน้องหนูนานะกุลสตรีสุดๆ แบบนั้นชอบมากเลยละ

"สวัสดีค่ะพี่หมออุ้มมม"

เธอทักผมขึ้นมาก่อนส่งยิ้มให้กับผม นี่ไม่ธรรมดาแล้วละมั่ง ถึงขั้นรู้ชื่อเล่นของผมเนี้ย

"สวัสดีครับคุณพีระดา เกียรติกุล"

ผมอ่านชื่อของเธอในประวัติที่พยาบาลส่งมาให้ อืม  อยากมีลูกงั้นเหรอ

"เรียกซะเต็มยศเลยนะคะ ฮ่าๆเรียกพิ้งค์กี้เฉยๆก็ได้ค่ะ"

เธอพูดเหมือนผมกับเธอสนิทกันมากขนาดนั้นแหละ

"ครับคุณพิ้งค์กี้ ว่าแต่คุณพิ้งค์กี้อยากจะปรึกษาเรื่องการมีบุตรเหรอครับ ที่มาหาหมอวันนี้มีอะไรอยากให้หมอช่วยครับ"

ผมถามออกไป มันก็มีหลายกรณีที่จะมาพอหมอเรื่องแบบนี้ อาจจะภาวะมีบุตรยาก หรือผู้ชายหรือผู้หญิงไม่แข็งแรง หรืออะไรต่างๆ เขาคงจะมีปัญหาอะไรสักอย่างมั่ง ถึงมาหาหมอ

" แหะๆ ก็อยากมีลูกแหละค่ะ แต่ติดปัญหานิดหน่อย"

หล่อนตอบออกมา สีหน้าท่าทางแปลกๆ

" ปัญหา  อะไรครับบอกหมอได้ไหม"

ผมรอฟังว่าเธอจะพูดอะไร

"ปัญหาคือพิ้งค์ยังไม่มีสามีค่ะ แหะๆ"

ห๊ะ! ยังไม่มีแฟน แล้วอยากมีลูกเนี้ยนะ โอ้

"คืออยากมีลูกแต่ไม่มีสามี คือถ้าจะทำเด็กหลอดแก้วอะไรแบบนั้นหมอไม่ค่อยแนะนำน่ะครับ เพราะเด็กเกิดมาอาจจะมีปม เรื่องไม่มีพ่อได้ คุณพิ้งค์มีคนรักแล้วมีลูกตามวิธีธรรมชาติจะดีกว่านะครับ"

ผมแนะนำออกไป เธอมองผมนิ่ง

"งั้นพี่หมออุ้มต้องช่วยพิ้งค์นะ"

หล่อนตอบยิ้มๆ ช่วยอะไรวะ ผมจะช่วยเธอได้ยังไงเล่า

" ช่วย? ช่วยอะไรครับ"

" ช่วยมาเป็นสามีพิ้งค์แล้วก็มีลูกด้วยกัน" 

ห๊ะ!อะไรของผู้หญิงคนนี้เนี้ย

" คุณพิ้งค์พูดเล่นใช่ไหมครับ"

ผมถามออกไป ขอให้เธอแค่แซวๆผมเล่นหยอกผมเล่นหรืออะไรก็ได้ ตอนนี้ผมเริ่มทำตัวไม่ถูกกับคนตรงหน้าแล้ว เธอพูดอะไรของเธอเนี้ย

"ไม่ค่ะพิ้งค์พูดจริง และพิ้งค์จะให้พี่หมออุ้ม มาเป็น สามีและพ่อของลูกพิ้งค์ด้วย และพิ้งค์จะทำให้ได้"

โอ้ไม่นะ นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี้ย ยัยบ้านี่ลืมกินยาหรือเปล่า ผู้หญิงบ้าอะไรมาประกาศป่าวๆอยากได้ผู้ชายคนนั้นคนนี้เป็นสามี อะไรมันจะง่ายขนาดนั้น

" คือ ผมว่าคุณพิ้งค์ใจเย็นๆก่อนน่ะครับ คือ ผม"

พูดไม่ออกเว้ยย   ไม่รู้จะพูดอะไรตอนนี้ สมองอื้อไปหมดแล้ว

"พี่หมออุ้มไม่ต้องพูดค่ะ เอาเป็นว่าพิ้งค์ประกาศตรงนี้ พิ้งค์จะทำให้พี่หมออุ้มมาเป็นสามีพิ้งค์ให้ได้ เริ่มจาก  วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป"  

เชี่ยยยย ชีวิตกูจะสงบสุขไหมวะเนี้ยยย

" ไปก่อนนะคะที่รัก พรุ่งนี้เจอกัน"

ไม่พูดเปล่าเจ้าหล่อนเดินอ้อมมาหอมแก้มผม ผมตกใจผงะออก นี่หล่อนรุกผู้ชายหนักแบบนี้ทุกคนหรือเปล่าวะเนี้ย น่ากลัวชิบหาย โอ๊ยยยยยย