“ใครอะ แฟนอิงค์ชื่อไร” “น้องรหัสตัวเองแท้ ๆ ไม่รู้เหรอ” คราวนี้ไอ้ไฟมันปริปากถาม เงียบอยู่ได้ตั้งนาน คงจะสงสัยมากจริง ๆ “ติมไม่รู้เรื่องคนอื่นหรอก รู้แต่เรื่องของตัวเอง คือติมรักไฟ” “ไฟก็รักติม” “กูไปอ้วกก่อนนะ” ไอ้มาร์ชทำท่าโก่งคอราวกับจะอ้วกจริง ๆ “อยู่ดี ๆ ก็มาทำให้กูแดกข้าวไม่ลง” ไอ้ภีมเอ่ยขึ้นมา มันวางจานข้าวของมันลงบนโต๊ะ “กูว่าจะไปหาสาวแดกละ” ไอ้กราฟลุกขึ้นยืนเต็มความสูง “กูก็เริ่มไม่อยากอยู่ละ” ผมเกาท้ายทอยตัวเองแรง ๆ ทำไมต้องมาดูเขาหวานกันด้วยวะ “คิก ๆ ไม่ต้องไปไหนกันเลย อะ ไหนบอกหน่อย แฟนอิงค์ชื่ออะไร” ไอติมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง พวกเราเลยนั่งลงเหมือนเดิม “ไอ้บอย มันก็เรียนบริหารปีเดียวกับติม” ผมตอบกลับไป “นึกออกละ ที่ตัวสูง ๆ ขาว ๆ ตาตี่ ๆ หน้าตาน่ารัก ๆ หน่อย” ไอติมทำท่านึกแล้วเอ่ยออกมา ผมก็พยักหน้ารับยืนยันว่าใช่คนเดียวกัน “ก็ดูเหมาะสมกับอิงค์ดีนะ” ไอติมพูดต่อ ใจผ