มือเริ่มถูไถร่องรักแสนอุ่นไปมาในขณะเดียวกันที่เท้าดันขาเล็กให้อ้าออกแล้วค้างไว้แบบนั้นไม่ให้เธอหุบเข้าได้ เฌอเอนตัวพิงเขาเริ่มเกร็งบ้างแล้วเหมือนพยายามจะต่อต้านสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น แต่ขอโทษนะพอดีประสบการณ์ในเรื่องนี้ของเขาสูงลิ่วต่างกับเธอที่แทบไม่มีเลยด้วยซ้ำ จูบของเราเพิ่มความเร่าร้อนมากขึ้นทุกนาที ในเวลานี้ไม่มีอะไรมารบกวนเวลาแห่งความสุขได้หรอก ในเวลานี้เขาจะสามารถครอบครองเธอได้ทั้งตัวทั้งใจไม่ต้องกลัวว่าจะมีใครมาแย่งไป มือเล็กจับต้นขาเขาขย้ำไม่แรงมากระบายอารมณ์ออกมาผ่านเล็บที่จิกลงก่อนที่เธอจะลุกขึ้นหันหน้ามาทางเขาแทน "พี่มันคนอันตรายเฌอไม่ควรเข้ายุ่งตั้งแต่แรก!" "แต่ไม่มีใครรักเฌอเท่าพี่อีกแล้ว พี่มั่นใจ!" "รักคนที่เขาไม่รักมันเจ็บมากนะ!" "พี่ไม่แคร์อะไรทั้งนั้น สำหรับพี่แค่มีเฌออยู่เท่านี้ก็พอแล้ว" "ให้เวลาพิสูจน์เรื่องของเราแล้วกันนะว่าจะไปกันรอดไหม" "พี่มีเวลาให้เฌออีกเ