ตอนที่ 17 : หมาที่ถูกฝึกให้เชื่อง
สายตาคมกริบจับจ้องอยู่กับหน้าจอกล้องวงจรปิดที่แสดงภาพเคลื่อนไหวของทุกส่วนภายในบริษัท แต่สิ่งที่พายุกำลังจดจ่อคือภาพเคลื่อนไหวชั้นของแผนกการตลาด เห็นทุกอิริยาบถของคนที่อยู่ในชั้นนั้น โดยเฉพาะหญิงสาวตัวเล็กกระโปรงสีชมพูหวานแหวว นิ้วแกร่งเคาะโต๊ะไปพลางๆราวกับกำลังใช้ความคิด
มือหนากดส่งข้อความไปยังบุคคลเป้าหมาย และมองการกระทำของเธอผ่านหน้าจอ แต่แล้วริมฝีปากหนาก็กระตุกยิ้มเมื่อเห็นท่าทางของคนตัวเล็กทำเหมือนไม่สนใจ แต่สังเกตเห็นสายตาเธอจับจ้องอยู่ที่หน้าจอโทรศัพท์ตัวเองอยู่พักใหญ่ ไม่นานโทรศัพท์เครื่องนั้นก็ถูกใส่ลิ้นชักข้างโต๊ะทำงานของเธออย่างตั้งใจ
"หึ..." พายุหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะกดต่อสายหาเลขาคนสนิทที่นั่งอยู่หน้าห้อง
"ให้แก้มใสขึ้นมาหากูในห้องเดี๋ยวนี้" พายุออกคำสั่งเสียงเข้มก่อนจะเอนหลังพิงกับเก้าอี้หนังราคาแพง พลางหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบอย่างใจเย็น
