(งั้นนายเรียนเถอะ)
(คืนนี้ผมไม่ได้ไปทำงานที่คลับนะ เผื่อพี่ไป..)
(อ่อ แล้วหยุดเหรอ หรือไปทำที่อื่น)
(ผมทำงานที่ร้านกาแฟที่เป็นไดรฟ์ทรูครับวันนี้)
(ทำงานเยอะจัง จะมีเวลาให้ตัวเองเหรอ)
(เลือกไม่ได้นี่ครับ)
กระทั่งบ่ายมีนี่ทำงานทุกอย่างที่รอเธอเซ็นอนุมัติจนหมด เธอจึงเลือกคว้ากุญแจรถและกระเป๋าเดินออกจากบริษัท. อยู่ประโยคที่บอกว่าวันนี้ผมทำงานที่ร้านกาแฟก็ผุดขึ้นมาในหัว โดยที่เธอเองก็ไม่รู้ตัวเผลอขับรถเข้าร้านกาแฟยี่ห้อดังโดยที่ก็ไม่รู้ว่ามันใช้สาขาเดียวกับที่เขาพูดหรือไม่
“อ้าวพี่”
“อ้าว ทำสาขานี้เหรอ”
“ครับ พี่รับของก่อนนะครับ ผมคุยนานไม่ได้”
บีนี่รับกาแฟก่อนจับรถไปจอดที่ด้านหน้าร้าน แล้วยกมือถือขึ้น
(นายเลิกงานกี่โมง)
(2ทุ่มครับ)
(นายนังไม่ได้บอกพี่เลย ว่าจะให้พี่ชดใช้อะไรให้นายดีที่พี่อ้วกใส่วันนั้น)
(เดี๋ยวคืนนี้ผมคิดแล้วจะบอกนะครับ ตอนนี้ต้องทำงานแล้ว)
(โอเค)
หญิงสาวเผยรอย
