"อ่อ เอาซิ พี่ก็ออกมาหาอะไรกินอยู่พอดี"
"แต่งตัวแบบนี้ พี่ไม่ได้เพิ่งเลิกงานใช่มั้ย"
"อ่อ เปล่าหรอก หลังจากแยกกับนาย พี่ก็หลับเพิ่งตื่นเมื่อเย็นนี้เอง"
"ค็อกเทลผมท่าทางจะแรงมากเลยนะ"
"แรงมากไม่รู้เหรอ"
"ผมขับให้"
เทย์แบมือขอกุญแจรถจากบีนี่ก่อนที่เธอจะส่งให้เขาง่ายราวกับว่าถูกมนต์สะกดแบบนั้น ตลอดทาง บีนี่แอบลอบมองใบหน้านิ่งๆของชายหนุ่มที่กำลังขับรถพาเธอไปกินข้าว เขาไม่ใช่แฟนของเธอ ไม่ได้เป็นอะไรกัน เป็นแค่ผู้ชายรุ่นน้องคนนึงที่บังเอิญมีโอกาศคุยกัน เจอกันบ่อยๆ
"พี่มองหน้าผมหลายรอบแล้ว มีอะไรจะถามผมหรือเปล่า"
"อ่อ ไม่มีๆ"
"แล้วทำไมมองบ่อยจัง"
"นายขับรถดีไง เลยมอง"
ไม่นานเมื่อมาถึงร้านข้าว ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษของเทย์ที่มีโดยเป็นเรื่องปกติ เขาขยับเก้าอี้ให้บีนี่นั่งโดยที่เธอรู้สึกแปลกๆ แม้พีทจะอบอุ่น แต่เขาไม่เคยใส่ใจรายละเอียดเล็กๆน้อยๆแบบนี้มากนัก
"ขอบใจนะ"
"กินได้มั้ย"
"ได้ดิ
