“เจ้ามาพบท่านราชครูหรือ”
“ขอรับพ่อบ้านหาน ท่านอยู่ในห้องตำราใช้หรือไม่”
“อยู่ๆ แต่เจ้าระวังคำพูดเสียหน่อยเล่า ช่วงนี้ท่านอารมณ์ไม่ค่อยดี” พ่อบ้านหานเอ่ยเตือนชายหนุ่มที่คุ้นหน้าคุ้นตากันมานาน
แต่เขาก็ไม่รู้จักชื่อเสียงเรียงนาม เพราะลูกน้องคนนี้ถือเป็นคนในมุมมืด ในเรือนจึงมีเพียงเขาและท่านราชครูเท่านั้น ที่เคยพบเห็นคนผู้นี้
“เข้าใจแล้วขอรับ”
เมื่อเข้ามาในห้องตำรา คนถูกเตือนก็พยายามวางตัวให้ดีที่สุด ไม่พูดมากเกินความจำเป็น แต่ก็ไม่พูดน้อยจนต้องให้เจ้านายคอยถาม
“เรื่องที่นายท่านให้ไปสืบ ได้เรื่องแล้วขอรับ”
“ว่ามา”
“หลังจากที่คุณชายใหญ่ขึ้นไปอาศัยอยู่ในอารามได้ไม่นาน ก็มีนักบวชชรารูปหนึ่ง ถูกขับไล่ เพราะคดโกงเงินทำบุญของชาวบ้านขอรับ เรื่องนี้เป็นคุณชายใหญ่ที่หาหลักฐานมาเอาผิดจนได้ จากนั้นคุณชายใหญ่จึงได้รับหน้าที่ดูแลเรื่องการทำนุบำรุงอาราม แทนนักบวชผู้นั้นขอรับ”
“มีความผิดปกติหรือไม่”
