บทที่5.2

1705 Words

“แม่แค่อยากรู้ เพราะปกติแกไม่พาผู้หญิงเข้าบ้าน” แม่ของพี่คิมทำเสียงจริงจังกว่าเดิม “เมียแกเหรอ? ดูเด็กมากเลยนะ บรรลุนิติฯ หรือยัง” บางทีก็สับสนนะว่าตัวเองควรจะ ‘ดีใจ’ หรือ ‘แปลกใจ’ ดีเวลามีคนสงสัยเรื่องอายุที่แท้จริงของฉัน ด้วยความที่ตัวเล็ก ผมสั้นประบ่า ดูกะโหลกกะลา หลายครั้งก็ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ ยากจะเชื่อถ้าบอกว่าเรียนอยู่ปีสองและอายุยี่สิบแล้ว “...” พี่คิมไม่ตอบคำถามของบุพาการี เขาคงกำลังหงุดหงิดอยู่ล่ะมั้ง “ถ้าแกไม่บอกก็ไม่เป็นไร เพราะสักวันแม่ก็ต้องรู้ความจริงอยู่ดี” คำพูดของท่านทำให้ฉันเย็นสันหลังนิดหน่อย “ส่วนวันนี้...แม่มาเพราะอยากถามว่าทำไมแกไม่กลับบ้านไปเยี่ยมพ่อบ้าง โผล่ไปให้ท่านเห็นหน้าสักหน่อยก็ยังดีนะ “จำเป็นด้วยเหรอ?” พี่คิมถามกลับอย่างห่างเหิน มีความก้าวร้าวเล็กๆ ในเส้นเสียงนั้น ทำเอาฉันต้องเม้มริมฝีปากแน่น “แม่รู้ว่าแกโกรธพ่อ แต่แกอย่าลืมว่าพ่อคือพ่อของแกนะ” “พ่อเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD