ในที่สุดฉันก็ยอมนั่งแท็กซี่มาลง H.S คลับจนได้
อยากจะแข็งข้อทำเป็นไม่สนใจอยู่เหมือนกัน แต่เมื่อคิดถึงผลลัพธ์ที่จะตามมา ฉันจึงต้องสลัดความรู้สึกตรงนั้นออกไปก่อน อย่างน้อยๆ พี่คิมก็ยังไม่ได้สั่งให้ฉันไปตาย
ฉันยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูแล้วพบว่าตอนนี้สี่ทุ่มครึ่งแล้ว ช้ากว่ากำหนดครึ่งชั่วโมงแบบนี้ไม่รู้ว่าพี่คิมจะงุ่นง่านใส่ฉันไหม
แต่เอาเถอะ ก็ยังดีกว่าไม่มานะ...
ฉันคิดในแง่ดีแล้วเดินเข้าไปด้านใน
ในเวลานี้คนยังไม่ค่อยเยอะนัก เท่าที่รู้มา พวกสถานบันเทิงส่วนใหญ่จะเปิดดึกและปิดจนเกือบเช้า แต่บางที่ก็เปิดตั้งแต่ยังไม่ทันสามทุ่ม
เมื่อเข้ามาด้านในเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฉันก็กวาดสายตาไปรอบๆ เพื่อหาเจ้าของร่างสูง ใช้เวลาไม่นานนักถึงพบว่าเขานั่งอยู่ตรงโซนหนึ่งซึ่งค่อนข้างเป็นส่วนตัว ห้องถูกกั้นด้วยกระจกใส
และเหนือสิ่งอื่นใด...
ฉันพบว่าเขาได้เคลื่อนสายตามาทางนี้พอดิบพอดี
เราสบตากันผ่านกระจกใส จดจ้องก
