03

2360 Words

“ ดูทำหน้าเข้าสิ ตกใจน่าดูล่ะสิไนท์ ธีขอโทษนะคะที่ไม่ได้บอก ไป เข้าห้อง ไปอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อน เดี๋ยวมานะธัญ ” ธีธัชว่าพลางลากแฟนสาวเข้าไปในห้องเพราะเห็นเธอมีสีหน้าตกใจอย่างเห็นได้ชัด ใช่ ไนท์ตกใจมาก ตกใจเพราะจำได้ว่าเมื่อคืนคนที่มีเซ็กส์กับเธอก็นอนอยู่บนโซฟา และสวมกางเกงฟุตบอลสีดำตัวเดียว ท่อนบนเปลือยเปล่าแบบที่ธัญธร พี่ชายของแฟนสวมอยู่ ! ไม่นานก็อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยก่อนออกมาจากห้อง พบว่าธัญธรเองก็อาบน้ำแล้วเช่นกัน และเขาง่วนอยู่หน้าเตาในห้องครัว กลิ่นหอมฟุ้งไปหมด “ เฮ้ย ทำไรวะเชฟธัญ หอมเชียว ” น้องชายที่เดินโอบไหล่แฟนสาวมาร้องทักอย่างอารมณ์ดี “ มีซุปมันฝรั่ง กินอุ่น ๆ แก้แฮงก์ ” “ เออดี เมื่อคืนแม่งเมาฉิบหาย นายเมาไหม ” “ อืม ” ธัญธรตอบมาสั้น ๆ แต่ไนท์ทันเห็นว่าเขาเหลือบมองมาทางเธอแว่บหนึ่ง เพียงเท่านั้นใจก็เต้นแรงราวกับจะทะลุออกมานอกอก อย่าทำตัวมีพิรุธ มันเป็นความผิดพลาด ก็เธอไม่รู้นี่นา ไนท์บอกตัวเองซ้ำ ๆ อีกอย่างเขาเองก็ไม่ได้มีท่าทีผิดปกติอะไร หรืออาจจะเป็นเพราะบุคลิกของเขาเป็นคนนิ่ง ๆ เงียบ ๆ พูดจาแทบจะนับคำได้หากไม่จำเป็น “ มีตับไก่บดด้วย เราทำมาจากที่บ้านพ่อ เดี๋ยวรอขนมปังแป๊บนึง กินกับตับไก่บดอร่อยมาก ” “ ทำมาเอาใจเราล่ะสิ เพราะนายรู้ว่าเราชอบกินตับไก่ ” ธีธัชว่ายิ้ม ๆ อีกฝ่ายไม่ตอบ แต่อมยิ้มเช่นกัน “ ไนท์ต้องลองชิมนะ เห็นว่าตับบดฝีมือเชฟธัญเนี่ย เขาเลื่องชื่อลือชาในร้านอาหารที่ธัญทำอยู่เลยนะ ” ว่าพลางหันมามองแฟนสาวที่เอาแต่ยืนนิ่ง จนกระทั่งเขาต้องร้องเรียกชื่ออีกสองสามครั้งเธอถึงสะดุ้งอย่างตกใจ “ ไนท์ ! ” “ อะไรคะธี ตกใจหมดเลย ! ” “ ก็ไนท์มัวแต่ยืนเหม่อ ธีคุยด้วยก็ไม่คุย ” “ เหรอคะ ไนท์ขอโทษค่ะ พอดีรู้สึกเหนื่อย ๆ ” เธอแก้ตัว “ เมื่อคืนดื่มหนักเลยล่ะสิ เดี๋ยววันนี้ก็นอนพักผ่อนนะคะ ” “ ค่ะ แล้วเมื่อกี้ธีว่าอะไรนะคะ ” “ อ๋อ ธัญน่ะทำตับบดที่เอาไว้กินกับขนมปังมาให้ และที่ร้านที่ธัญเป็นเชฟอยู่น่ะ ตับบดฝีมือธัญเป็นซิกเนเจอร์ของร้านเลยนะ ” “ ไม่ขนาดนั้นหรอก ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นขณะที่เขากำลังง่วนทำออมเล็ตในกะทะ กลิ่นเนยหอมฉุยฟุ้งไปทั่ว “ ไนท์ไม่เคยทานตับบดเลย จะไม่คาวเหรอคะ ” “ ไม่คาว เพราะมีเครื่องเทศหลายอย่าง ยิ่งแช่เย็นยิ่งอร่อย เดี๋ยวลองชิม ” คนที่อยู่หน้าเตาพูดกับเธอโดยไม่หันมาสบตา จนกระทั่งอาหารทุกอย่างเรียบร้อยและพวกเขามานั่งร่วมโต๊ะรับประทานด้วยกัน “ อร่อยมากเลยธัญ แบบนี้นายเปิดร้านเองได้เลยนะ จะได้ไม่ต้องเป็นลูกน้องเขา ” “ คิดไว้เหมือนกัน ” แต่รับประทานได้ไม่กี่คำ หญิงสาวก็วางช้อนส้อมลงบนจาน ธีธัชหันไปมองแล้วถามอย่างเป็นห่วง “ ทำไมไนท์ทานน้อยจังล่ะคะ ไม่อร่อยเหรอ ” “ อย่าพูดแบบนั้นสิคะเดี๋ยวคุณธัญเสียใจ อร่อยมาก ๆ แต่ว่าไนท์คงดื่มมาเยอะ รู้สึกพะอืดพะอมค่ะ เดี๋ยวขอตัวไปทานยาแก้แฮงก์แล้วนอนพักสักหน่อยดีกว่า ” “ โอเค งั้นเดี๋ยวธีไปส่งค่ะ ” ธีธัชว่าพลางประคองแฟนสาวไปอย่างเป็นห่วง ที่จริงอาหารอร่อย และไนท์ไม่ได้แฮงก์เหล้าแต่อย่างใด แต่ที่เธอกระอักกระอ่วนเพราะไม่สามารถจะทนนั่งอยู่ตรงหน้าธัญธรโดยไม่รู้สึกอะไรได้เลย เขาทำได้อย่างไรนะ ถึงได้ทำตัวนิ่ง ๆ ไม่รู้สึกรู้สาแบบนั้นได้ หรือว่าเขาจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้กันนะ ความสงสัยทำให้ไนท์อดไม่ได้ที่จะหันกลับมาแอบมอง และเห็นว่าอีกฝ่ายก็จ้องมองเธออยู่แล้ว หัวใจของไนท์กระตุกวาบ แววตาของเขาฉายชัด มันคมกล้า แม้ดูแข็งกร้าว แต่มีแวววาววับบางอย่างที่ทำให้เธอร้อนวูบไปหมด แววตานั้นมันบอกชัดเจนว่าเขาจำได้ดีเหลือเกิน ว่าเมื่อคืนเธอกับเขาเอากันอย่างถึงอกถึงใจ ! สี่ทุ่มครึ่ง ไนท์นอนพลิกไปพลิกมาข้างแฟนหนุ่มที่หลับไปแล้ว แต่เป็นเธอเองที่นอนไม่หลับเพราะนอนกลางวันไปเสียเยอะ และด้วยความที่เวลารับประทานอาหารต่อหน้าธัญธร เธอเองก็พลอยกลืนไม่ลงเลยทำได้รับประทานไปได้นิดเดียว ทำให้ต้องหิวในเวลาสี่ทุ่มครึ่งแบบนี้ ว่าจะออกมาหาอะไรกิน แต่เธอก็ไม่อยากไปเจอหน้าพี่ชายฝาแฝดของแฟนหนุ่ม จึงพยายามข่มความหิวเอาไว้ แต่สุดท้ายก็ต้องพ่ายแพ้มัน ก็แค่ทำตัวเฉย ๆ แบบที่เขาทำกับเธอไงยัยไนท์ หญิงสาวบอกตัวเอง สุดท้ายเธอก็ต้องจำนนให้กับความหิวแล้วเดินออกมาจากห้อง เมื่อเปิดประตูออกก็พบว่าไฟห้องรับแขกถูกปิดไว้ มีเพียงไฟจากห้องน้ำด้านนอกที่ถูกเปิดพอให้แสงสลัวราง และเธอก็เห็นร่างสูงใหญ่ที่เปลือยท่อนบนและสวมเพียงกางเกงฟุตบอลขาสั้นแต่วันนี้เป็นสีขาว กำลังวิดพื้นอยู่ แม้จะไม่ได้ตั้งใจแต่อีกฝ่ายก็อยู่ในรัศมีสายตา ทำให้เธอมีเวลาแอบเพ่งพิศอีกฝ่าย ธีธัชกับธัญธรเป็นฝาแฝดกันก็จริง แต่ก็ไม่ได้เหมือนกันไปหมดเสียทีเดียว ถึงจะตัวสูงไล่เลี่ยกันแต่ธัญธรนั้นล่ำสันกว่า หนากว้าง บ่ากว้างมีมัดกล้ามแน่นไปทั้งตัว ผิวขาวกว่า มีไรเคราครึ้มที่สองข้างแก้ม ในขณะที่ธีธัชนั้นสูงโปร่ง ใบหน้าเกลี้ยงเกลาดูสะอาดสะอ้าน สไตล์หนุ่มเกาหลีอบอุ่น ธัญธรพูดน้อยแถมห้วนห้าว แต่ธีธัชเป็นหนุ่มอารมณ์ดี ขี้อ้อน พูดเพราะสุภาพคะขา เป็นหนุ่มเจ้าเสน่ห์ ผู้หญิงที่ไหนได้อยู่ใกล้ก็มักจะหลงเขา โชคดีที่ธีธัชไม่ได้เป็นคนเจ้าชู้ ที่ผ่านมาไนท์รู้สึกว่าธีธัชเป็นผู้ชายในสเปก อย่างกับพระเอกในซีรีส์เกาหลี แต่วันนี้กลับรู้สึกว่าผู้ชายเงียบ ๆ นิ่ง ๆ แบบธัญธรก็มีผลต่อหัวใจเหมือนกัน โดยเฉพาะตอนนี้ที่หัวใจของเธอเต้นเร่าแทบทะลุออกมานอกอก เมื่อเห็นกล้ามเนื้อที่เครียดครัดทุกส่วนสัดของเขาอย่างชัดเจน ยามเขาเกร็งข้อมือเพื่อดันตัวขึ้นจากพื้น เธอบังคับให้ตัวเองละสายตาจากเขาไม่ได้ยังไม่พอ ตาเจ้ากรรมดันสำรวจเลยมาถึงบั้นเอวและสะโพกสอบ ก้นที่แน่นไปด้วยมัดกล้าม ยามเขาย่อตัวลงไปแล้วดันตัวขึ้นลง ภาพที่เขากระแทกเข้าใส่เธออย่างดุดันเมื่อคืนก็ปรากฎขึ้นในหัว และยามนั้นเธอเสียวจนต้องจิกเล็บลงไปบนแก้มก้นของเขา มันคงแรงจนเป็นรอยถลอก ก็เขากระแทกแรงเหลือเกิน เธอเสียวจนไม่มีที่ระบายออกนี่นา คิดได้ดังนั้นใบหน้าสวยก็แดงก่ำ เลือดในกายเธอฉีดพล่าน กึ่งกลางลำตัวร้อนจนฉ่ำชื้น และอย่างไม่ทันตั้งตัว ธัญธรก็หยุดจากการวิดพื้นแล้วลุกพรวดขึ้นมา เพราะเขาบังเอิญเห็นเงาสะท้อนของเธอกับตู้ที่อยู่ติดเคาน์เตอร์บาร์เล็ก ๆ และเขาหันหน้ามาทางที่เธอยืนอยู่ทันที ไนท์สะดุ้ง ตัวชาวาบไปหมด โดนจับได้เสียแล้ว ! “ มีอะไรหรือเปล่าไนท์ ” เขาถามเธอเสียงเรียบ ไนท์กลืนน้ำลายลงคอ กระพริบตาถี่ ๆ เรียกสติ ก่อนจะตอบกลับไปเสียงสั่นเทา “ คือ.... ไนท์หิวค่ะ ” “ อ้อ ” เขาว่าสั้น ๆ แล้วพยักหน้า “ ก็น่าจะหิว เห็นทานนิดเดียว ” “ ค่ะ ” เธอตอบสั้น ๆ แล้วรีบเดินขาสั่นไปที่ครัว “ ไนท์ขอเปิดไฟแป๊บนึงนะคะ ” เธอร้องบอกพลางหันไปเปิดไฟที่ห้องครัว ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อหมุนตัวมาชนเขา “ อุ๊บ ! ” ปากที่กำลังจะอุทานถูกปิดไว้ด้วยมือใหญ่ “ ชู่ว อย่าเสียงดัง เดี๋ยวธีตื่น ” เขาว่าพลางจ้องมองเธอด้วยสายตาลึกล้ำ จนคนถูกมองตัวสั่น “ ทะ... ทำไมต้องกลัวธีตื่นด้วยล่ะคะ ” ถามปากคอสั่น หรือว่าเขาจะทำกับเธอแบบคืนที่ผ่านมา ! “ ก็แค่ไม่อยากรบกวน เธอจะทำอะไรทาน ” เขาว่า เธอได้สติ รีบขยับออกห่างจากตัวเขา “ เดี๋ยวไนท์ต้มมาม่าใส่ไข่ก็ได้ค่ะ ” ว่าพลางเปิดตู้ค้นอะไรกุกกักอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็พบว่า “ มาม่าหมด ! ” เธอโพล่งออกมาอย่างผิดหวัง “ ข้าวเย็นก็ยังมีอยู่ ทำข้าวผัดก็ได้ ” เขาบอก เธอยิ้มเจื่อน “ ไนท์ทำกับข้าวไม่เป็นหรอกค่ะ ฝีมือห่วยมาก ขนาดต้มมาม่ายังไม่อร่อยเลย ” เขายิ้มมุมปากออกมา “ เดี๋ยวทำให้ ” “ แต่ไนท์เกรงใจค่ะ ” “ ไม่เป็นไร ” เขาตอบกลับเท่านั้นแล้วเดินไปหยิบอะไรต่ออะไรออกมาเตรียมไว้จากตู้เย็น โดยมีไนท์ที่ยืนหัวโด่ ไม่รู้ว่าจะทำตัวอย่างไรดี เธอยืนมองมือใหญ่หั่นโน่นหั่นนี่ เตรียมของอย่างเพลิดเพลิน เขาดูคล่องแคล่วไปเสียหมด และในบางครั้งก็อดไม่ได้ที่จะมองเรือนร่างครัดเครียดไปด้วยกล้ามเนื้อนั่น บางคราวก็มองผ่านกางเกงสีขาวเนื้อผ้าบางนั้นเข้าไปพบเจออะไรบางอย่างที่เป็นรูปลำ หัวใจกระตุกวาบ เขาคงไม่ได้ใส่ชั้นใน เลยเห็นชัดขนาดนั้น “ น้ำตาลทรายหมดแล้วเหรอ ” เขาเอ่ยถาม ทำให้เธอหลุดออกจากภวังค์ “ คะ ? ” “ น้ำตาลทรายน่ะ ในกระปุกมันไม่เหลือแล้ว ธีมันมีสต็อกหรือเปล่า ” “ ไม่แน่ใจค่ะ เดี๋ยวไนท์ช่วยหานะคะ ” เธอว่าพลางกุลีกุจอเปิดตู้บิวต์อินชั้นล่าง ก็ไม่พบ จึงย้ายไปหาจากตู้ชั้นบนแทน “ นี่ไงคะคุณธัญ ไนท์เจอแล้วค่ะ ” เธอหันไปบอกเขาด้วยรอยยิ้มอย่างดีใจ “ แต่หยิบไม่ถึง ” เธอว่าต่อเมื่อพยายามเอื้อมหยิบถุงน้ำตาลทรายขัดขาวแล้ว “ ไม่เป็นไร ” เสียงห้าวดังอยู่เหนือศีรษะ ธัญธรขยับมาหยิบน้ำตาลทรายเอง ด้วยการยืนอยู่แนบชิดติดด้านหลังของเธอ มือหนึ่งวางบนเคาน์เตอร์ตู้ อีกมือเอื้อมไปหยิบน้ำตาลทราย “ ได้แล้ว ” เขาบอกอยู่ข้างหู เธอไม่รู้ว่าเป็นความบังเอิญหรือเขาตั้งใจกันแน่ ที่ริมฝีปากเขาแตะโดนใบหูของเธอเบา ๆ พลางพ่นลมหายใจร้อน ๆ ออกมา ที่ร้ายที่สุดคือเบื้องหน้าของเขาที่มันโด่เด่เป็นรูปลำ มันกำลังดุนดันอยู่กับกลีบก้นงอนงามของเธอเบา ๆ ยิ่งเขาเบียดเข้ามาเท่าไหร่ ตรงกลางระหว่างขาของเธอก็แฉะมากเท่านั้น โชคดีเหลือเกินที่เขาผละออกแล้วไปทำข้าวผัดให้ ไม่นานข้าวผัดหอมฉุยก็ถูกวางตรงหน้า “ ทานให้อร่อยนะครับ ” “ ขอบคุณค่ะคุณธัญ ” เขายิ้มบาง ๆ ก่อนเดินกลับไปที่โซฟารับแขกอันเป็นที่นอนของตัวเอง คงรู้ว่าถ้าอยู่ตรงนี้เธอคงกลืนข้าวไม่ลงแน่ ๆ ไนท์รีบตักข้าวใส่ปากอย่างรีบเร่ง ไม่นานมันก็หมดลง เป็นการรับประทานอาหารที่ไวที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตเลยก็ว่าได้ เธอรีบดื่มน้ำแล้วจะกลับเข้าห้องนอน แต่ก็อดที่จะหันกลับไปมองอีกครั้งไม่ได้ แม้มีเพียงแสงไฟสลัวก็สามารถเห็นได้ว่าร่างสูงใหญ่ได้พอควร อกกำยำเปลือยเปล่ากระเพื่อมขึ้นลงช้า ๆ เป็นจังหวะสม่ำเสมอเป็นสัญญาณว่าเขาหลับสนิท เมื่อมีโอกาส สายตาซุกซนก็อดไม่ได้ที่จะตวัดมองต่ำลงมาที่กล้ามท้องหกลอน ไรขนเรียงเป็นระเบียบและรกครึ้มเมื่อต่ำลงแล้วหายลับเข้าไปในขอบกางเกง ใบหน้าของเธอร้อนผ่าวอีกครั้งเมื่อเห็นว่าตรงเป้ากางเกงนั้นมันนูนตุงขึ้นมาให้เห็นเป็นรูปลำ จึงตวัดสายตาขึ้นไปมองที่ใบหน้า แต่ก็พบว่าตาคมนั้นหลับสนิทเป็นปกติ ขนาดหลับยังจะแข็งได้อีกเหรอ ! เธอคิดในใจก่อนกลับเข้าไปในห้องนอนของธีธัชทันที และทันทีที่ประตูปิดลง ดวงตาคมที่หลับสนิทก็เบิกขึ้น เขากัดกรามเอาไว้แน่น ต้องอดทนมากเหลือเกินที่เมื่อครู่จะไม่ยกเธอขึ้นบนเคาน์เตอร์ครัวแล้วกระแทกให้น้ำแตกไปพร้อมกัน เมื่อคืนหลังจากมีเซ็กส์กันอย่างเร่าร้อน เธอก็หลับคาดุ้นของเขาแทบจะทันทีบนเคาน์เตอร์ครัว เป็นเขาเองที่อุ้มเธอมาวางบนโซฟา หาผ้าชุบน้ำมาเช็ดทำความสะอาดตัวเธอที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำลายและน้ำคาวไคร่ของทั้งคู่ ก่อนเดินสวมชุดให้เธอเรียบร้อยแล้วอุ้มเข้าไปวางบนเตียงในห้องนอนของน้องชาย ตอนนั้นเขาเตรียมคำพูดเอาไว้เรียบร้อยแล้วหากน้องชายตื่นขึ้นมา พบว่าพี่ชายอุ้มแฟนสาวอยู่ จะบอกว่าเธอหยิบน้ำออกมาดื่มแล้วฟุบหลับที่โต๊ะอาหาร อะไรทำนองนั้น หากธีธัชก็ไม่ได้ตื่นขึ้นมาแต่อย่างใด ไนท์ รัตติกาล เธอช่างมีเสน่ห์เย้ายวน กระตุ้นความดิบเถื่อนของเพศผู้ให้แตกกระเจิงได้ง่าย ๆ เหลือเกิน ราวกับแสงไฟยามค่ำคืนที่ล่อฝูงแมงเม่าให้บินเข้าไปตาย ความปวดปร่าที่หว่างขาทำให้เขาต้องใช้หลังมือกดมันลงไปแรง ๆ ก่อนสบถออกมา “ Stay fucking calm ! ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more