บทที่ 5(2)

1468 Words

“อยู่กันเยอะก็ดีเลย” ฆนนาทนึกขึ้นได้ว่าเขาลืมเรื่องสำคัญอะไรไป เผลอตัวเดินผ่านห้องโถงอย่างที่เคยทำเป็นปกติ แต่วันนี้เขามีร่างบางติดมือมาด้วย และอีกฝ่ายก็ดูตื่นกลัวอย่างเห็นได้ชัด เลยตั้งใจประกาศให้รู้กันไปจะได้ไม่มีใครสงสัยหรือแอบพูดจาไม่ดีเกี่ยวกับคนของเขา “นี่เมียฉัน” สั้นๆ ง่ายๆ จนทุกคนที่ยืนมองต่างอ้าปากค้าง แม้จะชินกับความแข็งกระด้างของผู้เป็นนาย แต่คำสั้นๆ แค่นั้นมันไม่ได้ช่วยให้ทุกคนหายสงสัยได้เลย และหน่วยกล้าตายที่ยอมเสี่ยงชีวิตออกหน้าแทนเพื่อนๆ ก็คือคมชาญ ผู้จัดการหนุ่มที่สีหน้ายังตกใจไม่หาย “เอ่อ...เมียนายเหรอครับ” คมชาญเดินเข้าไปไกล พิจารณาใบหน้าหวานที่ยืนอยู่ข้างเจ้านายร่างใหญ่ ก็ต้องเอียงคออย่างสงสัยกับแววตาที่ดูคุ้นๆ นั่น เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนแต่ก็นึกไม่ออกจนชายหนุ่มผู้เป็นนายต้องไขข้อข้องใจด้วยน้ำเสียงเฉียบคมดังเดิม “นายา...เมียฉัน” ย้ำชัดๆ จนคมชาญแทบผงะหงายหลังกับชื่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD