สถานบังเทิงแห่งนึง_
"เครียดอะไรขนาดนั้นว่ะ ใกล้เรียนจบแล้วนะเว้ย" ชนัตถ์บอกกับเพื่อนชาย หลังนั่งดูเขากระดกเครื่องดื่มซ้ำๆ ตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ แทบจะเมานอนหงายแทน
"อยากดื่ม" มิลตันตอบเพียงสั้นๆ กดดับหน้าจอโทรศัพท์หลังเห็นภาพใครบางคนในท่าเรือ
"จะดื่มก็ดื่มดิว่ะ กูมาเป็นเพื่อนไม่ต้องห่วง" พอลที่เห็นอาการเพื่อนชายแปลกไป ตั้งแต่บนลำเรือเมื่อช่วงเย็นเลือกจะเงียบไว้ แล้วควักมือเรียกพนักงานมาคอยบริการรินเทเครื่องดื่มให้
"พรุ่งนี้มีทำงานให้พ่อมึงอีกนะ อย่าดื่มหนักเดี๋ยวแมร่งตื่นไม่ไหว"
"เออ"
"มึงจะไปห่วงอะไร ยังไงพ่อมันก็ให้ผ่าน เว้นแต่พวกกูเหอะ...จะได้ลายเซ็นพ่อมึงไหม"
"แล้วมึงไม่ไปฝึกงานที่บริษัทครอบครัวตัวเองล่ะ" ชนัตถ์พูด
"มันก็ดูธรรมดาไปสิว่ะ"
"เอามาอีก" ฝ่ามือหนาหนิบแก้วเครื่องดื่มไม่พัก ไม่ได้สนใจสองเพื่อนชายที่สนทนากัน
"พอก่อน ขวดนี้ก็จะไม่ไหวอยู่แล้ว" ชนัตถ์รีบยกมือห้ามพนัก
