เวลาต่อมา_
"อย่างกับพรมลิขิตเลยว่ะ!" ชนัตถ์สบถบอก ทำอย่างกับว่าเรื่องที่ได้ยินมันน่าเหลือเชื่อ
ขณะที่ทุกคนต่างขึ้นมาบนลำเรือส่วนตัว รับลมเย็นๆ ในช่วงแสงแดดใกล้ลาลับขอบฟ้า
"ไร้สาระสิ้นดี" น้ำเสียงเข้มพูดไม่สบอารมณ์ ทำคนรอบข้างรีบมองใบหน้าหล่อคม ที่ตอนนี้เขากำลังยืนคุยกับลูกน้องคนนึง
"ต่อๆ แล้วน้องเพลงไปรู้จักข้ามรั้ว เพราะว่าเป็นทูตตัวแทนโรงเรียนประจำ มันเหลือเชื่อมากเลยนะ"
"มึงก็เวอร์ ดูหนังมากไปป่ะวะ กูกับมึงยังเกิดมากวนตีนกัน ทำตัวติดกันเป็นซากผ้าขี้ริ้วยังได้เลย" พอลบอก
"มันมีด้วยเหรอคะ เน่ไม่เคยได้ยิน" โมเน่รีบสะกิดเพลงพิณ ทำเหมือนกำลังเรื่องตลก
"เรื่องบังเอิญเท่านั้นเองค่ะ พวกพี่ๆ ไม่ต้องถามแล้วนะคะ เพลงไม่มีอะไรจะตอบแล้ว" มันร้อนวูบวาบตามเนื้อตัวแปลกๆ จนคนตัวเล็กนั่งไม่ติดเก้าอี้ ลุกยืนเดินวนไปวนมา
"ทำอย่างกับกลัวคนที่คบอยู่มาได้ยิน สรุปน้องเพลงมีแฟนหรือยังครับ" ชนัตถ์
