Kabanata 6
1874 Words
BERNADETTE
GABING gabi ay umalis kami kasama si Hermes. Nagtungo kami sa isang coffee shop sa syudad at doon ay nagsimulang sabihin ni daddy ang tunay na dahilan sa mga nagaganap.
"You have to marry Erwin, as soon as possible, anak."
I was shocked. I am out of words sa mga narinig ko mula kay daddy. Gosh. I am too young para ikasal sa kanya.
"Dad, hindi pwe-," hindi ko nagawang tapusin ang pangungusap ko dahil sumabad si Erwin.
"I am sure that she has no idea kung ano ang nasa likod nito, Don Romulo," wika pa ni Erwin.
Tumingin ako sa mga magulang niya na walang kibo ngunit parang inuusisa ako. Napalingon ako kay Hermes na nakatayo lang sa hindi kalayuan at bilang bodyguard ko lang siya ay wala siyang karapatang lumapit sa akin o sumawsaw sa aming usapan.
How I wish ay pwede ko lang siyang kumbinsihin na itakas na ako sa sitwasyon na ito.
"She will know about it soon. For now, let's just talk about the party tomorrow kung saan ay kailangan na ninyong ma-engage, for the public to know."
"Bukas? Engagement? Anong nangyayari daddy? I can't understand why. Hindi ko alam kung kailangan ko ba talagang sundin ang nais niyo. I have my own life and feelings. Hindi ako maaari na lang na magpakasal sa kung sino ang gusto niyo para sa akin," galit kong wika na mayroong halong pagmamatigas sa gusto niyang mangyari.
"I am sorry Badet, but this isn't a decision that you should make. I am your father, at ako ang masusunod sa kung ano ang gusto ko."
"But dad?"
"No more buts, Bernadette!" tumaas talaga ang tono ng boses ni Daddy Romulo na dahilan ng pagkakapahiya ko sa harapan ng mga taong nasa harapan naming dalawa.
Napalingon ako kay Hermes na hindi man lang nakatingin sa akin. Dapat, sa lahat ng pagkakataon, he should guard me, even in this time na kailangan ko ng emotiona rescue. Pero heto at poker face lang siya ngayon.
"I am tired. Gusto ko nang matulog dahil mayroon pa akng pasok bukas."
"No. Hindi ka na rin papasok. I already talked to the president, and as one of the board members of the institution na pinapasukan mo, they must listen to me."
"Dad, naririnig mo ba iyang sinasabi mo?"
"I said what I said, Badet. Tomorrow is your engagement party, kaya't maghanda ka."
"Dad?"
"Bernadette!"
At dahil muli na naman akong nasigawan ay nanahimik na lang ako hanggang sa matapos ang lahat ng kanilang mga pag-uusap.
Nang matapos na ang kanilang pagpaplano ay walang gana akong tumayo dahil hindi naman ako interesado sa kanilang mga pinag-uusapan.
"See you tomorrow, Badet," Erwin said with a smile on his face.
Umirap lang ako at matamlay na umalis, nauna sa kanila.
"Badet, where's your manners?" sita ni daddy sa akin.
"Whatever!" wika ko at nagpatuloy sa paglalakad hanggang sa magtama ang mga mata naming dalawa ni Hermes.
He understood what I want kaya't nauna na siyang lumabas upang paandarin ang makina ng sasakyan.
Kaagad na akong sumakay sa kotse nang pagbuksan niya ako samantalang si Daddy at ang kanyang mga kausap ay nasa pintuan ng coffee shop, nakatingin sa akin.
"See you tomorrow, my child," paalam niya sa akin.
So, hindi siya uuwi kasama ko? Palibhasa ay mayroon siyang kasamang driver. And by the way, where's mom?
"Tara na, Hermes.," mahina kong wika saka ko isiniksik ang sarili ko sa aking kinauupuan at pumikit na lang dahil sa mga nagaganap.
PAGDATING namin sa bahay ay matamlay akong naglakad papasok sa loob.
Alam kong nakatingin sa akin si Hermes mula sa aking likuran ngayon pero alam kong wala rin naman talaga siyang say sa kung ano ang mga nagaganap sa buhay ko ngayon.
But before pa man ako makapasok sa loob ng bahay ay nagsalita siya.
"Hey," mahina iyon ngunit narinig ko.
Matamlay akong lumingon sa kanya upang alamin kung ano ang sasabihin niya. Nakatayo siya sa tabi ng kotse at seryosong nakatitig sa akin.
"Why?" I asked.
"Come here." Tinanggal niya ang pagkakabulsa ng kanyang mga kamay at tumayo ng mabuti.
"Why?" I asked again.
"Just come here," seryoso niyang wika.
Bigla akong nakaramdam ng kakaibang lungkot sa buhay ko at tila ba tinatawag niya ako dahil alam niyang kailangan ko ng comfort. So, hindi ako nagdalawang isip na tumakbo palapit sa kanya at walang pasabing niyakap siya ng mahigpit.
He understands where I am going through, alam niya kung ano ang pinanghuhugutan ko, kaya naman ngayong yakap ko siya ng mahigpit ay unti-unti kong naramdaman ang comfort na ngayon ko lang talaga naranasan.
His hands travelled until naramdaman ko iyon sa aking likuran at sa aking ulo. He is hugging me back.
"This is the only thing that I could give you, Badet. Wala akong kayang gawin ngayon kundi ang iparamdamm sa'yo na hindi ka nag-iisa," mahina niyang wika.
At sa mga sinabi niyang iyon ay mas lalo akong naluha. For years na ako lang talaga ang nagpapasaya sa sarili ko, para akong matutuliro dahil wala naman talaga akong source of joy. Lumaki akong napakaraming ipinagbabawal sa akin, at ngayon ay ipakakasal ako sa taong hindi ko naman gusto.
And so now, here I am, crying while I am in the arms of my bodyguard who is very willing to give me comfort that I need.
Hindi naman ako iyakin, ngayon lang talaga dahil nagkapatong-patong na ang stress sa buhay ko.
"I can't understand, dad." I said saka ako mas lalong sumiksik sa dibdib ni Hermes.
Hindi siya sumagot. Imbes ay hinimas niya lang ang likuran ko.
"If they really love me, papipiliin niya ako at bibigyan niya ako ng karapatag mamili ng taong mamahalin ko."
At gano'n din, wala pa rin siyang sagot sa akin.
"Kanina pa ako umiiyak, wala ka man lang gagawin? Wala ka man lang sasabihin?" magkasunod kong tanong sa kanya.
"Katulad ng sinabi ko sa'yo Miss Penitensya, wala akong ibang kayang gawin kundi ito lang," sagot niya sa akin.
"Hindi ba't guard kita? Loyal ka sa akin, kaya't gumawa ka ng paraan para hindi matuloy ang engagement."
"Sorry, pero hanggang dito lang ang kaya kong gawin." Saka siya bumitaw sa akin.
Ngunit imbes na hayaan ko siya ay mabilis kong ikinulong an pisngi niya sa aking mga kamay mabilisan siyang ninakawan ng halik.
Damn. His lips taste so sweet, ang lambot at nakaka-adik. This is my very first kiss, sa totoo lang. At hindi na ako ang ninakawan ng halik, ako na mismo ang gumawa niyon sa kanya.
Nang bitawan ko siya ay agad akong tumakbo palayo sa kanya, sa takot na baka mayroon siyang gawin sa aking mas lalo kong ika-iiyak.
"Hoy, anong ginawa mo?" Namewang siya sa harapan ko at halatang galit sa akin.
"Hmp. Hinalikan kita, anong tawag mo doon?" Umatras ako ng hakbang.
"Bakit mo nga ako hinalikan? Halika, lumapit ka." Humakbang siya ng isa at halatang naghahamon ang boses niya.
"No. Ayaw kong lumapit. Baka saktan mo ako," sabi ko naman.
"Mas masasaktan ka kung lalayo ka," aniya.
Bigla akong nakaramdam ng takot sa kanyang presensya. Sa laki niyang lalaki ay madali lang niya akong ibalibag at sigurado, agad akong mapipilayan kapag nangyari iyon.
"Hinalikan lang naman kita ah. Dapat nga magpasalamat ka pa sa akin eh," bwelta ko sabay pasok sa pintuan.
Ngunit heto at sumunod siya sa akin.
"Hindi mo ako pwedeng basta basta na lang na hahalikan, Badet." Titig na titig siya sa akin at mas lalo nang bumibilis ang hakbang niya, bagay na ikinatakot ko.
"Hindi na mauulit." Pagkasabi nito ay agad na akong tumakbo sa hagdanan at hindi ko maipaliwanag kung bakit bigla na lang akong parang natakot sa kanya.
Hanggang sa maabutan niya ako sa pasilyo papasok sa kwarto ko at doon ay para akong batang nagsisisigaw.
"Bitiwan mo ako!" Sabi ko pa habang nakabitin ako ng patiwarik sa kanya.
Bigla niyang pinalo ang pwet ko na nasa kanyang balikat dahilan para magulat ako.
"Bakit mo ako pinalo?"
"Matigas ang ulo mo, Miss Penitensya," ang wika niya.
Hanggang sa makapasok kami sa room ko at basta na lang niya akong ibinalibag sa kama ko. Mabuti na lang at malambot iyon, dahil kung hindi ay baka putol na ako ngayon.
Hinihingal siyang tumingin sa akin habang ako naman ay inaayos ang buhok kong nagulo.
"It's just a kiss, okay?" I told him.
"You broke my rules, Badet." Pagkasabi niya nito ay agad niyang tinanggal ang buckles ng kanyang pantalon at hinugot na lang bigla ang belt niya.
Pinagdikit niya ang na-fold na belt niya at pinatunog iyon at mukhang alam ko na ang kasunod dahil sobrang talim ng kanyang titig sa akin.
"What are you going to do?" Napaatras ako sa aking kama.
"You deserve a proper spanking, Badet." Lumapit siya sa kama at biglang lumuhod sa paanan niyon.
Parurusahan niya ba ako?
Wala na akong iba pang matatakbuhan kaya't hinintay ko na lang talaga ang magiging kapalaran ko sa kanya.
Hanggang sa bigla niyang dakpin ang kamay ko at itali ng kanyang belt.
"What are you doing?" I asked.
In a blink of an eye ay mabilisan niyang winarak ang suot kong pang-itaas hanggang sa masira iyon. Ang lakas niya.
Natatakot ako sa kanyang mga mata dahil sobrang talim nion kung tumingin sa akin.
"Hermes, anong ginagwa mo?"
Wala siyang kibong hinila ang pants ko pababa at walang pasabing hinagis iyon kung saan.
"Tonight, you'll have to pay for your misbehavior." Walang hirap niyang tinanggal ang pang-itaas niya dahilan para makita ko ang nag-uumapaw sa init niyang katawan.
Those abs, those hairy n*pples na kay sarap dedehin, his biceps na lagi kong pinagpapantasyahan, damn, he is just so hot.
Binalik ko ang tingin sa kanyang mga mata at ngayon ay kitang kita ko ang nag-aalab niyang pagnanasa sa akin.
With a glimpse of an eye, ang suot kong lace panty ay warak warak na dahil walang habas niya iyong pinunit at sapilitan niya akong pinahiga sa kama.
At dahil nakatali ang mga kamay ko ay wala akong magawa kundi tumingin sa kanya.
Bigla niyang ipinwesto ang mga kamay niya sa aking mga tuhod at buong lakas niyang pinaghiwalay ang mga hita ko hanggang sa lumapat ang mga tuhod ko sa kama.
Pakiramdam ko ay mapuputol ang mga buto ko nang dahil sa ginawa niyang pagbukaka sa akin.
"Nasasaktan ako, Hermes," ang saad ko.
Bigla niya akong tinitigan sa mata at hindi pa rin talaga natatanggal sa kanyang paningin ang labis na pagnanasa ngayon sa akin.
Well, this is my fault. Hindi ko dapat siya ninakawan ng halik. And now, mukhang matutuloy na ang sinasabi niyang mas kailangan ko ng totoong laruan.
"You kissed my lips without permission, now I will also kiss your lips down there with your eyes open." Pagkasabi niya nito ay dumila siya ng kanyang ibabang labi, which looks so sexy.
At nang unti-unti na niyang ibaba ang mukha niya ay agad niyang nabitawan ang mga tuhod ko at saka siya tumayo at lumayo sa akin.
"Virgin ka?" Kunot noo niyang tanong.
Tumango lang ako.
"Damn!" Nasapo niya ang kanyang noo at mabilisang lumabas ng kwarto ko at hindi na nag-abala pang pulutin ang kanyang hinubad na damit.
"Hoy, pakawalan mo ako dito!" Sigaw ko sa kanya.
Ngunit hindi na siya bumalik pa.
- Writer
