อุ่นใจรัก 24
“อ้วนทำอะไรลูก” ทวนถามอย่างไม่เข้าใจเมื่อเห็นว่าต้นไม้กำลังเอาศีรษะเล็ก ๆ นั่นซบที่ท้องฉันอยู่ ทั้งยังขยับตัวดุ้กดิ้กไปมา
“กอดกอด” ต้นไม้บอกมาแบบนั้นแล้วแกล้งนอนกอดฉันไว้นิ่ง ๆ เด็กแสบฉันนี่เริ่มที่จะกลับมาสดใสแล้วใช่ไหม
“หึหึ เจ้าเด็กของอา ขยับมาให้กอดหน่อยเร็ว” บอกกับหลานชายทั้งยังยกแขนโอบกอดร่างเล็ก ๆ นั้นไว้เช่นเดียวกัน ฉันยังคงกอดหลานอยู่แบบนั้นจนไม่รู้ว่าคนที่นอนข้าง ๆ รู้สึกตัวตื่นตั้งแต่ตอนไหน มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่พี่อุ่นกระชับท่อนแขนแน่นขึ้น แล้วยกมือข้างหนึ่งยีผมต้นไม้เบา ๆ นั่นแหละ
“อุ่น!” ต้นไม้เงยหน้ามองตาโตเมื่อเห็นว่าคนที่อยากเล่นด้วยตื่นแล้ว แต่เรียกอะไรนะ อุ่นเลยเหรอ?
“อาอุ่นสิคะ ไม่เรียกอุ่นเฉย ๆ นะ”
“...” ต้นไม้นั่งมองตาแป๋ว ฉันจึงค่อย ๆ สอนและชวนคุย
“พูดตามอาบลูเร็ว อา”
“...”
“อา” ท้ายที่สุดเด็กน้อยก็ยอมพูดตาม
“อุ่น”
“อุ่น” ต้นไม้พูดตามอีกครั้ง
