อุ่นใจรัก 25
“บลูเป็นแฟนกับพี่นะ”
“ค่ะ ต่อไปรบกวนพี่ด้วยนะคะ” หันกลับไปมองคนตัวสูงด้วยรอยยิ้มขอบคุณ
ที่จริง สิ่งที่ไม่เคยบอกมาก่อนเลยคือ ฉันเคยเจอเขาที่ร้านอาหารกับพี่ชาย ในตอนนี้ก็ปลื้มแหละเพราะเขาหล่อ แต่ไม่ได้คุย ไม่เคยติดต่อกันเลย แล้วก็ไม่กล้าหวังสูงด้วยเพราะคิดว่าพี่อุ่นน่าจะมีแฟนอยู่แล้ว กระทั่งได้มีโอกาสได้รับการช่วยเหลือจากพี่อุ่นและอาศัยอยู่กับเขามา ทำให้ความรู้สึกนั้นเริ่มที่จะชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ และกล้าที่จะลองรักเขาดูสักครั้ง
“พี่เองก็ขอรบกวนด้วยนะครับ”
“อะแฮ่ม! หวานอะไรขนาดนั้น อิจฉาแล้วนะ” เสียงของคนที่อาสาอาบน้ำให้หลานชายฉันดังขึ้นไม่ไกล และติดจะยียวนกวนประสาทไม่น้อย
“ไม่มีก็อิจฉาตาร้อนไปแล้วกันนะ” แล้วมีเหรอที่พี่อุ่นจะยอมอยู่เฉย ๆ โดยที่ไม่โต้ตอบ ก่อนเดินออกจากห้องครัวพี่อุ่นหอมแก้มฉันฟอดใหญ่แล้วเดินออกไปเล่นกับต้นไม้และพี่สกาย คนที่สองนี่ไม่ได้เล่นหรอกน่าจะตีกันมากก
