HONEYMOON DESSERTS

Chapter 2 - Ice Cream

1st Person POV

Butil-butil ang aking pawis habang umaakyat sa hagdan. Dinig ko pa nga ang malulutong na halakhak ng dalawang matalik na kaibigan ng aking asawa. Minsan naiisip ko na lang na wala sa katinuan sina Ana at Sylvia. Kung ano-ano ang itinituro kay Rossie

Pakiramdam ko tuloy nagkamali ako ng desisyon ngayong araw na ito. Inaaya ako ng aking mga kaibigan pero wala ako sa mood tumambay sa club kaya nag-desisyon akong umuwi ng maaga. Maaari ring ang pagkakaalam ni Rossie ay mali-late ako ng uwi dahil mas madalas kaming mag-night-out ng mga kaibigan ko tuwing Biyernes.

Ngunit madalas, nagsasabi naman si Rossie ng maaga kung dadalaw ang kanyang mga kaibigan. Malamang, hindi niya rin expected ang mga bisita. O kaya naman, naging busy si Rossie at hindi na nakapagsend ng text message sa akin upang ipaalam ito.

I was thinking to surprise my wife but look, ako pa ang nasorpresa. Iniisip ko pa naman kung ano ang magandang gawin dahil ngayon lang ako ulit nakauwi ng maaga.

I will ask her to watch movie or a candle light dinner. Maybe she will thought I am asking her out. Bigla kong naramdamang namula ang aking pisngi so I changed my mind. I am worried na baka bigyan ito ng ibang kahulugan ni Rossie.

Pagkatapos kong igarahe ang aking kotse, excited akong pumasok ng bahay. Umaasa ako na masisilayan ko ang aking asawa sa living room subalit bukas na telebisyon lamang ang aking nadatnan. Dinampot ko ang remote control at ini-off ang TV. I guess she's in her room and forget to close the TV.

Aakyat na sana ako sa aking kwarto when I heard a cheerful laugh coming from the kitchen. Ah, may bisita pala ang aking asawa. I ignored them and continue to walk. I am about to step up on the stair nang marinig ko ang boses ng isa sa mga kaibigan ni Rossie. Pamilyar ang boses nito at dinig na dinig ko ang sigaw si Ana.

“Imagine it's Jasper's d**k!”

Napatigil ako. Pakiramdam ko, umakayat lahat ng dugo sa mukha ko. What? I slowly change my direction towards the kitchen and avoided making noise carefully. My eyes bulge out from the sight.

Nakatalikod sina Sylvia at Ana kaya hindi nila ako nakita at si Rossie naman ay nakaharap sa direksyon ko, nakaluhod sa sahig habang pikit ang mga matang inilalabas-masok ang 'di kalakihang brown sausage sa kanyang bibig.

What the hell?

Why is she doing that?

Sexually frustrated ba ang asawa ko?

Sh*t! Kasalanan ko.

Sumilip ulit ako. Anong kalokohan ito? Kung ano ang sinasabi ni Ana ay ginagawa ng aking asawa. Biglang namula ng mukha ko ng ma-realize ko kung ano ang purpose, kung bakit may subong brown sausage ang aking asawa.

I saw how my wife hold it good while sucking the sausage in her mouth ng paulit-ulit habang nakapikit ang mga mata. 'Di ko maiwasang makaramdam ng kakaiba, I'm a man. I panic when I saw her trying the best to push in deeper the whole sausage in her mouth straight to her throat.

Fu*k! This is not a good sight.

Glad her friends are here or else, I am doomed. She is my wife and I have the right to do it just in case she want it. But hell no! Rossie isn't that type of a woman. She is innocent and unaware of such things. Gosh! I need to do something so I interrupted them.

They were all shocked lalo na si Rossie na subo pa rin ang sausage hanggang sa tumalikod na ako at dali-daling umakyat sa aking kwarto.

Habang naliligo, 'di ko maiwasang 'di maisip ang senaryo kanina. Kailangan kong mairaos 'to. As usual, kapag nasa ganitong sitwasyon ako ng pagnanasa, hindi ko maiwasang hindi pagpantasyahan ang aking asawa.

Patawad Rossie, tao lang ako.

Si Rossie kaya, nakakaramdaman din ba ng init ng katawan kapag nakikita niya ang half-naked body kosa pool? May mga araw na umaandar ang kalokohan ko at sinasadya kong i-expose ang aking matipunong katawan. She's lucky, she has a lot of time to feast my drooling abs. Kunwari, balewala ang lahat at 'di ako apektado sa kanyang presensya pero kalaunan, ako rin ang nag-su-suffer.

May mga araw na bigla siyang sumusulpot sa kwarto ng hindi sinasadya habang ako ay nagbibihis.

“Ah, Rossie...”

Hingal kong sambit sa pangalan ng aking asawa. Napatitig ako sa aking kamay na may malagkit na puting likido.

Bigla akong nahimasmasan at nahiya sa aking sarili. Kapag nalaman ni Rossie na laman s'ya ng kahalayan sa aking isipan, baka mandiri sa akin, lalong matakot at tuluyan akong iwasan.

Nang matapos sa shower, pinatuyo ko ang aking buhok at humiga ako sa kama. Naisip ko, kung naaalala lang sana ni Rossie ang lahat, masaya sana kami ngayon. Bigla kong naaala ang mga araw na masaya kami ni Rossie bilang magkaibigan lamang.

3rd Person POV

Nagkakikala sina Jasper at Rossie sa isang di inaasahang pagkakataon. Si Rossie ay nasa park at masayang kumakain ng ice cream habang nakaupo sa bench.

Nakapikit siya habang ninanamnam ang pinakamahal na ice cream na kanyang nabili sa unang sweldo n'ya. Masaya siya dahil timing ito sa kanyang kaarawan.

Subalit sa pagmulat ng kanyang mga mata, isang siberian dog na naglalaway, padila-dila sa kanyang nguso habang nakatingin at nakatayo sa kanyang harapan ang titig na titig sa kanyang ice cream.

“A-Aso?” pabulong na tanong ni Rossie sa kanyang sarili.

Dahan-dahang inilagay ang plastic spoon at niyakap ng dalaga ang container ng ice cream at tinakpan ito. Bumuntung-hininga s'ya ng malalim at bigla siyang tumayo at tumakbo ng mabilis.

“Saklolo! Hinahabol ako ng aso!” sigaw ng dalaga habang yakap pa rin ang ice cream sa kanyang dibdib.

Umalingawngaw sa buong park ang kanyang boses at ang kahol ng aso na nakabuntot pa rin sa kanya.

Hindi maari, bakit ba ang malas ko? 'Wag naman Lord. Dasal ni Rossie.

Once a year lang kasi siyang kumain ng Magnum Ice Cream, at ito ay tuwing kaarawan niya. Ngayong araw na ito ay ika-18 anyos niya at kakalabas lamang mula sa trabaho. Pinayagan siya ng kanyang boss na muwi ng maaga bilang birthday gift. Dahil nagtratrabaho s'ya sa cake shop, ipinabalot din siya ng kanyang boss isang katamtamang size ng Tripple Chocolate Cake.

Nang maiuwi n'ya ang cake, nagdesisyon s'yang bumili ng Magnum ice cream. Magpapahangin lang s'ya sa park habang hinihintay ang mga pinsan upang sabay-sabay silang maghahapunan at mag-ce-celebrate ng kanyang birthday.

Ngunit hindi yata umaayon sa kanya ang sitwasyon. Okay lang sana kung umuulan, tanggap niya iyon. Pero ang habulin ng aso sa araw ng birthday niya ay parang isang sumpa.

Takot s'ya sa aso sapagkat minsan na s'yang nakagat ng nasabing hayop.

Dahil busy ang kanyang utak habang tumatakbo, nabangga ni Rossie ang isang lalaki na may matikas na pangangatawan at sila ay na-out of balance.

Tumilapon ang ice cream sa semento habang payakap at pahigang bumagsak ang lalaki sa damuhan at paibabaw namang bumagsak sa matipong katawan ng lalaki ang dalaga.

Nakahawak ang lalaki sa kayang bewang samantalang ang dalaga ay nakasapo ang mga palad sa matipunong dibdib ng lalaki. Nagkatitigan sila ng ilang segundo at tila tumigil ang ikot ng kanilang mundo.

Ang makapal na kilay, matangos na ilong, mapupulang labi at ang matigas na ni**les ng kanyang dibdib na sumusundot sa kanyang mga palad dahil sa manipis na tela na nakaharang dito.

Ano? Magtigil ka nga Rossie, sita n'ya sa kanyang sarili.

Napamulagat si Rossie nang marinig niyang muli ang kahol ng aso. Bigla niyang isinubsob ang kanyang mukha sa leeg ng lalaki at nagtago dito. Ilang segundo lamang ay narinig n'yang may kumausap sa aso.

“Ben! Bawal yan sa'yo. Ano ka ba naman?” Humahangos na sita ng lalaki sa kanyang alagang aso na abala na sa pagkain ng kumalat na ice cream sa semento.

Kumahol ito bilang sagot sa kanyang master na muling ikinatakot ni Rossie at tuluyan na siyang napaiyak sa takot at yumakap ng mahigpit sa 'di kilalang lalaki.

“Miss, sorry ha. Ako ang may-ari ng aso. Maari ka ng kumalas sa kanya. Saka ice cream lang ang habol n'ya sa'yo. Mabait na aso si Ben at hindi nangangagat, naughty nga lang minsan.”

“Ayoko, takot ako sa aso.” Sagot ng dalaga na hinigpitan lalo ang yakap sa lalaking pinipilit bumangon at nagsalita ito ng may awtoridad.

“Elmer, iuwi mo na 'yang aso mo bago pa ako mamatay rito,” hirap na sabi ng lalaki.

“Okay, okay. Miss, sorry talaga. Pareng Jasper, mauna na kami. Ihahatid ko na lang ang basketball mo sa bahay mo kapag may oras ako.”

Ikinabit ni Elmer ang tali sa leeg ni Ben at kusang naglakad ang aso papalayo dahil ubos na nito ang ice cream at padila-dila sa kanyang nguso.

“Hey, wala na sila. Pwede na ba akong bumangon?” tanong ni Jasper.

“H-Ha? Sure, sure.”

Biglang bumalikwas si Rossie at nahihiyang inayos ang nagulong buhok. Samantalang si Jasper ay napaupo na lamang sa damuhan habang pinagmamasdan si Rossie. Napangiti ito at nahuli siya ni Rossie.

“Gusto mo tulungan kita?” tanong ni Rossie.

Iniabot ni Rossie ang kanang palad na tinanggap naman ng lalaki at buong pwersa niyang hinatak upang makatayo ito.